Van de drie afgeronde modellen dit jaar zijn er drie props en van de drie lopende projecten zijn er twee props. Tijd om de schaal weer een beetje gelijk te laten kantelen en naast de A340-600 weer eens van start te gaan met een jet en wel de Ilyushin 62. Overigens heb ik de Il-62 al 3,5 jaar geleden aangekondigd in de 100-jaar KLM groepsbouw, dus tja dan wordt het onderhand ook wel eens tijd.

De Iljoeshin Il-62 is oorspronkelijk ontwikkeld in de Sovjet-Unie. Het was het eerste passagiersvliegtuig van de Sovjet-Unie dat was ontworpen voor langeafstandsvluchten. Het eerste prototype van de Il-62 maakte zijn eerste vlucht op 3 januari 1963. De Il-62 werd echter pas in 1967 in dienst genomen bij de Sovjetluchtvaartmaatschappij Aeroflot. Het was destijds een van de meest geavanceerde vliegtuigen ter wereld, met een groot vliegbereik en de mogelijkheid om transatlantische vluchten uit te voeren.


Bron: Wikimedia Commons

Het vliegtuig had vier straalmotoren en kon ongeveer 200 passagiers vervoeren. De vier straalmotoren zaten achter de romp en er waren niet veel types die dat ook hadden (de andere twee zijn de Vickers VC-10 en de Lockheed Jetstar). De VC-10 en Il-62 lijken daardoor sterk op elkaar en zowel de UK als de SSSR betichtte elkaar van spionage, maar voor beide kanten is nooit bewijs geleverd. Waarschijnlijker is het dat de eisen voor een nieuwe type vliegtuig van British Airways enerzijds en Aeroflot anderzijds redelijk bij elkaar lagen en derhalve de ingenieurs tot vergelijkbare oplossingen kwamen.


Bron: Wikimedia Commons

Tijdens de Koude Oorlog werd de Il-62 vaak gebruikt door de Sovjetregering voor diplomatieke reizen en officiële staatsbezoeken. Het vliegtuig werd ook gebruikt door andere luchtvaartmaatschappijen in landen die bevriend waren met de Sovjet-Unie zoals Interflug en LOT.

In de loop der jaren zijn er verschillende varianten en verbeterde modellen van de Il-62 ontwikkeld. De Il-62M, geïntroduceerd in 1978, had een groter vliegbereik en een aantal aerodynamische verbeteringen. Er zijn in totaal meer dan 280 Il-62-vliegtuigen gebouwd. Met de val van de Sovjet-Unie en de daaropvolgende economische problemen in Rusland nam het gebruik van de Il-62 af. Moderne vliegtuigen met een betere brandstofefficiëntie en geavanceerdere technologie werden steeds populairder. Desondanks wordt de Il-62 nog steeds gebruikt door enkele luchtvaartmaatschappijen en charterbedrijven voor vracht- en passagiersvluchten (De meest bekende hiervan is Air Koryo). Het heeft een plek in de luchtvaartgeschiedenis als een iconisch vliegtuig uit het Sovjettijdperk.


Bron: Wikimedia Commons

Maar wacht eens even, in de titel staat Aeroflot/KLM. Heeft KLM met de Il-62 gevlogen dan? Jazeker! Of althans, gedeeltelijk. Tijdens de Koude Oorlog sloot de Sovjet-Unie haar luchtruim voor westerse luchtvaartmaatschappijen (de geschiedenis herhaalt zich wat dat betreft helaas). Hierdoor moesten vluchten tussen Europa en het Verre Oosten omvliegen en tussentijds stoppen om te tanken. De meeste luchtvaartmaatschappijen kozen ervoor om een ​​tussenlanding te maken in Anchorage, Alaska. Om passagiers de mogelijkheid te geven sneller naar het Verre Oosten te vliegen, bood KLM passagiers de mogelijkheid om met Aeroflot te vliegen. Aeroflot vloog van Amsterdam naar Moskou en vervolgens naar Tokio. Deze vluchten werden uitgevoerd door de Il-62. Hoewel de piloten werden geleverd door Aeroflot, was de bemanning een combinatie van Aeroflot en KLM. In de jaren zeventig was het ongebruikelijk dat twee luchtvaartmaatschappijen zo'n partnerschap hadden, laat staan de nationale maatschappij van Nederland en de nationale luchtvaartmaatschappij van de Sovjet-Unie. Om deze samenwerking te vieren is naast het Aeroflot-logo ook het KLM-logo op sommige Il-62-toestellen aangebracht (https://www.airliners.net/photo/Aeroflo ... /2413817/L en https://www.flickr.com/photos/georgehamlin/32302240601) Hiermee was KLM een van de weinige westerse luchtvaartmaatschappijen die haar logo droeg op door de Sovjet-Unie gebouwde vliegtuigen. De samenwerking was overigens geen succes en werd na een paar maanden al stopgezet. Maar zoals VJ het al zei in 2019:


En zo is het natuurlijk maar net!

