Yakovlev Yak-23:
De Yak-23 ontstond uit een reeks voorvaderen als de Yak-1 uit 1940.
Het was een doorontwikkeling van de Yak-15 en Yak-17.
De Yak-23 was een snel volledig metalen lichtgewicht interceptor, maar met een rechte vleugelopstelling wat al snel zijn nadeel werd.

Op 11 maart 1947 gaf de Raad van Volkscommissarissen opdracht aan verschillende ontwerpbureaus waaronder die van Alexander Yakovlev, om een eenzits, rechtvleugelige straaljager te ontwikkelen. En uit te rusten met een Britse Rolls-Royce Nene of Rolls- Royce Derwent straalmotor.

Het prototype vloog voor het eerst op 8 juli 1947.
Dankzij hoge stuwkracht-gewichtsverhouding, wendbaarheid, en goede acceleratie- klimcapaciteiten werd de YAK-23 in 1948 dan ook geselecteerd voor het serieproductiemodel van de Sovjet luchtmacht.
De eerste Yak-23 vliegtuigen werden geproduceerd in oktober 1949 en kwamen daarop in dienst van de Sovjetluchtmacht. De NATO Codenaam werd FLORA.

De YAK-23 was een goede straaljager maar de prestaties werden al snel inferieur t.o.v. nieuw opkomende ontwerpen met pijl-vleugel configuraties.
In totaal werden er 310 Yak-23-vliegtuigen gebouwd voordat de productie in 1950 al weer werd gestopt ten gunste van de MIG-15.
Kleine aantallen Yak-23 zijn geëxporteerd naar het Warschaupact als Tsjecho-Slowakije, Bulgarije, Polen, Roemenië en waarschijnlijk Albanië.
Warschaupact Yak-23's werden eind jaren vijftig teruggetrokken uit actieve dienst.



De kit:
De mollen....oeps mallen van Special Hobby stammen uit 2012.
De versie "Red & White Stars" , SH72248 is in 2013 uitgebracht.
Bron: https://www.specialhobby.eu/en/our-own-production/special-hobby/yakovlev-yak-23-flora-redwhite-stars.html

En op de één of andere manier heb ik altijd wel een zwak voor dit merk.
Niet altijd even makkelijk qua passing, maar rijk uitgerust met extra's als Pe en PUR.

De kartonnen verpakking met een mooie afbeelding is indrukwekkend.
Snel open om de sprues te inspecteren.

Nouja sprues?
Eén raamwerk met een plastic sprue, (althans als je de transparante canopy niet meeteld).
Meteen wordt ook duidelijk dat dit 1:72 model een bescheiden maatvoering zal krijgen. Geen echte vitrine kast vuller dusch.
PE en PUR en een keurig scala assortiment aan transfers.
Detail hierin, de histerisch correcte kleurkeuze van de registratie laat men aan bouwer over.
De transfers zijn voorzien in rode, blauwe en gele toestelnummeringen.

Maar de goede indruk door de mooie verpakking blijft.
Oordeel zelf:

Inhoud van de kit:












Her-introductie (ff voorstelrondje in de groep zeg maar):
Gezien de lange periode van mijn radiostilte is een herintroductie van mij wel op zijn plaats.

Mijn gemiddelde bouwtempo lag op vier á vijf modellen per jaar.
Echter de afgelopen drie jaar is dat gezakt naar 0,9 afgebouwde schaalmodellen.
Maar ehu.... als we de schaal 1:1 mogen mee tellen komen we op een indrukwekkend 1,9 gebouwde brouwsels uit.
Over een periode van drie jaar " ".
Ik ben dus blijven bouwen in de tussentijd (aan een nieuwe woning).

Groot en kleine bouwsels dus, met name luchtvaart 1:48 en 1:72. Met zo af een toe een voertuig.
Centraal in mijn keuzes is de voorkeur voor aparte kleur of veelkleurige kleurstellingen in het model

Mijn brouwels bestaan voornamelijk uit luchtvaart modellen groot & klein


Soms een voertuig, Meng 1:35 King Tiger


Fleurig en kleurig, Italeri 1:48 MB 326A


Op moment van schrijven pakken we de verhuisdozen met modelspullen weer uit opslag.
En moet blijken of materialen, verfen, airbrushes en belangrijker mijn vaardigheden de lange periode goed hebben doorstaan.
Niet nieuw in deze wereld al voelt het wel een beetje zo..



Doelstelling:
Als besproken mijn voorkeur voor veel kleuren. Ook in een geheel metalen toestel.
Dit wordt dan ook de grote uitdaging naast natuurlijk het herbeginnen.
Het doel is om de YAK een zo realistisch mogelijk metalen uiterlijk te geven.
Dit zal nog wel wat uitdagingen geven om dit te imiteren.

