De zonnebril zou er wel nog bij kunnen, maar nu heb ik weer aan de andere accessoires gewerkt.
De onderkant van de OGPK is voorzien van een aandrijfsysteem en hij is met zwart bijgeschilderd, al zie je hier achteraf nauwelijks nog iets van, maar het maakt deel uit van het open interieur en dus moet het er in.
De tow bar en de jerrycans met water en diesel. Ze zijn nu vastgezet met een ketting en met elastieken aan s-ijzertjes die rond de deksels van de werkkisten geplooid zijn. Ik heb de cans geschilderd met een donker mengsel van Vallejo Iraqui Sand en licht camobruin, het zou in tegenstelling tot de carrosserie eigenlijk plastic moeten voorstellen zoals je op de foto kan zien. Daarom wordt het ook niet mat gelakt.
Van een stukje verpakking van geneesmiddelen met een ruitjespatroon heb ik een voetsteun met traanplaat geplooid, die nog aan beide kanten ontbrak bij de passagiersstoelen.
Enkele bouten zijn met roestkleur behandeld. Je ziet bij de M-ATV soms bouten die ongeschilderd zijn en daardoor gaan roesten. Ze worden daarvoor soms preventief met siliconen opgespoten, daarvoor bedenk ik misschien nog een methode die niet op geknoei met secondelijm lijkt. In afwachting van het geschut kan ik de lettering van het naambordje al vormgeven. Ik ga daarvoor in 3D letters uit metaal snijden en dat op de blauwe siersteen plakken.