Goed, dan het model zelf. Dit wordt de prachtige kit van Zvezda:




Er is echter één probleem. De kit is de Il-62M, maar KLM vloog met de Il-62 Sans Suffix en deze had Kuznetsov NK-8 motoren in plaats van de Soloviev D-30 motoren. Gelukkig heeft Sergei Druz hele mooie Resin aftermarket NK-8 motoren op de markt gebracht.






De cockpit en raamdecals komen van Authentic Airliners vandaan.




De decals zijn van Revaro. Ik verbaas me er elke keer weer over hoeveel verschillende decal sheets er wel niet beschikbaar zijn. Je kunt het zo gek niet bedenken of iemand heeft wel een een sheet van (vaak genoeg althans)


Ook heb ik al een start gemaakt met de bouw. Allereerst de raampjes lijmen. Super netjes hoeft dit niet, want ik ga deze toch wegschuren.


Dan het voorste landing gear bay. Deze wordt gemonteerd op het stuk waar normaal de stoelen voor de piloten komen te staan. Aangezien deze ramen ook dicht worden gemaakt hoef ik deze niet te lijmen.




Ik heb flink wat gewicht voorin aangebracht. De resin motoren zijn nogal zwaar en ik wil niet dat het een tailsitter wordt (had het toestel in het echt ook last van, kijk maar eens op de allereerste foto van dit verslag).


Als laatste het stabilo gelijmd.


En dat is de status op dit moment. Wordt vervolgd!

Heel leuk weer! En een onderwerp dat voor mij in elk geval veel nieuws bevat, want ik ben nooit zo georiënteerd geweest op de Russische luchtvaart. Erg interessant om allemaal te lezen. Het valt mij op dat dit toestel lijkt op een blikken speelgoedvliegtuig dat ik als kind had...
.
Geweldig toch?!
Veel succes. Ik ga met plezier in volgmodus.

VJ

Ja dat is zeker geweldig! En nog een zeldzaam model ook, volgens mij in de DDR gemaakt. Heb je deze nog VJ?

Verder ook bij deze weer wat vorderingen te melden, te beginnen met de vleugels. Allereerst de air intakes bij de vleugels gelijmd. Ik kon trouwens niet goed vinden waar deze voor dienen. Voor de lucht in de cabine?


Daarna de gear bays gelijmd.


En dan kunnen beide helften in elkaar. De fit is uitstekend.


Terwijl de vleugels drogen heb ik de stabilo en romp in de plamuur gezet. Nog niet de boven-, en onderkant van de romp overigens. Uit ervaring weet ik inmiddels dat dit beter kan als de vleugels aan de romp gelijmd zijn. Je moet bij Zvezda vaak nog wel eens wat kracht zetten om deze te bevestigen en daarbij wil de romp nog wel eens een beetje gaan scheuren. Zonde van het plamuur-, en schuurwerk dan natuurlijk.




De rudder kan wel al gelijmd worden. Achteraf gezien had ik deze moeten plaatsen voordat de helften tegen elkaar aan gaan, maar met een beetje wrikken lukte het ook wel


Dan iets waar ik een hekel aan heb bij Zvezda. De flaps. Dit is namelijk een zogenaamde Ultimate Kit. Je kunt derhalve drie versies maken, parkeer stand, opstijgend/landend of vliegend. Daarom moet je de flaps dus apart lijmen. Heel leuk voor bouwers die een landend of opstijgend vliegtuig willen bouwen, maar ik denk dat 90% van de mensen een geparkeerd of op zijn meest taxiënd vliegtuig willen maken. Dit zorgt dus voor nodeloos extra werk (wat op zich niet erg is, maar de fit is vaak niet heel geweldig).




Omdat je namelijk de flaps vanuit onderen moet lijmen, komen ze net iets te laag uit aan de bovenkant (zie ook foto hieronder bij de rechtervleugel). Je moet dus behoorlijk hard duwen en goed lijmen om het goed te krijgen en daarna nog plamuren en schuren, wat weer ten koste gaat van de details. Ok, ik begrijp: You can't please everyone, maar voor mij had deze optie echt niet gehoeven.


Dat gezegd hebbende, bij deze dry fit ziet hij er al wel imposant uit.


Wordt vervolgd!

Ik heb toch besloten de vleugels wat meer onder handen te nemen, want die flaps zagen er echt niet uit. Daarom maar het hele boeltje in de plamuur gezet.


