Plasticprutser Peter schreef:
...bij voorkeur in een vroeg vrolijk voorjaarszonnetje.
Zeker! Het was alleen even wachten op dat zonnetje
Maar vanmiddag was het moment daar: de eindfoto's!
De eerste vlucht van de Hansa vond plaats op 21 april 1964. De Hansa was een gedurfd aerodynamisch ontwerp met een voor zijn tijd hypermoderne cockpit. Men wilde vernieuwend zijn en dat had risico’s met zich meegebracht. Op het gebied van de motoren was men juist conservatief en ironisch genoeg droeg ook die houding bij aan het uitblijven van succes. De General Electric CJ610- turbo‐jets produceerde weliswaar brute stuwkracht en ongelooflijke klimprestaties. Maar ze waren dorstig en maakten herrie. Ze waren fysiek te klein om een hush-kit op te monteren om de geluidsoverlast te verminderen, dus ook een modificatie bleek geen optie. Een verlengde versie HFB-330, voorzien van Garrett ATF3 turbofans met straalomkeerders is er nooit meer gekomen.
In 1973, aan het begin van de oliecrisis, werd besloten de productie van de Hansa stop te zetten. In 9 jaar tijd waren slechts 45 toestellen verkocht. De Duitse luchtmacht was met 13 toestellen de enige grote gebruiker van de Hansa Jet en bleef ze gebruiken tot begin jaren negentig. In 2004 verongelukte een Hansa Jet van Grand Aire Express, die het toestel gebruikte voor vrachtvluchten. In het daarop uitgevaardigde ‘airworthiness directive’ (luchtwaardigheidsverordening), werd de levensduur van het toestel beperkt tot 15.000 uur of cycli. Dat betekende in september 2006 het operationele einde van het handje vol luchtwaardige Hansa Jets. Grand Aire Express was al gestopt met het vliegen met Hansa Jets, dus feitelijk betekende dit alleen een enkele reis naar het museum voor TC-LEY; de laatste operationele Hansa Jet die als privé toestel vloog in Turkije.
De Hansa was geen succes, maar je kunt het ook geen mislukking noemen. De lessen die werden geleerd met dit toestel, net zoals bij de VFW-614, zijn bouwstenen waarop uiteindelijk het enorme succes van Airbus is gebouwd.
Hier staat de Hansa tussen haar voorganger (links: de Twin-Beech) en het toestel dat tegelijkertijd werd gebruikt voor jet-training; de Morane-Saulnier MS.760 Paris II.
Afscheid van de HansaDe geluidsbelasting rond Eelde en de daarmee gepaard gaande weerstand van omwonenden nam toe. Tegelijkertijd nam de oliecrisis ook toe en het lesprogramma van de RLS moest worden afgebouwd. Eerst ging met over tot het stopzetten van ‘nachtvliegen’ in het circuit, dat soms tot een uur of twee in de nacht doorging. In 1973 werden de Morane-Saulniers vervangen door de moderne (stille en zuinige) tweemotorige Cessna 500 Citation’s, bijgenaamd de 'whispering jet'. Daarna moesten de dure, herrie schoppende Hansa Jets het veld ruimen. In 1977 gingen twee (de ‘A’ en ‘B’) voor een spotprijs naar de Verenigde Staten.
De HFC zou ook worden vervangen. Daartoe werd de nieuwe Cessna Citation PH-CTG in 1980 gemodificeerd en in august 1982 als nieuw kalibratievliegtuig in gebruik genomen. De HFC werd in september 1983 buiten gebruik gesteld en de laatste Hansa ging in de verkoop. De omgeving van vliegveld Eelde reageerde opgelucht.
Echter, in januari 1984 raakte de Citation beschadigd door het doorbranden van bedrading en werd de Hansa, die onverkoopbaar leek, op een tijdelijk certificaat van luchtwaardigheid van stal gehaald. Het betrof 1 vlucht waarop in mei de Hansa buiten gebruik werd gesteld.
En toen kwam die open dag op Eelde waar ik dit verslag mee begon. Speciaal voor die dag ontving de Hansa een bewijs van luchtwaardigheid voor slechts 2 vlieguren. Die twee uren werden besteed aan voorbereiding en het voorvliegen ter afscheid op 26 augustus 1984.
Ik weet nog dat omroeper Leo van der Goot vertelde dat als er geen koper gevonden zou worden de kist verschoot zou worden. Ik was diep onder de indruk van de machtige Hansa en kon me dat niet voorstellen. Wel herinner ik mij het grote verschil in geluidsbelasting. De Citation klonk bijna als ‘stil’.
In mei 1985 werd de HFC voor 100.000 gulden verkocht aan Rijnmond Air Service, die er nauwelijks mee vloog en het in 1987 doorverkocht naar de verenigde staten. Daar heeft het nog jaren gevlogen onder registratie N128SD, tot het in 1997 definitief buiten gebruik werd gesteld op Monroe Custer Airport, Michigan en een jaar later gesloopt.
https://www.youtube.com/watch?v=46tgBkAxNkANog één keer in vol bedrijf als N128SD
Dat was hem! Het enige dat ontbreekt in bovenstaande foto... is de Saab Safir. Dat zal niet het volgende project worden, maar de kit ligt al wel in de stash
. Het volgende projectje heeft ook een voorwaartse pijlstelling en heeft een voor mij persoonlijke touch...
VJ