Nu mijn huidige project (Revell FW200) bijna op zijn eind loopt, moet ik toch langzamerhand een nieuw doosje uit de kast halen om de donkere dagen mee te vullen. En aangezien het nog te vroeg is voor de WoT groepsbouw, kwam ik op dit obscure oostblokkitje van RPM uit. Reviews op het internet zijn niet mals over dit model, maar voor 15 euro op de SMC had ik ook geen al te goede kwaliteit verwacht.

Wat geschiedenis over dit bizarre apparaat:

Alkett Vs.Kfz. 617 Minenraumer



Dit haast onwaarschijnlijke apparaat is voortgekomen uit een gezamenlijk ontwerp tussen de fabrikanten Alkett, Krupp en Mercedes-Benz om een mijnenruimer te ontwikkelen die zich een weg moest kunnen banen door mijnenvelden om zo de weg vrij te maken voor infanterie en voertuigen. Het is een van de meest vreemde ontwerpen van WO2, het heeft veel weg van een science-fiction voertuig.

Het voertuig had een bepantsering met een dikte tussen de 10 en 40 mm, met als zwaarst bepantserde deel de bodem, waar 40 mm bepantsering was aangebracht om de explosies van meerdere mijnen te kunnen weerstaan. De vloer aan de binnenkant van de mijnenruimer was nog met een extra 20 mm beschermd om meer bescherming te kunnen bieden aan de bemanning. Als bewapening werden 2 MG-34 machinegeweren in een Pz. 1 koepel aangebracht.

het eerste prototype van de Minenraumer werd opgeleverd in 1942. Alhoewel de typeplaatjes in het voertuig aangeven dat de koepel op het voertuig van een Pz. 1 Ausf.A is, is de echte koepel op het voertuig van een Ausf.B. Dit is te zien aan de karakteristieke hijshaken (Traghaken) aan weerszijden van de koepel.

De besturing van het voertuig werd mogelijk gemaakt door een klein wiel aan de achterkant te plaatsen , dat door een mechanisme van kettingen via een stuur in de cabine werd bestuurd. De mijnenruimer bewoog zich voort op 2 enorme schijven waaraan zware stalen schoenen waren bevestigd. Hierdoor waren de wielen bijna onkwetsbaar tegen de explosies van alle mijnen. De belangrijkste rol van deze grote "wielen" was om een permanent hoge bodemdruk uit te oefenen, om zo de omringende mijnen te laten ontploffen, om zo een weg vrij te maken voor infanterie en AFV's.

de cabine van de mijnenruimer, het stuur en andere instrumenten zijn te zien.


foto van een aantal schoenen van de mijnenruimer. Doordat het massief stalen schoenen zijn, oefenen ze een hoge bodemdruk uit en zijn ze bestand tegen zware explosies.

Tijdens testritten met het voertuig kwam men tot de conclusie dat de mijnenruimer niet geschikt was voor moderne oorlogsvoering. Door zijn hoge gewicht, lage snelheid en opvallende grootte werd de Minenraumer een groot doelwit voor de vijand, en dus werd het project afgeblazen.



de Minenraumer tijdens testritten. Op de laatste foto is ook een van de valkuilen van het voertuig te zien: door zijn hoge bodemdruk is het in staat om mijnen af te laten gaan, maar tegelijkertijd graaft het voertuig zich door zijn hoge gewicht als het ware in, waardoor het veel moeite kost om zich door ruw terrein te bewegen.

In april 1945 namen de Sovjets het voertuig in in het centrum van het Duitse testcomplex in Kummersdorf tijdens hun opmars naar Berlijn. Nadat het een paar keer in Dresden was opgeslagen werd het in 1947 naar de USSR vervoerd, om het voertuig daar te testen. Maar doordat de Minenraumer slecht was opgeslagen en vervoerd, was het te zwaar beschadigd geraakt om het nog goed te kunnen testen, en bleef het bij een korte evaluatie.

Het voertuig bestaat tegenwoordig nog steeds, het staat opgesteld in het Kubinka militair museum.





zo staat de Minenraumer er tegenwoordig bij in Kubinka. Op de laatste foto is het stuurmechanisme met de kettingen te zien.


het voertuig heeft in het verleden een andere kleur gehad, toen was hij bruin met zwart.

Technische specificaties:

Lengte: 6.28 meter
Breedte: 3.22 meter
Hoogte: 2.90 meter
Gewicht: 50 ton
Bepantsering: tussen 10-40 mm
Bewapening: 2x 7.92mm MG34

[i]bron: vrij vertaald uit: http://strangevehicles.greyfalcon.us/Alkett.htm
Foto's: http://strangevehicles.greyfalcon.us/Alkett.htm / http://www.google.com/i]

De kit:
Zoals eerder gezegd is de kwaliteit niet echt des Tamiya's te noemen. Qua details valt het best mee, er zitten overal wel kleine boutjes, en er zijn ook genoeg kleine onderdeeltjes. Maar het gietwerk zelf is op zijn zachtst gezegd "matig" te noemen. Bijna ieder onderdeel heeft wel gietnaden, flash en andere toestanden. Maar het grootste probleem is wel dat de romp flink kromgetrokken is. Met flink wat lijm moet het wel recht te krijgen zijn, maar er is heel veel plamuurwerk nodig.

