Aha nen filmwagen... Ben benieuwd hoor... En hopelijk heb je nu eens meeval ipv al die klotetegenslagen. We duimen voor je !!

Allemaal bedankt voor de steun en opmerkingen waar ik toch smakelijk om heb moeten lachen!

Ik voel me toch verantwoordelijk om even uit te leggen waar de oorzaak zit, zodat jullie hopenlijk een beetje snappen waarom dit soort dingen bij mij TE vaak gebeurt...

Allereerst wil ik jullie niet al mijn privé ellende van de afgelopen jaren voor de voeten gooien, maar ik heb een beetje veel te veel voor mijn kiezen gehad wat nogal heeft doorgewerkt. 2 langdurige relaties die op de klippen zijn gelopen, een eigen zaak die naar de knoppen is gegaan met veel eindschuld, een rechtszaak met mijn ex, om maar een paar dingen te noemen...Ik was eind 2006 zover dat ik kant en klaar was voor het vreemdelingenlegioen. Ik was al compleet voorbereid. Wist de sporteisen, de plek waar ik me aan moest melden, had mijn spulletjes al vergeven en was er mentaal klaar voor. (oftewel: mentaal volledig naar de knoppen).
Nog één keer wilde ik op vakantie om alles ng eens op een rijtje te zetten (voor zover dat kon...) Ik ben naar Liverpool gegaan en heb daar de conclusie getrokken dat ik volledig aan de grond zat en dat ik er alleen uit zou kunnen komen als ik nog één keer alles op alles zou kunnen zetten en bereid was om jaren te knokken. Het vreemdelingenlegioen zou 5 jaar afzien worden, maar hier knokken evenzo. Mijn tas stond klaar dus ik lichtte ook mijn ouders in dat ik van plan was om naar Frankrijk te vertrekken.
Een paar weken later ontmoette ik Wendy...
Dat heeft alles totaal veranderd. Ik heb weer een doel om voor te knokken en dat was wat ik nodig had. Een doel! We hebben het nu samen heel goed met haar twee kids. Ik werk me een slag in de rondte, maar we rooien het. De rechtszaak met mijn ex heb ik gewonnen en de schulden worden netjes afbetaald. Soms met hangen en wurgen, maar het lukt. Er is zelfs af en toe wat extra's voor ons vieren, waaronder zo nu en dan een kitje voor mij... Ondanks dat we met gezondheidsproblemen zitten (niet ik...) willen we samen honderd worden en gaan iedere dag een stap vooruit. Met ons gezin gaat het goed, op mijn werk gaat het super, met de kinderen gaat het prima, we gaan er financiëel uitkomen en de gezondheidstoestand verbeterd ook met de dag.

Naast alle geknok en gekloot heb ik een hobby die heel belangrijk is voor de broodnodige afleiding. Modelbouw! Maar een stukje plastic verneuken is voor mij zeker niet het einde van de wereld als je begrijpt wat ik hier boven beschreven heb...

In tegenstelling tot 2006 gaat het nu bijzonder goed met mij (lees ons). Ook al zou ik de meest zeldzame bouwdoos op de hele wereld verzieken, dan nog zou ik er om kunnen lachen. Want als er iets is dat ik de afgelopen jaren heb geleerd, dan is het wel RELATIVEREN!

Het zou wel leuk zijn als dit kitje eens zou lukken, want het blijft natuurlijk jammer, maar ik ga er weer voor zonder rotgevoelens en ik zie wel waar ik eindig. Misschien doe ik teveel mijn best zoals ik het ook privé doe. Je bereikt er veel mee, maar je zet wel veel spanning op de kabel...Soms te veel...Privé heeft het puur geleid tot een paar dipjes waar ik snel weer uit was omdat ik een vechter ben (vandaar het vreemdelingenlegioen en geen zelfmoord, wat voor velen een optie zou zijn geweest in een vergelijkbare situatie, geloof me...Ik heb ook niet alles vertelt, maar dat hoeft ook niet.)
Wat modelbouw betreft resulteert het in mislukte kitjes. Ik kan het wel, maar ook hier zal nog wat veranderen. Vroeg of laat bouw ik ze weer af aan de lopende band. En ik denk dat ik daar al niet ver meer van verwijderd ben.
Waarschijnlijk zien velen van jullie me als een mislukte modelbouwer en dat begrijp ik volkomen. Ik hoop dat jullie me vanaf nu gaan zien zoals ik ben:
Een knokker die over niet al te lange tijd ook weer goed gebouwde kitjes gaat afleveren, maar die als er waar dan ook iets mis gaat een goed relativeringsvermogen heeft, om er zonder al te veel geknies makkelijk overheen kan stappen!

