Met dit project weer wat stapjes verder.
De vloer in de bunker verlaagd. Daardoor staat de PAK nu laag genoeg. De vloer is nu alleen niet zo strak meer. Een laagje schuim weggesneden en toen aangesmeerd. Dat weer geschuurd. Als straks de bunker in de goede kleur staat, strooi ik wat zand over de vloer. Dat zal het één en ander maskeren en de PAK neemt straks ook een groot gedeelte van de vloer in beslag. Korte samenvatting: dat komt goed.
Daarnaast komt er op de vloer wat troep en hulzen te liggen en de grote opening van de bunker aan de voorkant wordt verkleind d.m.v. dezelfde methode die de Duitsers destijds toepasten, namelijk zandzakken neerleggen.
Er staan wat meer munitiekisten in elkaar, nu begonnen aan die van het AFV ammosetje. Ook alle stalen versperringen voor op het strand staan in elkaar. Afkomstig uit het MiniArt setje. Die bleken het meest gedetailleerd. Zodra ik het zand ga plaatsen, worden de versperringen geplaatst.
Aan de zij- en achterkant met plaster de meeste/grootste kieren en openingen opgevuld en dichtgesmeerd.
Het schuim is, op een paar randjes na, behandeld met grijze primer. Dat is op zichzelf al een mooie kleur voor de zij- en achterkant, maar die maak ik zwart. Vind dat net nog iets mooier.
In het gips van de bunker aan de voorkant met een boortje begonnen met schade van inslagen te creëren. Ook in het schuim een aantal gaten voor kraters gemaakt.
En dan hebben we nog de zandzakken. Zoals gezegd had ik setjes van Tamiya, Italeri en MiniArt besteld. Ben begonnen met het bekijken en neerleggen van de zakken van Tamiya en Italeri. Ik had het niet verwacht door eerdere geluiden, maar ik vind ze een stuk beter dan ik had gedacht. Het ‘niet reageren’ zoals Steven het noemde, vind ik eigenlijk toch wel meevallen. De zakken van Tamiya en Italeri zijn niet allemaal in dezelfde vorm gegoten en door een paar combinaties uit te proberen, past het soms heel behoorlijk in elkaar.
Dat die van Tamiya hol zijn van binnen is geen probleem, want daar is straks niets van te zien. Op zoek naar foto’s van loopgraven, kwam ik foto’s tegen van zandzakken bij Britse loopgraven uit de Eerste Wereldoorlog en die sluiten overduidelijk ook niet allemaal mooi/goed op elkaar aan. En ik kan er altijd nog een beetje zand tussen smeren.
Voordat ik het zand ga plaatsen op het stukje duin, bevestig ik stangen met varkenskrullen (daar komt prikkeldraad aan te hangen) in het schuim zodat ik die kan primen als ik de bunker grijs spuit. Daarom eerst het schuim in de primer gezet, zodat dat niet aangetast wordt door de spuitbusprimer. Misschien dat ik de stalen versperringen dan ook al bevestig en prime, maar dat is misschien niet helemaal handig met schilderen en verweren.
De stalen versperringen staan dicht bij de duinen. Een foto van één van de Amerikaanse stranden laat zien dat dat toen voor kon komen. Ook een foto gevonden waar duidelijk prikkeldraadversperringen te zien zijn aan het begin van de duinen.
Hieronder de foto’s passend bij het bovenstaande epistel
:
De algehele situatie nu:
De verkleinde opening door de zandzakken bij het kanon. Zandzakken zijn daar improvisorisch neergelegd. Nog niet gelet op het ‘reageren’. Hier nog geen beschadigingen in het gips aangebracht.
De beschadigingen in het gips tot dusverre. Met dubbelzijdige tape het stukje trapbeton aan het voorste dakdeel bevestigd, vandaar de duidelijk zichtbare kieren. Ook hier de zandzakken improvisorisch neergelegd om de opening van de bunker te verkleinen.
De kisten van AFV. Mooie houtstructuur erin. De ruwe randen laat ik zo. Vind ik qua aanblik het één en ander toevoegen. Op die manier zien ze er niet (te) nieuw uit.
De zandzakken van Tamiya. Even een paar neergelegd om combinaties uit te proberen:
Een paar zakjes van Italeri. Als ze straks geschilderd en verweerd in het dio liggen omringd door zand, vraag ik me af hoe goed het nog te zien zal zijn dat ze van plastic zijn.
De foto van een stuk loopgraaf uit de Eerste Wereldoorlog met zandzakken:
En als laatste een foto van een Amerikaans strand met stalen versperringen bijna in de duinen en een foto daaronder van een Brits strand met op de voorgrond de prikkeldraadversperringen aan het begin van de duinen.
Tot zover voor nu.