De sprues:

De sprues met de wielen. Hier zijn er in totaal 4 van. Hier vallen de flash etc... gelukkig mee, maar volgens verschillende fora is de pasvorm verschrikkelijk.


De sprue met de romp. Hier is aanzienlijk meer flash aanwezig, en alles is flink krom.

Hier is te zien dat lang niet alles recht is.


De sprue met de koepel en "achterophanging". Hier zat eerst nog een halve sprue extra aan vast, van een munitiekarretje om precies te zijn. Link naar het extra kitje: http://www.super-hobby.nl/products/Ammo ... itzer.html
Ik heb het dingetje even in elkaar gezet:


En als laatste het boekje en de decals. In het boekje staat niks over de plaatsing van de decals, maar de balkenkruizen zullen waarschijnlijk op de voor- en zijkant moeten, en de vlag op het dak.
Wat trouwens ook niet erg slim is gedaan door onze Poolse vrienden van RPM, is dat ze de doos veel te klein hebben gemaakt. De deksel is niet dicht te krijgen als alles erin zit, dus is er tijdens transport ook het een en ander gesneuveld. Niks ernstigs, maar toch wel irritant.

In welk kleurenschema dit ding wordt geverfd, weet ik niet. Ik twijfel nog tussen het schema van de box-art:

Of een "net uit de fabriek" schema: alles primerrood, met wat panelen panzergrau, en de Pz.1 koepel in een normaal camoschema, alsof hij van een oude Pz.1 gesloopt is.

-------------------------------------------–-----------------------------------------------------------------------

De Bouw

Het boekje begint bij de voorwielen, wat ook direct het meeste werk van de hele kit is. Elk wiel heeft 102 (!!!) onderdelen, en dat moet dus 2x. En als je beseft dat ieder onderdeel niet al te goed is qua kwaliteit, gaat er toch vrij veel werk in zo'n wiel zitten.
Het wiel begint met de grote schijf in het midden, dat uit 2 helften bestaat. Opzich niet zo spannend, maar omdat RPM niet doet aan locatiepennetjes, moet je toch even opletten dat alles recht zit.

Van die sinkholes zie je straks niks meer, dus die blijven mooi zitten.

Dan moeten de onderdelen gemaakt worden die de "ketting" van de schoenen recht op het wiel houden. 10 per wiel, 2 stukjes per deel, 20 stukjes dus in totaal per wiel.

Ook hier geldt: gietkwaliteit van niks, dus veel schoonmaakwerk.

Daarna de ketting zelf: ook weer 20 onderdelen per wiel. Deze zijn gelukkig wat beter gegoten, met maar 2 braampjes per onderdeel. De delen moeten niet aan elkaar gelijmd worden, ze worden door de onderdelen van het vorige plaatje.


Hier zie je hoe de ketting bij elkaar wordt gehouden door de getande blokjes.


En als je even met het verstand op nul doorwerkt heb je al een halve ketting af.


Het geheel ligt gelukkig goed om het wiel heen, dus er zijn geen verbouwingen nodig.


Het houdt je van de straat hè....

Je kan ook een combinatie van primerrood en camo doen, als je beide mooi vindt. Plamuur best de sinkmarks op het midden van elke schakel weg, want die plek wordt niet door de schoenen bedekt.

Over de schakels met sinkholes komt nog een ring schakels. Deze hebben geen sinkholes, dus je ziet er niks meer van. Ik denk dat het ook een combinatie van beide kleurenschema's gaat worden, met de koepel in camo en de rest in primerrood.

Ha Tomska, gaaf ding, maar tegelijkertijd ook echt oerlelijk Ik vind de combinatie van primerrood met camo schema ook het leukste, het ziet er gelijk lekker gevarieerd uit dan. Succes met deze,

Arjan

Het is inderdaad een apart ding. Leuke oplossing van dat hakenkruis
Qua kleur? Zou ik nu zo even niet weten.

Ff bij de buren kijken:
http://www.plakkers-inc.nl/viewtopic.php?f=10&t=1814

En willen we dat wel??

