Nou, ik heb al een klein stukje zitten werken aan de Greif. Voornamelijk hebben mijn werkzaamheden bestaan uit het plaatsen van plastic tabs in de romphelften voor het uitlijnen, en heb ik een paar kleine subassemblages gemaakt.
Zoals gezien heb ik een Big-Ed set klaarliggen, en het eerste wat ik kan doen is het in elkaar vouwen van de diverse kastjes het Funk-Geval (Funk-Gerät, oftewel radio).
Maar goed, eerst de MiG afmaken en ruimte maken op m'n bureau voordat ik echt met deze aan de slag kan.
Ik heb intussen wel een keuze gemaakt wat betreft het toestel wat ik ga maken. Het gaat een toestel worden van KG 100. Het werknummer is helaas onbekend, maar het toestel is door de bemanning 'Susi' gedoopt.
Het was niet ongewoon bij KG 100 om het toestel een meisjesnaam te geven waarvan de eerste letter overeen kwam met de individuele letter van het toestel, in dit geval 'S'
Wat ikzelf altijd wel heel apart vond aan deze kist, buiten de gekoppelde motoren, was het unieke onderstel.
Op onderstaande foto is een kopie te zien van een plaatje uit een officieel handboek, waarbij het onderstel half ingetrokken (of uitgeklapt als je wilt) weergegeven wordt:
Maar goed, tijd voor weer een stukje van het verhaal van Göring over de Greif, Göring had Prof. Heinkel net verteld dat het toestel geen duikbombardementen uit hoefde te voeren...
"Uw He-177 moet in staat zijn om torpedo's extern mee te nemen. Het toestel hoeft daar niet voor te kunnen duiken, sterker nog, hoe vlakker de vlucht, hoe beter. Het moet in staat zijn om speciale bommen van grote afstand op schepen te laten vallen.
Als ik naar Sverdlovsk (
Ligt ongeveer 800km ten oosten van Moskou. Red.)
of een dergelijke plek wil, moet het toestel behoorlijk hoog kunnen vliegen. Maar wat je ook doet, geef me iets wat een echte lange afstands bommenwerper is, wat ver kan vliegen, een schappelijke lading mee kan nemen, en bovenal, iets wat betrouwbaar en veilig is. En dan bedoel ik voornamelijk de motoren, zodat het toestel lange afstanden boven zee kan vliegen en konvooien kan aanvallen."Twee dagen later haalde Göring wederom de woede van de Duitse vliegtuigindustrie op z'n hals door naar de DB606 te refereren als zijnde;
"Een bouwvallig oud blik". Jullie begrijpen, dat dat niet goed viel bij Dipl.-Ing Fritz Nallinger, technisch directeur van Daimler-Benz...
Gelijkertijd nam Milch van de mogelijkheid gebruik om het besluit van Göring te herformuleren:
"De Reichsmarchall heeft bepaald dat het uitvoeren van duikbombardementen geen vereiste meer is voor de He-177. Hij (Göring dus) heeft voldoende duidelijk gemaakt dat deze eis belachelijk is."Desondanks was men op de basis in Rechlin nog niet tevreden met de vleugel van de He-177:
"Studie heeft uitgewezen dat de integriteit van de vleugels 33% lager ligt dan wat Heinkel heeft ingeschat. De reden hiervoor is de ongelijke stijfheid van de verscheidene vleugeldelen met als gevolg vervorming onder belasting. Deze toestand was niet op het juiste moment herkend door Heinkel, de tests die uitgevoerd hadden moeten worden zijn te laat pas uitgevoerd, gezien het formaat van de vleugels."Wordt wederom vervolgd!
Danny