De eerste bouwstap van de houwitser is het samenstellen van de loop en de kulas.
Het valt me op dat de kit van AFV heel gedetailleerd is, maar dat er ook wat werk aan is om de stukjes degelijk uit de sprue te krijgen. Er is hier en daar een beetje flash en je moet er wel op letten dat alles goed aangedrukt wordt en dat er geen uitdrukrondjes meer in de weg zitten. Ik heb toch al wat putty moeten gebruiken voor de naad tussen de twee helften van de kulas.
Het speciale is hier dat de loop volledig in teruggeslagen stand kan geschoven worden. Een paar stukjes Aber PE zijn hier al toegevoegd, maar eentje is ook alweer weggehaald, toen bleek dat het de terugslag hinderde. Ik heb van dit kanon alleen archieffoto's, dus kan ik niet zien waarom dit inwendige stukje niet aangepast is. Het zal toch niet erg opvallen.
De zuiger die het kanon eleveert heeft een hoes in zwart ribbelplastic. Je moet dit afsnijden volgens de lengte die de zuiger bereikt in de stand die je voor de opstelling verkiest. Ik heb dus het minimum gekozen omdat het in transportmodus is. Daardoor heb ik maar drie ribbels, dat is dan weer niet heel realistisch.
Er zitten nog twee bedieningswieltjes aan de affuit, maar ook hier moet je de middenkier wegplamuren.
Er moet ook een "zilverdraad" van de kulas naar de terugslagcilinder lopen. Staat de loop maximaal uitgestrekt, dan is er van die draad maar een paar millimeter te zien. Het is niet meegeleverd, dus heb ik messingdraad 0,6mm gebruikt.
Het splinterschild van de kit wordt volledig vervangen door PE van Aber. Dit heeft voor- en nadelen. Het voordeel is dat de plaatdikte duidelijk vermindert. Het nadeel is dat je de riveting van het schild moet reproduceren door embossing. Het is voor mij althans onmogelijk om het detail van AFV te benaderen op de manier die Aber voorstelt. Je moet in de gaatjes drukken met een stompe punt.
Dat levert een wat onregelmatige riveting op en ondanks mijn voorzorgen om op een dun doekje op een keramische tegel te werken, verplooit de plaat langs de indrukranden. Dit moet dus naderhand weer teruggeplooid worden. Waar er groepjes rivets dicht bijeen staan, kan je met je vingernagel de uitstulping terug plat wrijven.
Daarna komen er een aantal voor Aber typische Tantaluskwellingen waarbij je microscopische PE-stukjes over draden moet rijgen, oprollen of zelfs embosseren. Als je scratchmaterialen zoals plastic staaf moet gebruiken, geven ze geen enkele aanwijzing wat de diameter en de lengte daarvan moet zijn, en er zit ook niks bij de PE-set.
De moertjes van de vorige foto zijn over een draad geregen die eerst door het schild en deze driehoekjes gehaald is. Dan is de draad met een vijl zo bewerkt dat alle zes uiteinden even hoog ophouden.
Hier zie je het verschil tussen het PE-schild en de plastic versie, die je er toch als voorbeeld moet bijnemen om geen rivets over te slaan. De achterzijde van het schild is al afgewerkt.