Zo dan is hier een raket. Leo Cherkashyn heeft een hele verzameling prachtige Russische en Oekraïense raketten op zijn site ter download en deze keer heb ik zijn Soyuz FG gebouwd. oorspronkelijk is deze kit in 1/48 (en dan wordt ie zo'n 80 centimeter) maar ik heb hem netjes in schaal met het grootste gedeelte van mijn kaasplankje raketten gebouwd, in 1/96. Een handzaam formaatje. Deze versie is de Soyuz die de speciale schildering droeg op de fairing ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van Vostok 1, gevlogen door ons aller Joeri Alexejewitch Gagarin.
Goed dan. genoeg gezeverd, laat zien dat ding.
Hier zijn we ergens halverwege de bouw. Ik ga jullie niet vermoeien met de eerste sneetjes en dergelijke. Het verliep allemaal van een leien dakje.
Hier liggen de eerste trap met bijna alle strap-on boosters en de tweede trap klaar voor de dingen die gaan komen.
Oh ja, er ligt inderdaad ook een Soyuz ruimteschip bij, dat komt bovenin in de payload fairing te zitten. De Soyuz is een kit van Alfonso Moreno, die deze voor het ISS heeft bedacht (waar die ook naar toe vloog) en hij had ook de 50e verjarie van Gagarin's vlucht gevierd met een special liveries model. Kwam mooi uit. Laten we die Soyuz nog eens van naderbij bekijken.
Er zit hier en daar inderdaad wat non-papier aan de dingen, sommige vormen zijn nu eenmaal makkelijker te vinden in de kralendoos of in de gereedschapskistvakjes. Pareltjes uit de hobbywinkel doen hier hun truukje. Balletjes vouwen van papier, ik ben gekke Henkie niet.
De docking probe op de Soyuz is gemaakt van gewoon papier met daaroverheen een stukje zilverkleurige isolatietape. Ik had een hele rol van dat spul over na het leggen van een laminaatvloer in het huis van mijn vriendin. Ook op de onderzijde van de motorgondels van de Soyuzraket heb ik het gebruikt. Werkt als een tierelier. Net als dat ik de binnenkant van de fairing (geprint op zijdemat fotopapier) heb voorzien van het band dat doorgaans de naden tussen gipsplaten af kan dekken (je smeert er gips tussen en - ach dit is geen doe het zelf forum.) Nou de payload fairing dus.
Zoiets bedoel ik. Het groene is een superdik hobbykarton dat met man en macht en superlijm zijn vorm behoudt.
Nu dan, die payload fairing waar je over sprak. Mijnheer Kosmonaut, hoe denkt u die dicht te houden? Oh, dat is simpel: één van de twee helften is vastgelijmd op de laatste trap. Ter stevigheid enzo. Onderaan deze helft heb ik aan de binnenzijde twee magneetjes gelijmd met aan de andere, losse zijde twee ijzeren spijkertjes die er tegen aan komen bij het sluiten. Klik. Vast. En weer open. En weer vast. Uren plezier gegarandeerd.
Maar... bovenaan dan, staat dat niet open te gapen dan? Nee hoor. Dat doen we zo:
En die metalen plug komt uit een Billy boekenkast van IKEA dus is dit ook nog eens een
IKEA-hack. Een stripje langs de zijkant zorgt voor camouflage van de twee helften. Iets dat in het echt ook zo is. Misschien ietsje minder geprononceerd.
Een balletje piepschuim bovenin klemt de IKEA-plug goed vast en is tegelijk ook een tankje voor het een of andere vloeistofje dat daar iets moet doen. Raketbrandstof voor de fairing-splitter raketten? ik weet het niet. Het zit er in elk geval wel en het is erg handig.
De ontstnappingstoren zit dus op die IKEA pin. BIjna geheel massief gerold papier, raketuitaatjes rollen - nee, priegelen, een koperdraadje er langs voor de leiding en voilà.
Als laatste een berg motoruitlaten er onder plakken. Het moet namelijk als het goed is allemaal waterpas en recht er onder komen. Het ding staat uiteindelijk op zijn Vernier raketten en dat is best knap. Maar het daadwerkelijk waterpas krijgen van die troep is een hels karwei. Er zitten veel kleine verschillen in de uitlaatjes en ja, alles is handgemaakt. Maar rechtopstaan doet ie met een beetje steun prima. Nog even een feitje: het ding heeft geen 20 motoren maar vijf. Elke RD-193* heeft vier verbrandingskamers met evenzoveel uitlaten. De Vernier stuurraketjes gebruiken ook een deel van de brandstof maar zijn een onderdeel van de RD-193 motor.
En hier staat het gereedgekomen product zijn eerste stof te vangen op de plank bij de rest van de collega's.
Hopelijk is ie te pruimen.
Dat was 't voor deze keer!
PS. dat nieuwe uploadsysteem is handig! een stuk efficiënter dan het oude.
*De RD-193 is een moderne afgeleide van de oermotor RD-170, die Gagarin omhoog bracht.