Leuk, zoveel reacties. Bedankt voor alle succeswensingen, die heb ik wel nodig. Waarom, dat zie je in deze update.
Het is inderdaad een oerlelijk ding, maar daar hou ik wel van. Ik bouw graag vage en aparte dingen, dat vind ik gewoon leuk. Ik zal dus ook nooit een Sherman kopen/bouwen, of het moet een hele aparte zijn. Het camoschema wordt definitief primer met camo, alleen weet ik nog niet precies hoe ik het ga aanbrengen.
Ik had het verslag bij het plakkersforum ook al gezien, maar ik snap niet waarom Grendel zoveel extra verbouwingen doet bij de wielen. Bij mij was dat helemaal niet nodig, alles beweegt nog gewoon. Maar ja, ik zal maar eens beginnen met een nieuwe update. (heb hem wel nu al voor de derde keer helemaal opnieuw moeten typen, omdat de ipad het leuk vond om Safari te laten crashen als ik op 'voorbeeld' drukte. )

Wiel 1 is nu zo goed als af, het enige wat er nog moet gebeuren zijn de kleine plaatjes bij de schoenen vast te lijmen.




Hier moeten de plaatjes nog bevestigd worden.


Dit zijn de desbetreffende plaatjes.

Ik had geen zin om direct met het tweede wiel te beginnen, dus ging ik "even" verder met de koepel. En dat had ik geweten. Ik heb al veel mindere kits gebouwd, maar dit spande echt de kroon. De ellende begon al toen ik de onderdelen uit de sprue haalde.

(waarom sommige plaatjes opeens veel kleiner zijn dan de rest weet ik echt niet, maar het is gelukkig niet onduidelijk. )
Hoe moet ik dit ooit netjes gaan schoonmaken? Het was ook nog vrij zacht plastic, dus ben ik een aantal keer met mijn mes in het onderdeel geschoten. Het is uiteindelijk nog enigszins goed gekomen, het is maar de binnenkan, en de koepel gaat potdicht. RPM heeft wel een schamel interieurtje meegeleverd, maar dat is direct de onderdelenbak in gegaan, want dat zooitje was de lijm echt niet waard.


Dit is het onderdeel na het schoonmaken. Het is niet om aan te zien, maar nogmaals: het is de binnenkant gelukkig maar.

Daarna de twee zijkanten en de boven- en onderkant met veel moeite in elkaar gezet, en tja...



Het past niet echt. Hier gaat de plamuur nog flink overheen, want dit is toch niet iets té erg.

RPM had ook mooie rechte MG's meegeleverd.


Maar ook hier zie je amper meer wat van, want het meeste zit in de koepel verstopt.

image uploading site

Ik was lekker in de prutpassing-stemming, dus begon ik direct ook maar met de hull in elkaar te lijmen. Dit was weer totaal ander plastic, want het was veel harder.


En ook hier weer:




En de allerergste van het hele stel:



(Ja, dat is inderdaad een gigantische kier van 1-2mm )

Maar ook hier bood de onderdelenbak uitkomst, en heb ik er een stuk achterkant van een Pz. IV overheen gezet.

Veel beter zo.

Wat koelroosters op de bovenkant gezet.




En toen kwam ik op een idee: ik had nog een Pz.IV uitlaat liggen, en die leek mij wel leuk om op de mijnenruimer te zetten. Ik heb geen idee waar de uitlaat op dit ding normaal zit, maar ik gok op een van die twee buisjes aan de linkerkant (van voren gezien) van het voertuig. Vanuit hier kan ik een pijp leggen naar de demper. Zo zonder demper maakt het ander ook zoveel herrie.

Ik had 3 plekken uitgekozen waar de demper eventueel zou kunnen zitten.


Aan de zijkant, waar je de twee buisjes ook gelijk ziet zitten. Vanuit daar zal de pijp ook lopen.

Op het motordek.


Of op de kont van de mijnenruimer.


Wat vinden jullie? Wel of niet doen?

(PS: over al die lijmvlekken op het plastic: ik heb zo'n lijmpotje met naald van Revell, en die wilde vandaag niet meewerken. Constant verstopt, en als er wat uitkwam, stond er al zoveel druk op de tube door het vele knijpen dat er weer veel te veel uitkwam. Eens een nieuw potje gaan kopen. )

Ik heb nog nooit een kit gezien waar het plastic er van zulke slechte kwaliteit uitzag als deze. De uitlaat is een goed idee, maar ik denk niet dat iemand je advies kan geven over de positie.

Ik wist dat het echt heel erg was, maar is dit echt de allerslechtste kit die je ooit hebt gezien? Had ik maar in de doos gekeken voordat ik hem kocht... Ik vraag me echt af wat die gasten van RPM uitgespookt hebben met hun mallen. Er is geen enkel zwart onderdeel zonder krassen en rare bobbels die er niet horen. Wat ik wel echt raar vind zijn al die spikkels op het zwarte plastic. Het is alsof ze door het zwarte plastic grijze korrels gemengd zijn, want de spikkels komen precies bij de sprue-aanhechtingspunten bij elkaar. Hopelijk zijn die dingen niet meer te zien als de verf erop zit.