Het resultaat na het schuren. Hier is goed te zien dat de flaps echt wel te diep lagen, er is bijna geen plastic meer te zien. Wel zijn hierdoor wat details verloren gegaan, maar dat scriben we er nog wel weer bij.


Hier in ieder geval de uitlijnen gescribed. Meteen ook handig voor het verweren later.


En hier het eindresultaat. Een heel stuk beter zo in mijn optiek. Nog een beetje bijwerken en bijschuren en dan zijn de vleugels good to go.


Wordt vervolgd!

Deze heeft maarliefst 6 maanden stil gelegen . Er zijn natuurlijk wat projecten en andere verplichtingen tussendoor gekomen, maar het blijkt ook dat mijn vriendin Astma (of iets vergelijkbaars) heeft, dus dan is spuiten in de kamer naast de slaapkamer natuurlijk niet handig want dat slaat meteen op haar longen, afzuiging ten spuit. Ik moet dus even nadenken hoe ik dit permanent ga oplossen (betere tocht strips onder de deur, + folie voor de deur hangen bijvoorbeeld). Tot die tijd moet ik even in de tuinkamer/serre spuiten, maar daar was het de afgelopen tijd te koud voor. Het weer wordt langzaam aan beter, dus ik kan recent weer verder met de Il-62.

Goed, eerst verder gegaan met de romp. Dat doorzichtige stuk vind ik echt een ramp, dat blijft maar scheuren bij de naden (en dat moet je niet hebben als het model al gespoten is, daarom spendeer ik er nu zo veel tijd aan).


Tegelijkertijd ook een begin gemaakt met de motoren. De in- en outlets heb ik gespoten en de dopjes tevens geel geschilderd.


Dan kunnen ze gelijmd worden. Ik heb er verder geen foto's meer van gemaakt zie ik, maar het in elkaar zetten ging prima, alsmede het plamuren en schuren.


Als laatste de bovenkant afgeplakt zodat de onderkant straks samen met de romp gespoten kan worden.


Dan verder met de vleugels en de romp. Deze zijn gelijmd met een prima fit.


Het begint al op te schieten. Hij staat in de primer. Daarna nog een paar naadjes wegwerken.




Ook van het spuiten van de onderkant heb ik klaarblijkelijk geen foto's gemaakt. Het ging in ieder geval zonder problemen, dus dan is de bovenkant aan de beurt. De decals van Ravero zijn niet op wit gedrukt, dus als ik ze op grijs moet bevestigen, moet de onderkant wit zijn. Bij de neus nogal een uitdaging. Maar door een sjabloon te gebruiken lukte dat redelijk.




De motoren zijn bevestigd. Wel moest er behoorlijk wat geplamuurd en geschuurd worden, maar het resin is vrij zacht dus dat ging vlot.




Hij kan helemaal ingepakt worden.




Na een hoop afplakwerk kan dan eindelijk het wit er op.


Resteert alleen nog de leading edges.




Et voila. Ben ik best happy mee. Her en der nog wat doorloop, maar dat is snel opgelost.


Het stabilo is aangebracht en tevens de cockpit decals aangebracht. Ook de vleugels al deels verweerd.


Dan kan hij op zijn pootjes. Wat een gedoe was dat! Het neuswiel bestaat uit iets van acht onderdelen. Dat is echt too much for een neuswiel. Een hoop gepriegel en dat was de fit ook nog eens niet al te best. De aanhouder wint, dus uiteindelijk heb ik het voor elkaar gekregen.


Alles is gelijmd, buiten de antennes, dus het decallen kan beginnen! Bij het aanbrengen stuitte ik echter op een foutje. Het blauwe gedeelte bij de neus is echt veel te dun (vergelijk het maar eens met het origineel).


Wat nu te doen? Ik had niet genoeg over op de sheet van Revaro (die trouwen nergens meer te koop is), dus ik heb even schilderen overwogen (maar probeer de kleur maar eens precies te mengen) of miscshien zelf decals printen, maar na enig zoekwerk in mijn reserve decal bak kwam ik een oude sheet tegen van Eastern Express met exact de juiste kleur er op. Even op maat knippen en presto! Een stuk beter zo.


En dit is de status op het moment. Nog een hoop decal werk voor de boeg (zeker op de vleugel), maar het einde komt in zicht. Volgende keer hopelijk de eindfoto's.

Mooie vorderingen! Ik vind de Il-62 vanaf de zijkant een lelijk ding, maar zo vanuit vogelvlucht is hij toch wel erg bruut. Goed dat je de flaps hebt aangepakt, het is precies de reden waarom ik niet zo'n fan ben van die constructie met losse flaps (tenzij je ze ook echt uitgeschoven wilt bouwen, natuurlijk).

