Een belangrijke reden dat dit project jarenlang heeft stilgelegen: de naden tussen romp en vleugel. Nu is dit sowieso een hoekje waar ik bij airliners vaak moeite mee heb. Mijn schuurblokjes komen vaak net niet helemaal tot in de scherpste hoeken (soms nog iets kleiner dan 90 graden) terwijl juist hier toch vaak wel het een en ander op te vullen is. Ik ben benieuwd of iemand hier een goede tactiek voor heeft.

Nu is zo'n uitdagende kier op een Boeing 737 nog wel te overzien, omdat je in 1:144 te maken hebt met een koorde* van een paar centimeter, maar bij de Concorde is het natuurlijk een ander verhaal. Daar loopt de aansluiting van vleugel tegen romp langs de helft van de toch al lange romp door.

*de afstand tussen vleugelvoorrand (leading edge) en achterrand (trailing edge).

Een belangrijk deel van het werk sinds ik dit project voor deze groepsbouw weer oppakte bestond uit het vullen, schuren, vullen en schuren van deze kieren. Door de manier waarop de kit in elkaar zit, drukte ik deze kieren ook telkens weer open. De dunne, maar holle vleugels hebben van binnen weinig versteviging. Uiteindelijk heb ik via de wielbakken wat stukjes plastic naar binnen geschoven met wat lijm erachteraan, zodat de vleugels niet meer plat te knijpen waren. Hierdoor bleef de dichtgeplamuurde kier na veel pogingen intact. Toch had ik er weinig vertrouwen in dat het er na een laagje verf acceptabel uit zou zien. Ik besloot het toch maar te gaan proberen en de lat niet te hoog te leggen. Dit ding moet gewoon eindelijk eens af.

Vorige week had ik voor het eerst in twee maanden het huis voor mezelf. Vriendin en baby waren samen op pad naar baby-yoga (te schattig) en ik maakte van de gelegenheid gebruik door de eettafel vol te bouwen met mijn airbrush-installatie. De afzuigslang van mijn spuitcabine hing over de box heen het raam uit.
Maar liefst vier toestellen lagen klaar voor de primer. Wie raadt ze allemaal?


Ik ben erg blij dat ik Revell Aqua heb ontdekt, maar het spuiten gaat nog verre van vlekkeloos. Ik moet nog erg wennen aan de juiste verdunning en ook het verdunmiddel is een kwestie van proberen. Ik heb verschillende combinaties van kraanwater, Revell Color Mix en ontsmettingsalcohol geprobeerd. Ik heb het idee dat kraanwater het best voorkomt dat de nozzle halverwege een spuitbeurt verstopt raakt, maar ook daarmee bleef ik zuchtend heen en weer lopen naar de keuken om de boel weer door te spoelen. Ook hiervoor zijn tips welkom.
De 'primer' is overigens gewoon mat grijs (76 denk ik), ik had over het hoofd gezien dat Revell ook een echte Aqua primer aanbiedt. Die zit in een glazen potje i.p.v. de plastic blauwe vierkantje bakjes. Die ga ik volgende keer proberen.

De spuitbeurt met wit werd al helemaal een knoeiboel. Er ligt een behoorlijk onregelmatige laag witte verf op het toestel. Ook sputterde mijn airbrush regelmatig een waaier van druppeltjes uit. Toen ik na afloop mokkend mijn airbrush schoonmaakte was ik in gedachten al het hele toestel kaal aan het schuren en alle paneellijntjes opnieuw uit aan het diepen. Toen ik na een uurtje keek vond ik het resultaat echter helemaal niet slecht. De Revell Aqua blijkt heel erg vergevingsgezind. De druppeltjes zijn niet terug te zien en ook de plekken waar ik de verf er te dik op had gegooid waren best goed uitgevloeid. Ook vind ik het heel fijn dat de verf tijdens het spuiten totaal niet te ruiken is (wel i.c.m. een spuitcabine dus) en de geur dus niet blijft hangen. Als ik straks de uitlaten van de motoren met Alclad etc. wil gaan doen moet ik wel echt even het balkon op gaan zoeken want dat stinkt dus wel heel erg.


Ik heb alleen nog de bovenkant gespoten en er moet ook over de bovenkant nog zeker een tweede laag overheen. De primer schijnt er hier en daar nog doorheen. Het begint wel eindelijk ergens op te lijken!

groetjes Jelle

Van links naar rechts, 3 x een vliegtuig en dan de Concorde.



Revell aqua is ook één van mijn favorieten. Ik verdun met alcohol (70% of 96% van Kruidvat oid). Werkt in mijn ogen hetzelfde als met de Colormix van Revell, maar die is uiteraard duurder.

Wauw, mooi wit is niet lelijk!
Ik moet je eerlijk zeggen, die moderne verkeersvliegtuigen lijken allemaal zo op elkaar, ik hou ze nooit uit elkaar. OK, door de van onder afgeplatte motoren herken ik een 737 nog wel eens.
Vroeger had je tenminste nog de 747, de DC10, DC 8, de MD 85, met allemaal kenmerkende configuraties, maar nu is het een pot nat. (Net als de auto's van tegenwoordig.)

mmm, Embraer 175, B737-700 en B737-300, Sud Aviation Super-Caravelle alias Bristol Type 223?

Wat betreft kieren en naden: wat ook nog wel eens kan helpen is KristalKlear gebruiken als kit. Aanbrengen met iets kleins (puntje van een mesje of zo) en daarna met een nat wattenstaafje afstrijken. Het voordeel: als het niet mooi wordt, kan je het altijd nog met water verwijderen. Als het eenmaal goed zit, helpt het ook met het verlijmen van de delen.

