Heel mooi geworden, maar hoe dik is dat metaalfolie dan waar je mee werkt. Scheurt dat neit?

Bedankt, de dikte van een plaat ligt tegen de 0.1mm aan als ik het tussen de schuifmaat steek. Om het te doen scheuren langs de snijlijn moet je het minstens een paar keer aandrukken, dus als het profiel losgemaakt is uit de plaat is het stevig genoeg.

Dan is het interessant spul om je eigen metaalwerk mee te maken dus. Solderen wil niet lijkt mij, dan vervormt het bij het leven.

Het eerste wat me nu te doen stond, was alles eens helemaal mat te spuiten, zodat alle lijmvlekken van de reling weg zouden zijn. Spoedig zou het schip er nu op komen en dan zou er geen toegang meer zijn voor de airbrush naar het dek van de ABSD.







Ik wilde ook de werken aan de romp al af hebben nu ik er nog goed aan kon. De figuurtjes moesten er dus nu op komen.





Ook de figuren op de bodem van de ABSD wilde ik al plaatsen.









Achteraf gezien was er nog vrij veel plaats tussen het schip en de muren. Wie een slagschip bouwt, zal hier wel beter aan doen.

Nu de matte lak er op zat, konden ook alle raampjes in de cabines geplaatst worden. Dat betekende dus 180 raampjes vullen met een druppel houtlijm.



Wanneer dat opdroogt, wordt er een doorzichtig vlies gevormd.



De kisten kregen een wash met een donkerbruin acrylverfmengsel. Tot hiertoe leken alle kisten qua kleur nog op elkaar.



Dat verandert na een flinke dry-brushbeurt met lichtere kleuren.



Ik wilde ook de scheepsschroeven nu plaatsen, en omdat ik plaatjes vond van een ABSD waar een scheepsschroef gedemonteerd was, wilde ik de buitenste stuurboordschroef losmaken. Denk er aan dat dit niet de schroeven uit de kit zijn, maar die van de Princeton. Daardoor moest ik wel een stukje paspin verwijderen.



Ik had al gemerkt dat de boeg van de Columbia niet goed wilde aansluiten op de houten blokken van de ABSD. Ik dacht eerst dat mijn metalen paspinnen te lang waren, maar achteraf bekeken ligt het aan de kit van de Birmingham. Daarvan hebben ze de kiel niet recht gegoten. De Cleveland-kits lijken me daarom ook een afrader om te combineren met een ABSD, buiten het feit dat ze te kort zijn om al je 10 pontons te kunnen gebruiken. Het is op de Columbia-foto's niet te zien, maar waarschijnlijk liggen er maar 8 pontons.



Nu is het te laat om hier een mouw aan te passen. Het schip is vastgelijmd en het is tijd om de meertouwen vast te leggen. Ik had voor de voorste twee mijn 0.4mm staaldraad genomen, maar die was te stijf om rond de bolders te wikkelen, dus die sprongen los. Gelukkig kon ik vandaag nog langs een modelbouwzaak en hadden ze daar zachtere messingdraad. Die probeer ik zo dadelijk eens uit.

Mooi werk!

Bedankt, Flyboy. Dit weekend was ik op zoek gegaan naar een betere draad om de meertouwen van te maken. 0.4mm was nog net iets te dik, dus kwam ik naast 0.5mm ook thuis met 0.3mm zachte messingdraad en die bleek ideaal om alles mee te doen. Ik heb dan ook de twee al gespannen draden in staal verwijderd en de messingdraad zit nu aan elke panamakluis. Er zijn nog een paar bolders losgekomen, maar eens die met secondelijm teruggezet waren, bleven ze vastzitten.



De winkel waar ik dit kocht, Baillien, heeft blijkbaar zijn eigen merk van draad.







De draden spannen vergt wel wat moeite bij het vastknopen onder de reling van de ABSD door. Daarna moet je checken of de kabels nergens een golfbeweging of een knik maken.



Het hele schip hangt nu in een web van meertouwen.



Iemand heeft me getoond hoe je de uiteinden van die draden afzonderlijk kan rollen en toevoegen. De meertouwen werden opgerold zodat ze niet hinderden.



Ik had een stelling gebouwd aan de achtersteven en daar steekt nu ook een ploeg de handen uit de mouwen.





Er moet nu nog een heel aantal van die rolletjes gerold worden, want op het schip moet elke draad ook nog een eindje krijgen. Dan kan ik alles beginnen inkleuren.

Die steiger met die mannetjes erop is ook geweldig mooi gelukt.

De scheepstouwen zijn nu geschilderd met Vallejo zwart, bruin en dan verdund dark earth.







Voor het uiteinde van elk touw op het dek moest ik nog een rolletje maken.



Dezelfde schildervolgorde werd hier aangehouden. Ik wilde niet met verf morsen op het houten dek zoals ik op ABSD gedaan heb, want van dat dek kan het niet weggewassen worden.



Die rolletjes zijn dan overal op het dek toegevoegd.





Er was alweer een onvolledigheid aan de ABSD-kit.

( https://southpacificwwiimuseum.com/absd-1/ )

Voor die 32 ankers moet ik aan elke lange kant 14 ankerkettingen voorzien, wat inhoudt dat er 14 maal vijf centimeter ketting zou moeten zijn. Aan een korte kant zijn er twee, maar die kunnen korter. Desalniettemin berekende ik dat er anderhalve meter nodig was om alle ankerkettingen te kunnen voorzien. Een van deze twee eindjes is wat je krijgt in de kit, de andere komt van de Cleveland upgradeset.





Daarom heb ik al een bestelling gedaan voor drie Mastertools kettingsets met ieder 60 centimeter met schakels van 1 mm. Die moet ik aanspannen tegen de bodemplaat alvorens ik het water kan toevoegen.

Even een update over de twee kranen die op de ABSD komen. Ik had die in het zelfde blauw gezet als de rest van het dok voordat ik er de haarlaktechniek op gedaan had, maar op referentiefoto's zijn deze kranen in een lichtgrijze kleur. Ik had ook de giek niet helemaal dekkend geschilderd. Daarom heb ik de kranen nu nog omgeschilderd naar grijs.





Na een beurt met matte lak konden ook hier de glaasjes toegevoegd worden met houtlijm.





De kisten van L'Arsenal zijn nu ook mat gelakt en kunnen op hun plek. Ik heb bericht gekregen dat de kettingen voor de ankers van de ABSD vandaag op transport gegaan zijn, dus ik hoop dat ik ze dit weekend kan bevestigen.

Man, man, man, wat wordt dat mooi...