Na de Tamiya Jeep wilde ik toch een stapje verder gaan, dus de stoute schoenen aangetrokken en een "wat lastiger" kit aangebroken uit de langzaam maar zeker weer groeiende stapel dozen (jaja, daar gaan we weer...), dus de Loyd Carrier van Bronco maar eens opgengemaakt.
Dat was al even schrikken
wat een lading sprues en onderdelen met een lading klein spul waar je eng van wordt (ik in ieder geval). In totaal 20 stuks, grote en wat kleinere sprues, en veel onderdelen in een maatvoering wat voor mij een garantie is om regelmatig op m'n knietjes de vloer rond te kruipen om een en ander terug te vinden. Daarnaast een fret PE, decalsheet, wat touw en natuurlijk de handleiding.
De Loyd Carrier werd evenals de Universal Carrier breed ingezet in WWII, in totaal zijn er ca. 26.000 van gebouwd en zijn voornamelijk ingezet als verkenningsvoertuigen en transportvoertuigen voor ondersteunende bwapening voor de infanterie, zoals de 6 pdr Anti-Tank Gun, die op de doos aangegeven staat, echter niet in de verpakking zit.
Decalsheet geeft 7 opties aan om te bouwen, waaronder 3 verschillende opties van de "Prinses Irene Brigade" gedurende September 1944. Ik ga ervan uit dat dit model uiteindelijk 1 van deze 3 zal gaan worden, welke ga ik nog even bekijken...
Wat direct opvalt aan de onderdelen is dat ze uitermate goed gedetailleerd zijn, wat ook opvalt is dat ze op veel plekken, en naar mijn mening, veel onlogische punten aan de sprues vastzitten. Veel onderdelen zijn vrij fragiel dus dat voorzichtigheid is geboden bij afknippen, vijlen en schuren, waar je niet aan gaat ontkomen.
Geen kitje voor beginners, dus waarom begin ik er eigenlijk aan
Begin is de motor. In principe verdwijnt deze achter luiken, maar er bestaat een optie om deze opn te zetten, dus ook de motor bestaat uit veel onderdelen en is zeer gedetailleerd. Hier al een goed avondje mee bezig geweest en gelijk de doop met PE gehad...
Eerste foto's:
Begin is er... Morgen nog wat doen en dan ben ik 2 weekjes op reis in het Verre Oosten dus gebeurt er even niets op de werkbank thuis....
Gr.
Rob