Zo, daar ben ik weer na een tijd afwezig geweest te zijn.
De reden is het plotselinge overlijden van mijn vader vlak voor de kerst, dus een behoorlijk heftige tijd achter de rug gehad.
Afgelopen week de modelbouw-draad toch weer opgepakt, een mooie manier om de gedachten te verzetten!
Ik wist ook even niet meer waar ik eigenlijk gebleven was met de Mriya, alweer te lang geleden..
Dus ik maakte de doos open en zag vooral veel zakjes met nummers en onderdelen
Na een tijdje besluiteloos gestaard te hebben naar alle onderdelen heb ik besloten de neuswielen onder handen te nemen.
Want ik kom steeds dichter bij het punt dat uiteindelijk de Mriya 'droog' (lees: nog niet de kritieke onderdelen verlijmd te hebben) in elkaar gezet moet worden om 'm uitgebalanceerd te krijgen.
Het ergste zou zijn na alles verlijmd te hebben dat het monster opeens een tailsitter blijkt te zijn!
Dus ik moet hem op al z'n wielen staande met vleugels en motoren en staart etc. in elkaar 'tapen' en neerzetten, en dan gewicht in de neus toevoegen of misschien wat weghalen?
En daarom moet ik de neuswielen ook alvast als projectje tussendoor gereed maken.
De bouwtekening erbij halen, en het is weer een kunststukje op zich:
Lekker veel onderdeeltjes! Met een leuke uitdaging; zoals je ziet, hangen de 2 hoofd-struts (15) in de 4 'oogjes' (Y5). Dus mocht ik heel veel M10 bouten en moeren moeten aanbrengen als gewicht in de neus, moet ik er terdege rekening mee houden dat dit wel eens een heel hoge belasting zou kunnen worden voor deze 4 oogjes.. Nou ja, gewoon maar testen, we zien wel.
Ook wel bijzonder dat de draagarmen (Y11 + Y3) compleet verdwijnen in de 2 gearbays (36). Zie je dus nooit meer iets van, en ze zijn niet echt helpend in de draagconstructie. Maar goed.
Dus begonnen met de constructie. De rib die onderin de neussectie komt met de 2 gearbays, en de oogjes:
De 2 hoofd-struts, hier met los de oogjes er om want ik moest de diameter van de asjes verkleinen..
De volgende foto heeft even wat uitleg nodig.
Om alles correct te verlijmen moeten de struts met oogjes om de asjes en draagarmen allemaal tegelijk droog gepast worden.. dus ik heb wat lopen rommelen met een pincet en een kaarsrecht waterpas-blokje om alles onder de juiste hoeken in positie te krijgen. Ik denk dat je het wel snapt als je even naar de foto kijkt; ik heb in deze positie met een naald drupjes lijm op de onderdelen aangebracht, omdat ik niet overal bij kon komen.. Best klusje maar geslaagd.
Uiteindelijk moet de constructie zo in de neus aangebracht worden:
Let op: de zuigers (onderste delen van de struts) zitten nog los, deze blijven los/in hoogte verstelbaar tot op het allerlaatst de Mriya klaar is. Dan lijm ik ze waarschijnlijk in die positie vast; hier zijn de scharnieren tussen de struts en zuigers echt te klein om evt. werkend te maken..
Wat ook nog aangepast moet worden is het zelf gefabriceerde onderdeel voor het gewicht, de draagtafel zeg maar. Want de rib zorgt ervoor dat er een uitsparing in moet komen.
Meteen een mooi probleem opgelost; de rib klemt zich nu vast in de draagtafel, dus mocht het gewicht in de neus aanzienlijk worden dan kan de rib nooit zomaar loskomen
!
Hier zie je dat de rib in de draagtafel vast zit:
Nu de neussectie even los op de romp zetten om te kijken hoe het geheel wordt:
Zoals je ziet, er blijft vrijwel niks over om te zien van de constructie! Als de An-225 z'n gear uit heeft, sluiten de meeste kleppen weer zodat de gearbays beschermd blijven.
Leuk detail: de An-124 en 225 hebben landinglights en taxilights die uitklappen onder de neus en onder de vleugels. Komt later nog!Ook zie je op deze foto de zuigers los zitten in de struts, de ene is verder uit dan de andere en ze kunnen roteren.
Nou, op dan maar naar het gewicht plaatsen en bepalen.
Ik heb dus lange M13 bouten gebruikt; deze lenen zich goed voor groot gewicht plaatsen.
-Door de lengte kan je gewicht toe blijven voegen
-De lengte zorgt voor een gewichtsverdeling, niet 1 zwaar punt
-Met de bijbehorende M13 moeren en ringen kan je spelen met beetjes gewicht en je kan dingen 'vastschroeven', zodat er niks glijdt.