VJ

De schoenendozen waar de Olympus-motoren per twee in liggen zijn voor een groot deel bekleed met hittebestendige metalen. Om daar gewoon een Revell metaalkleurtje overheen te kwasten doet het niet echt eer aan, daarom heb ik de Alclad erbij gepakt. Overigens zie je dat veel modelbouwers deze delen zwart maken. Van een afstandje gezien geen gekke keuze, maar niet wat ik wilde.
De onderlaag is Alclad Gloss Black Base. Daarna heb ik de gondels gespoten met pale burnt metal en de 'snaveltjes' met jet exhaust dat een stukje donkerder is. Dit alles overigens in één ruk door, waarbij ik alleen de gloss black base een halfuurtje droogtijd heb gegund. Ik had de gondels kunnen afplakken om de snaveltjes te spuiten maar dat vond ik niet nodig. Doordat je het sowieso al heel spaarzaam aanbrengt met een dunne naald is het makkelijk te spuiten zonder overspray.


Nu wel een dilemma... Helaas kwamen er nog wat lelijke putjes tevoorschijn. Metaalverf is onverbiddelijk wat dat betreft. Deze wegwerken betekent dat dit hele klusje opnieuw moet, en gaat best wat vertraging opleveren omdat ik weinig gelegenheid heb om in huis met stinkverf te spelen. Als het aan de binnenzijde van de gondel had gezeten had ik het laten zitten, maar het is helaas de buitenzijde. Nog even over nadenken, en eerst maar eens zorgen dat de Concorde in een mooie strakke witte jas komt te staan.





Ik snap wat je bedoelt, al is het toch vooral de plaatsing van de motoren waar weinig variatie meer in te vinden is. Wat ik persoonlijk jammerder vind is het verdwijnen van veel kleine nationale luchtvaartmaatschappijen uit de uithoeken van Europa die je voorheen nog wel op Schiphol kon zien.



Haha, bijna goed. De 737-700 is eigenlijk een Embraer 170. De 175 moet een Cityhopper worden, de 170 weet ik nog niet zo goed. De 737 is een -500 en heeft inmiddels het mooie donkerblauwe kleurtje van OY-SEG: de enige 737-500 waar Sterling mee gevlogen heeft. Ik wacht nog op m'n strandbal decals.
https://www.oy-reg.dk/billeder/l15173.jpg

Kieren vullen met Kristal Klear werkt in bepaalde situaties best goed, maar dan moet het echt de allerlaatste stap zijn. Je moet het niet willen gaan schuren want dan wordt het een zooitje. De kier moet dus vooral niet te diep zijn, want het krimpt bij drogen nogal en dan ben je de doorkijk misschien wel kwijt, maar echt vlak is het dan nog steeds niet.

Is het echt een zichtbaar onderdeel Jelle, want dan zal ik er, ondanks dat het veel werk kost, toch aanpakken. Anders ga je je eraan ergeren

Vroeger had ik als kind een concorde aan het plafond hangen, met zo een propeller aan de achterkant en dan vloog ie rondjes aan een touwtje, maar dat terzijde, wilde ik gewoon even kwijt. Als lego kan, dan dit ook

Ik schakel later in, en het bouwverslag gelezen...mooi man, kan niet anders zeggen dan dat.


Cheerz
Barry

Tsja, de vraag stellen is 'm beantwoorden... Natuurlijk ga ik me aan die putten op de motoren ergeren. Ik heb ze inmiddels weer in de plamuur staan en ook meteen maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om de inlaten wat beter in vorm te schuren. Daar zat ook het een en ander nog niet zo strak in elkaar. Wordt nog vervolgd.

In de tussentijd heb ik eindelijk een acceptabele laag wit op de Concorde gekregen maar ik vond het erg lastig. Ik moet met Revell Aqua weer helemaal opnieuw leren spuiten. Ik heb met de ene verf meer succes dan met de ander, met een matte donkerblauw ging het in één keer fantastisch. Het wit blijft spetteren, raar uitvloeien en mijn nozzle verstoppen, hoezeer ik het ook verdun. Na droging en een nat polijstpapiertje eroverheen is het resultaat vervolgens best oké maar het is niet echt lekker airbrushen. Het is nog wel wat te mat voor de decals. Misschien toch ook eens Tamiya witte acryl proberen.

Nu het toestel in een uniform wit jasje staat komen de prachtige lijnen nog mooier uit, vind ik.


Op het supersonische windscherm heb ik de spijlen aangebracht door middel van stukjes witte decal, in plaats van het af te plakken. Ik heb het windscherm een donker tintje gegeven om het visueel meer naar de donkere zijraampjes toe te trekken. Ik had geen echte smoke-verf o.i.d. in huis dus ik heb het gewoon geprobeerd met een wash van zwarte waterverf. Werkte verrassend goed maar ik zou het niet aanraden voor grotere ramen op bijvoorbeeld automodellen. In de punt van de neus heb ik het scherpe eindje van een veiligheidsspeld gelijmd en dat met wat plamuur vloeiend over laten lopen in de neuskegel. Het is serieus scherp, dus ik heb nu meteen een geheim wapen in huis tegen inbrekers.
Ben wel blij met mijn besluit om de neus omhoog te houden hoor!

Mooi strak wit!
Goed dat je de motorbehuizingen nog aanpakt.

Mooie vorderingen en goed te zien dat deze nog leeft. Ik denk ook wel dat de rechte neus de beste keus is geweest.