En dan is een kliko best handig!

En nu weer on-topic!
Straks lekker bouwen en later vandaag weer een leuke update!

Wilko
(die de kliko in zal ruilen voor een adres van een bouwer die er nog iets aan heeft als er weer eens een model uit zijn ogen moet verdwijnen! )

Jee, Wilco wat een verhaal! Wat een vechter dat je er zo mee om gaat!
En als ik het zo uit je verhaal kan opmaken, zou het ook wel heel erg symbolisch zijn als je een kit afmaakt? Zou wel super stoer zijn als dat gaat lukken!
Heel veel succes en ik ben benieuwd naar die up date van je!
Groeten Reineke

Wat een verhaal
Laten we hopen dat dit bouwpakket wordt afgemaakt.
Veel succes

Thanx!
Het zou inderdaad weer een stap voorwaarts zijn als er straks een model gereed komt! Maar als jullie het niet erg vinden knutsel ik gewoon vrolijk verder en dan zien we het wel...

Vandaag al weer flink wat gedaan aan Christine.

De bodem rood gespoten, zodat ik de matjes kan afplakken en dan de rest in de bodemkleur kan spuiten. Rode matjes...brrrr
Het dashboard is zover klaar. Nu nog het stuur afmaken en plaatsen. De wielen zijn ook zover klaar. Mooi, met die witte randen!



Het motorblokje is ook grotendeels klaar. Pffff, dat blinkt wel op die foto...



Het dak is wit gespoten, de oneffenheden zijn er uit geschuurd en we kunnen weer door naar de volgende stap. De strip aan de zijkant wordt ook wit en de raamlijsten en de lijsten aan de zijkant worden t.z.t. chroom gespoten. Dat zal nog een hele afplakklus worden, maar zover zijn we nog niet...Eerst het dak definitief afspuiten en dan kan dat deel voorlopig afgeplakt worden en blijven.



Even een fotootje met het blok er in. Mmmm...
Heeft ze haar lampen aangedaan???
Dat krijg je ervan als je "Christine" gaat bouwen!



En een plaatje met de wielen. Mooi...
En... Zie je wel dat de koplampen branden?



Christine....
Waar ben ik aan begonnen???
Heb ik de plaats van Arnie ingenomen???

Wilko

Wilko, ik ben blij dat het nu weer echt goed met je gaat.
Ik weet zo'n beetje wat je allemaal voor sh*t over je heen gehad hebt en ik weet net als jou dat er maar 1 ding in het leven telt.
De gezondheid van je gezin en hou je zelf in je vel zit.
Zelf heb ik ook in een heel diep donker gat gezeten en heb ook moeten knokken ( ik heb je mijn verhaal wel eens verteld ), dus ik weet wat het is.

Maar CHRISTINE gaat super.
Pas maar op dat ze je niet teveel in haar greep krijgt .

Dit keer hou ik me aan mijn belofte om geen ideeën aan te dragen .

denman

Dat ziet er al goed uit Wilko, ga vooral zo door kerel

En wat je verhaal betreft, ik ben ook blij dat het weer beter met je gaat,ik weet precies wat het is, ik kan er ook over mee praten, en weet precies hoe je je gevoeld hebt ( uit ervaring ) .

En kom maar op die update's kerel ,............... (( Cristine come's alive !!! ))

Gr : Marcel

Off-topic: Ik heb m'n onderschriftje al aangepast op de nieuwe manier van brouwen .
Perfecte brouwresultaten: Leuk...
Plezier in het brouwen: Nog veel leuker....


O.T.: Laat Christine maar eens lekker grommen, ik kijk weer grinnikend mee over je schouder .


Bert

@Dennis:
Je schiet er maar rustig op los met op en aanmerkingen, hoor!

@Marcel:
Thanx!

@Bert:
Wij snappen elkaar al weer wat langer, hè?

Wilko

Old soldiers never die .

Goed, weer terug naar topic .

Bertje de ouwe knakker