Dus 2 gaten in de flightdeck rib geboord, vlak boven de draagtafel:
Nu kunnen de platte kanten van de bouten steunen op de draagtafel. zit meteen stevig.
Aan de schroefkant van de bouten een steunplaatje met 2 gaten gemaakt; nu zitten de bouten stevig vast en kunnen we gewicht toevoegen.
Ik ben begonnen met flink wat M13 ringen, een vleugelmoer en een sluitmoer aan het einde. Dit is al een serieus gewicht!
Dus de flightdeck vastgetaped, zodat ik voor het uiteindelijke balanceren echt alles meeneem en het eindgewicht kan bepalen.
Zwaar genoeg om de neussectie in bedwang te houden..
..en het zit mooi stevig en op z'n plaats door de uitsparing in de draagtafel:
Dus de neussectie vastgetaped aan de romp..
Hier komen uiteindelijk 8(!) neuswielen aan!
Ik heb besloten eerst zonder het grotendeels ongelijmde en dus nog fragiele hoofd-onderstel te doen; ik wil dat pas later doen als er iets van verstevigd/verlijmd is.
Nu valt er zo nu en dan nog een wiel af, of zit er een gear niet helemaal goed in positie.. Ik wil de gear eerst als 1 stevig geheel hebben wat zo in 1 geheel in de romp aangebracht kan worden.
Dus doe ik het nu nog even met een blok hout; het gaat tenslotte om het bepalen van het kantelpunt van de romp.
Dus het ziet er zo uit:
Hoe preciezer ik onderdelen positioneer, hier dus de flightdeck met draagtafel constructie, hoe beter eigenlijk de neus past.. voordeel dus!
Hier de romp met staart...
..met vleugels erbij..
Met het blok naar voren: nog redelijk in evenwicht..
..en met blok naar achteren kantelt hij naar voren. Dus gewicht zit redelijk goed.
Nu met motoren aan de vleugels (ik moest ruimte creëren op mijn werkblad):
..met blok naar achteren nog netjes in evenwicht:
..en met blok naar voren kantelt hij iets naar achteren:
Dus ik ben tevreden voorlopig met dit gewicht. Er is ook geen sprake van een enorm 'naar voren op de neuswielen-drukkend' gewicht; door de lengte van de bouten is er een mooi verdeeld evenwicht van gewicht op de neussectie en dus op de neuswielen.
De echte test komt natuurlijk pas op het eind als alle gears klaar zijn, met wielen. maar dan kan ik alsnog van alles toevoegen of verwijderen.
Tenslotte schoot me opeens nog wat te binnen
...
Wat als ik op het laatst (voor de paint job) nog besluit de Le Bourget-Mriya met Buran erop versie te maken??
Wat ga ik dan wel niet voor gewicht krijgen? En wat doet dat met de neuswielen belasting?
Klopt het neusgewicht dan nog wel? Kan de main gear dat wel aan?
Allemaal vragen.
Dus ik heb m'n Space Shuttle van m'n 1:72 B747 met Shuttle project erbij gepakt, en deze even los op de Mriya geplaatst. Want de Buran is nog volledig ongebouwd, ik weet niet of ik die dus nog ga bouwen. Dus maar even met de Amerikaanse Space Shuttle.
Wat ook weer niet realistisch is (voor dit project bedoel ik dus), want de Space Shuttle is beduidend groter dan de Buran en mijn Shuttle heeft ook nog eens de kap op de staart zitten.
Maar goed, even voor het idee, een what-if fotosessie:
Nou, ik kan je vertellen, het gevaarte is bijna niet meer te tillen!!
Dat gaat echt een serieuze te grote belasting worden voor de gears (Vandaar dat Modelsvit nog steeds niet de beloofde 'Limited Edition 225 with Buran' heeft uitgebracht..?)
Ik mag echt hopen dat m'n Mriya niet op een dag gewoon opeens volledig een gear-collapse ondergaat, en dan is het echt vrijwel onrepareerbaar.. Ik ben al weken bezig geweest met alleen al die gear delen, dat kan ik dan niet meer herstellen denk ik.
Dus waarschijnlijk sorry Bourget-fans. Ik denk toch echt dat ik maar gewoon de moderne Mriya maak.. Of ze moeten met een aftermarket set komen met een soort 1:72 Anigrand C-5 gear set, met stevige RVS struts en nylon bogies etc.
Dus.
Dit was weer een klein Modelsvit An-225 project, namelijk de nose gear.
Tot de volgende update!