Bron: https://commons.wikimedia.org/wiki/File ... 8912130768)_(2).jpg


De Saab Tunnan vertoond uiterlijk wel enige gelijkenissen met de YAK-23.
Hier een eerder gebouwd model in 1:72 van Airfix


Metalen uiterlijk, modellen uit het verleden (T-33 1:48 en Saab Tunnan 1;72 Airfix).




Goed tot zover de intro, Nu wachten we tot de start in januari.

Hee daar hebben we Rudy weer, die nu weer aan de goede kant van de grens woont
Leuk, een 1:72 kitje, ik ben benieuwd Rudy.

Leuk intro van je model en van jezelf. Ik ken je al een poosje en weet wat je kunt, dus gezien je eerdere modellen gaat dit geen enkel probleem worden.

René

In een ver verleden heb ik ditzelfde model gebouwd, maar dan uitgegeven door KP.
Duidelijk dat deze uitgave vele malen beter is.
Het enige wat ik je kan meegeven is dat er redelijk wat lood in de neus moest om een staartzitter te voorkomen, maar dat dit vanwege de neusinlaat en de beperkte afmetingen wat werk koste om dit mooi voor elkaar te krijgen.
Succes!

Maar één sprue maar ruimschoots goedgemaakt met de intro!
Ben erg benieuwd!

Mooie bijdrage aan de groepsbouw, Rudy! In feite een vergelijkbaar ontwerp als je Saab Tunnan, alleen dan wat slanker.

Leuke keuze Rudie. Persoonlijk zou ik gaan voor de versie met de rode cijfers, hoe meer rood hoe beter in deze buddy build nietwaar?
Maar.....wat doen die Amerikaanse markeringen op dat decal sheet?
En....wat betreft de vergelijking met de Saab Tunnan: die was natuurlijk veeeeeeeeeeeeeeel beter!

Dat is een versie als 'captured plane'.



Bron: https://captured-wings.wikia.org/wiki/FU-599

René

Voor mij een onbekende, maar mooie toevoeging!
Bedankt voor de intro. Weer iets bijgeleerd.

Succes!

Gr
Thiery

Hoog tijd voor de januari aftrap. Ik loop nu al behoorlijk achter met de rest zie ik wel.

Na jaren rust roest nu echt aan de gang.
Met een gedegen voorbereiding aan plakmiddelen :


Nou.. dat viel meteen een beetje tegen. De secondelijm was nog ruim voorradig.
Maar ik was me niet bewust dat er een houdbaarheid op zat..
Na een avondje resin plakken zakte mij de moed meteen al in de schoenen.
De secondelijm was in feite urenlijm en dan nog liet het resin weer los.
De uitlaat werd helemaal een drama, die bleef maar niet zitten.


Ik kreeg de tip over de houdbaarheidsdatum waarna vrouwlief in het dorp bij de supermarkt ff secondelijm zou meenemen.
Nou.. dat heb ik geweten, in Coronatijd helemaal uitverkocht. ^($*_^%$#@*&!
Uiteindelijk was er één winkel met letterlijk de twee laatste setjes Bison secondelijm.


Wat een verademing.


De kit is adsoluut geen baker & shaker. Ik heb mijn handen vol aan dat ene sprueraam en de combi met resin.
Het is zoeken naar de juiste plaatsing en verbeteren van de onderdelen.
Sommige hebben wat ondersteuning nodig.
De uitdrukpunten moeten verwijderd worden.






De Resin delen worden in de rechterromphelft gemonteerd. Hierbij wordt regelmatig de passing uitlijning gecheckt door het passen met de rechterromp. Zoals hier bij de wheelbays en uitlaat.




En, na wat schraapwerk aam het resin hebben we een redelijke passing met de romphelften verkregen. zowel onder als boven.




Het referentiemateriaal van deze link is een ware must have!:
http://www.airgroup2000.com/forum/viewtopic.php?t=224364

Je ziet de foto's in de achtergrond. Jaja ik heb weer een werkende computer.
Het instrumentenpaneel is versterkt met een sprue. En in tegenstelling tot wat de instructie wil verlijmd ik deze alvast in de gondel. Ik verwacht op deze manier een betere passing van het geheel.




Passen en meten, dit keer met de gondel en de seat.




En een check met beide romphelften, de seathoogte en de canopy. Niet verkeerd dacht ik zo.




Hier een foto van de pedaalbediening van de richtingroeren. Deze foto is alles wat ik ik nog heb.
Was blijkbaar oneens met de plaatsing in het model en daarop het hazepad gekozen.
Verschrikkelijk klein, en ik heb er oprecht handeling moeite mee.


Mijn brouwels als vervanger.


Tot zover een bescheiden update van een stroeve start.
Maarja met passen en meten is tijd versleten.