Hier ook een vriendin met astma en een (te) klein huis om lekker te kunnen knutselen, al is vooral haar gevoelige neus de uitdaging. Als ik thuis een potje lijm opendraai vraagt ze vanaf haar werk wat er zo stinkt Revell Aqua ruikt ze echter totaal niet, en ik merk zelf ook dat het een heel stuk minder stuift dan enamels. Ik vind het alleen bij sommige kleuren lastig spuiten, vooral wit is me nog niet echt gelukt. Wat gebruik jij eigenlijk?

. Ik ben hem uiteindelijk best mooi gaan vinden. Ik vind hem er in ieder geval net wat beter uit zien dan de VC-10. Ik heb nog een doos liggen, dus wellicht dat ik in de verre toekomst ooit een IL-62M met uitgeschoven flaps ga maken.

Ik heb precies dezelfde ervaring met mijn vriendin haha. Ik gebruik voor wit altijd Tamiya TS-26. Dit is een spuitbusje en dat spuit ik dan in de tuinkamer met de deuren open. Ik ben van plan sowieso meer gaan experimenteren met spuitbussen (dan hoef ik niet heel de tijd de airbrush naar beneden te verhuizen). Bijkomend voordeel is dat als je de Pantone kleur weet (KLM blauw bijvoorbeeld 299) je de exacte kleur in spuitbus vorm kan krijgen. Door verschillende soorten spuitdoppen te gebruiken kan je toch fijn en dun spuiten. Metaalkleuren is echter echt alleen maar oed te doen met de airbrush. Ik ben wel heel benieuwd naar jouw ervaringen met water gedragen verf. Welke kleuren lukken wel goed?

De IL-62 is inmiddels af:




















Het even wat tijd gekost, maar uiteindelijk ben ik best tevreden met het eindresultaat. Ik vind het erg leuk dat ik de versie met KLM logo's heb kunnen maken.

De volgende wordt een gemakkelijker tussendoortje, in de vorm van de Boeing 717 van PAS in de kleuren van Spanair.

Bedankt voor het volgen en tot de volgende keer!

Ja, prachtig is het weer geworden! Een mooi stukje (vaak onbekende) KLM historie. En wat een bakbeest met die vier motoren op de staart. Grappig toeval dat die decals exact overeenkomen qua kleur, want op de foto zie je er echt helemaal niets van.

Waar laat jij spuitbussen mengen, zoals in Pantone 299? Want die kleur is een lastige sinds Xtracolor gestopt is met speciale KLM blauw.
Ik heb een spuitcabine gebouwd in een hoekje in de kelder, met een afzuiger die naar buiten toe afvoert. Maar die luxe is natuurlijk te danken aan een kelder waar je kan staan (oude bouw). Trouwens: mijn vriendin en astma... ook een match Vorig jaar waren we in Lapland (werkelijk schitterend!) en toen vergat ze haar 'puffer' mee te nemen op vakantie. Een week lang cross country, hiken noem maar op aan buitenactiviteiten; geen centje pijn. Terwijl ze hier op de hoek van de straat al benauwd is. En toen we terugkwam op Schiphol rook je de luchtvervuiling bijna... toch iets met schone lucht of zo?

Ik kijk al weer uit naar de Boeing 717!

VJ

Bedankt VJ!

https://cdn.nos.nl/image/2023/09/20/100 ... x1080a.jpg

Ik laat ze niet specifiek mengen, maar er is een bedrijf (MG Prime) dat heel veel verschillende spuitbussen in het assortiment heeft. Op Amazon zoek ik op de Pantone kleur en dan spuitbus. Bijvoorbeeld: https://www.amazon.nl/Pantone-299C-Spui ... 109&sr=8-6
Deze zijn echter ook vaak in een blik te koop (acryl): https://www.amazon.nl/Pantone-Acryllak- ... C77&sr=8-2. Ik weet niet hoe goed je dat kunt spuiten als je het verdunt, maar dat is wellicht het proberen waard.

Ik heb inmiddels ook het lastige KLM Cool Grey (voor de onderkant en de motoren van KLM vliegtuigen) kunnen vinden, maar bijvoorbeeld ook het paars voor Flybe toestellen. Ik zal het Boeing Grey van de vleugels voor de Boeing 717 met één van deze spuitbussen gaan spuiten dus ik zal mijn ervaringen dan zeker delen. Ik heb al wat proefstukjes gespoten en het ziet er wel veelbelovend uit.


Een kelder is een groot voordeel. Op zich zou de tuinkamer ook prima kunnen, maar het probleem is de kou in de winter. Ik ga nog eens nadenken voor oplossingen.

Dat heeft er zeker mee te maken https://cdn.nos.nl/image/2023/09/20/100 ... x1080a.jpg