Al een tijdje probeer ik er laconiek onder te blijven. Soms weet je dat je een bepaald punt moet passeren, maar toch blijf het moment zelf vooruitschuiven. Oké, ik geef toe, het zal een hele schok zijn, maar ik spuit. Iets harder en overtuigender:
“IK SPUIT”.
Ik schaam me er eigenlijk niet voor, omdat ik het resultaat ervan zie. Mijn zelfvertrouwen neemt toe wanneer ik de spuit hanteer. Ik laat zien dat ik controle heb over de spuit, en voor mij belangrijk, dat het spuiten een bevredigend resultaat geeft. Het enige, nou vooruit, het zijn er maar een paar, nadeel wat ik totnogtoe heb kunnen ontdekken is dat het verslavend is en dat er behoorlijk wat geld aan verloren gaat. Toch heeft de overheid hier geen subsidies, werkgroepen, anonieme praatgroepen etc voor.
En als ik eerlijk moet zijn, hoeft dat van mij ook niet. Mijn drang naar onbekende extase is grenzeloos, dus binnen niet al te afzienbare tijd wil ik verder gaan met experimenteren, me nog verder op glad ijs bevinden.
Robert voelt zich klaar voor de overstap van spuitbusjes naar het echte grote mannenwerk, de crème de la crème, het neusje van de zalm, de kers op de slagroom………de olifant in de porselein kast.
De airbrush……brrrrrrrrrr.
De resultaten kunnen zo overweldigend goed zijn, je moet het natuurlijk wel nog even zelf doen. En juist dat doen, daar hapert het volgens Bert toch wel vaker bij Robert aan.
Een spuitbusje is een kwestie van dop eraf, schudden, op het gewenste model richten, knopje induwen en raggen met die verf. Die laatste regel is dan wel vrij cru genomen. Klaar met verf aanbrengen? Dop weer op de spuitbus, en bus wegzetten. Simpeler, kan het eigenlijk bijna niet. En natuurlijk, in tegenstelling tot gekwaste verf is de substantie uit een spuitbus veel vlugger droog en klaar voor een volgende laag. Vrij kritisch beschouwt en dan klinkt het bijna tegendraads bij onze hobby, kan alleen een gebrek aan geduld het resultaat van een spuitbusje tegen doen vallen.
De airbrush dus……..brrrrrrrrrr.
De eerste opgave als leek op dat gebied zijnde is het vinden van een enigszins begaanbaar pad in het oerwoud van aanbieders, mogelijkheden en prijzen. Zowel de aanschaf van de spuit en van de compressor is van buitenaf gezien een vak apart. Naar ik heb horen zeggen kun je die airbrush spuit bijna helemaal uit elkaar halen, leuk voor modelbouwers dus, die letten al zo op de kleine dingetjes.
Wat me daar alleen aan tegen staat, je kunt dat pistool niet voor niks uit elkaar halen. Ik heb van horen zeggen dat dat dus na elke spuitbeurt dient te gebeuren, nog gespecifeerder, na elke kleur die je verbruikt. Volgens mij voel ik nu dus een schoen wringen. Of beter gezegd, ik voel hier een mooi Frans woordje opborrelen bij Bert: “Laissez faire”, oftewel niet geneigd tot ingrijpen, de boel maar de boel laten…….liever lui dan moe.
De reden waarom ik dus blijf uitstellen is kort samengevat, dat ik ertegenop zie. Elke keer dat spuitpistool schoon moeten maken, terwijl ik in die tijd gewoon lekker had kunnen brouwen.
Dan mag de modelbouw hobby dan wel een geduldige hobby zijn, hoe weet ik nu zonder dure investeringen te doen of ik wel het geduld heb om te airbrushen, ik bedoel, schoon maken.
Om mezelf te motiveren, of misschien wel te demotiveren heb ik er als nevenproject maar eens een grove rekensom op los gelaten. Mijn huidige bouwproject is in de schaal 1 op 24. Een groot gedeelte heb ik van verf voorzien uit spuitbusjes die speciaal voor de modelbouw zijn. Natuurlijk zijn deze iets duurder, maar ik heb dan ook geconstateerd dat het resultaat alweer beter is als menigeen bouwmarkt spuitbusje. Laten we zeggen dat ik nu, terwijl het project nog niet af heb, al de inhoud van zeven spuitbusjes ons mooie milieu heb ingejaagd. Iets naar boven afgerond kost een enkel spuitbusje maar (understatement) zeven euro.
Hmmmmmm, iets naar boven afgerond wil dat dus zeggen dat ik voor maar (nog maals, maar nu een iets groter understatement) vijftig (!!) euro aan spuitbusjes verf op mijn nog lopende project heb plakken. Toch schrikken toen ik tot de conclusie kwam dat ik voor dat geld dus al een starter klasse airbrush heb.
Wanneer ik dus aan mijn volgende modelbrouwproject zou beginnen, en ik deze weer op dezelfde wijze van een mooie laklaag wil voorzien, demn, dan heb ik met het geld wat ik nog over had van de starter klasse, aangevuld met het geld dat ik zou steken aan spuitbusjes van mijn volgende project, ook al een leuke compressor.
Als ik dan als een econoom door blijf rekenen, dan zou ik in 2009 dus met zwaar verlies modelbouwen, mits ik doorga met spuitbusjes.
Nu wordt het wel moeilijk. Om over te schakelen naar de echte mannen met airbrush zal ik dus aan mijn discipline moeten werken, alleen al omdat het schoonmaken van de airbrush om ijzeren discipline vraagt.
Misschien dat in 2009 dan ook weer eens de vloerbedekking van mijn hobbykamer zichtbaar wordt.
Ik denk dat ik komend najaar eens wat knopen ga doorhakken.
Robert
Laatst bijgewerkt door beheer op vr 05 sep, 2008 16:33 pm, in totaal 1 keer bewerkt.
|