Na WW2 boten, vliegtuigen en een vintage F1 Ferrari wilde ik weer eens een motorfiets bouwen. Het is de Harley Davidson WLA 750 geworden, later ook bekend als de Liberator. De geschiedenis lijkt me wel bekend
Simpele techniek, alles goed zichtbaar. Ik had verwacht dat er wel een hoop fabrikanten dit model in het assortiment zouden hebben, maar dat viel tegen ... uiteindelijk gekozen voor de 1:9 variant van Italeri. De doos is vandaag binnengekomen en op de opgeruimde werktafel ben ik begonnen met ‘uitpakken’:
Het is een typische Italeri-doos met het wat zachtere plastic, wat ‘grof’ vergeleken met de betere merken (veel flash en vette gietnaden) maar goed genoeg. Niet al te gecompliceerd, lijkt het en de gebruiksaanwijzing is duidelijk, maar verfinstructies ontbreken en de nummers van de onderdelen komen niet terug op de sprues. Maar ik heb veel referentiemateriaal, daar kies ik er één van uit en dat houd ik aan voor de kleuren.
Ik heb een gebruikt, maar zeker niet uitgewoond exemplaar voor ogen. Geen roestbak, wel stevig gebruikt. Zo zagen ze er ook wel snel uit, de afwerking was erg simpel gehouden.
Verweringstechnieken zijn nog steeds leermomenten voor mij, ik probeer ook veel uit. Ook op dit model zal ik wat nieuwe dingen proberen.