Mijn deelname aan deze groepsbouw is een Spitfire Tr.9 van de Luchtstrijdkrachten (LSK), voorloper van de Koninklijke Luchtmacht (KLu).
(Bron: Dutch Spitfires, a technical study; Harry van der Meer/Theo Melchers ISBN 90 6471 217 4)
De Spitfire hoeft verder geen inleiding als een van de bekendste jachtvliegtuigen van de tweede wereldoorlog. Na de oorlog bedacht Vickers-Armstrong dat er een markt was voor een les uitvoering van de Spitfire, en ontwikkelde een tweezits versie. Hiervoor werden Mk.VIII en Mk.IX toestellen van de RAF teruggekocht en omgebouwd. Een Mk.VIII werd zo een Tr.8 en een Mk.IX logischerwijs een Tr.9. Tijdens deze conversie werd de voorste cockpit 13” ( 330 mm.) naar voren verplaatst om ruimte te maken voor de instructeurs cockpit. In totaal werden er 22 trainers ge(ver)bouwd waarvan Nederland 3 Tr.9’ens kocht.
Deze toestellen kregen de registraties H-97 (MK715), H-98 (BS274) en H-99 (BS147). De laatste is het onderwerp van deze bouw.
BS147 werd bij Supermarine in Eastleigh gebouwd als een standaard F. Mk.IXc jager en maakte 20 augustus 1942 de eerste vlucht. Aangezien de movement cards ontbreken is alleen bekend dat het toestel tijdens de oorlog bij No. 122 squadron RAF heeft gevlogen. In 1947 werd het terugverkocht aan Vickers-Armstrong en in maart 1948 als Tr.9 aan Nederland geleverd.
AZ geeft met deze doos drie van de uitvoeringen van BS147 in Nederlandse dienst. Als H-99 in het standaard RAF camouflage schema bij de jachtvliegschool, als 3W-22 in het aluminium schema tijdens de periode bij het 322 squadron en als laatste het oranje schema van een Schreiner doelsleper met de civiele registratie PH-NFN.
In de doos zitten de standaard sprues voor een Mk.IX en een sprue met een tweezits romp, een extra cockpit interieur en als laatste nog de extra canopy. Daarnaast nog een velletje algemene decals en een vel met de NL kentekens. Omdat ik een hekel heb aan het afplakken van canopies heb ik ook maar een setje masks van Peewit aangeschaft.
De bouwbeschrijving is voor de Tr.8 en Tr.9 en geeft duidelijk aan wat er voor welke uitvoering moet worden gedaan. Enige nadeel is dat de vleugel tips eraan gelijmd moeten worden, maar dat lijkt niet onoverkomelijk. Aangezien ik de aluminium uitvoering van 322 squadron wil maken is het wel noodzakelijk goed op de afwerking te letten, met een metaalverf zie je echt alle oneffenheden.
Nu nog even afwachten tot de startdatum (en mijn Bell X-1 afmaken
).
Gr. Sjaak