Het eerste modelbouwenevenement dat destijds sneuvelde door Covid-19 was deze modelbouwbeurs in Hoboken, die nu opnieuw kon plaatsvinden in de Don Boscoschool op de Salesianenlaan. Een tendens in de beurzen in schoolgebouwen is echter wel dat er een stuk beschikbare oppervlakte moet opgeofferd worden aan verbouwingswerken. In dit geval kon er een stuk van gerecupereerd worden door een verdieping hoger te gaan, iets wat voor- en nadelen had. Enkelen wilden niet meer komen omdat de trap er teveel aan was, maar het gaf nu een compleet andere ervaring. De clubs waren verdeeld over klaslokalen en je kwam dus van de ene omgeving in de andere terecht door de deuren af te gaan. De belichting was trouwens veel beter dan ze vroeger in sommige grote lokalen met minder ramen was. Het mocht wel nog iets duidelijker aangegeven worden dat het hier ook een afdeling van de modelbouwbeurs betrof, er hing alleen een pijl met "clubs +1". Parking was wel goed voorzien op de speelplaats.
Ik was net te laat met voorinschrijven, dus zou ik de extra euro bijbetalen op de dag zelf en zes modellen meenemen voor de wedstrijd (4x3 euro + 2x de derde gratis). Ik had 's morgens de Panzer I gestofzuigd, maar om een of andere reden is die thuis blijven staan en werden het dus De Zuikaku, de half-track, de Frog, de Commando, de P61 en de Triceratops. Bij het uitladen maakte de P61 ruzie met een Velociraptor die gekwetst wegsprong, dus moest ik net zoals op KMK jaren geleden een potje lijm gaan kopen en de gebelgde dino op zijn plaats zetten. Dat alles ging toch goed vooruit. Dan ging ik volgens afspraak naar Chris Ravesteijn voor een antiek setje carriervliegtuigen op 1/400. Ik vond nu in tegenstelling tot in Bornem twee weken geleden een setje 5 inch guns voor mijn scheepsdiorama en dan wilde ik gaan kijken naar de clubs, dus toogde ik de trappen op tussen de Franse werkwoordsvervoegingsregels door. Ik herinner me ook een waarschuwende instructie: "dit is de leraarsdeur, leerlingen komen via de rode trap". Wat zou er aan gene zijde op ons wachten?
Die had zeker konijn met pruimen genuttigd.
Tussendoor werden er ook dozen verkocht. Toen een lessenaar ons de weg versperde, ging ik de inwendige mens versterken en kon ik ook een paatje met enkele bekenden maken. Er was net gejureerd, zeiden ze, dus was het moment aangebroken om de wedstrijd eens van naderbij te gaan bekijken. Inderdaad zwaaide de deur na een kwartier open en kon er al meteen opgelucht adem gehaald worden.
De Zuikaku had namelijk wat concurrentie gekregen van een nog groter scheepsdiorama en een paar slagschepen en een duikboot. Er waren 2 gouden medailles in die klasse. Ook de dino, gerepareerd en wel, had edelmetaal gewonnen, een zilveren plak. Voorlopig bleef het daarbij en maakte ik de gebruikelijk fotoreportage voor jullie.
Ik heb wel moeten vaststellen dat door het bandwerk de focus soms terechtgekomen is op de verder weg gelegen modellen.
Er is toch ook wat misgelopen hier, hopelijk is het te repareren.
Ik heb niet geprobeerd hier een touw aan vast te knopen.
Ongetwijfeld het
pièce de résistance van de wedstrijd, een Border Model (ex-WNW) Lancaster op 1/32.
Ik zag plots ook twee Westland Lynx modellen op 1/32 waarvan een de ASW-sonar-kit die ik in Bornem gewonnen had. Door op de eigenaar te wachten zou ik later ook meer over dit model te weten komen, maar het verbaasde de man dat er al geen PE meer voor de kit te vinden is. Tenzij ik diep in de kosten duik en hem uit de States laat overkomen.
En dan stond er nog wat meer van de organiserende club, IPMS Antwerpen.
Stipt om 4 uur werd de prijsuitreiking gedaan en de presentatie werd beperkt tot de speciale prijzen. Ook deze editie viel het geluk me ten deel en kreeg ik de prijs voor "Best Ship", vergezeld van een mooie trofee, een diploma en een geldelijke ondersteuning.
Ook enkele vrienden konden zich onderscheiden.
De medailles konden daarna afgehaald worden.
Verder stelde ik vast dat ik de laatste tijd teveel gebruik maak van te gespecialiseerd zaagmateriaal, dus ging ik nog even voor een goedkope allroundzaag met mitre.
Het zal niet lang uitkijken zijn naar het volgende evenement, want in Leuven hebben ze de eerste helft van het jaar ook een paar data opgegeven waarvan 2 april de eerste is. Misschien is de koers van de Zuikaku dus nog niet helemaal ten einde.