Mijn tweede bijdrage aan deze groepsbouw: een bijzonder drijvervliegtuig waarvan er maar 1 gebouwd is: de Wildcatfish.
Geïnspireerd door het succes van de Japanse Rufe en Rex bij de verovering van de vele eilanden in de Stille Oceaan (waar immers geen vliegvelden waren) besloot de Amerikaanse marine bij wijze van proef een drijverversie van de Wildcat te laten ontwikkelen. Idee was dat bij herovering van deze eilanden onvoldoende vliegvelden konden worden aangelegd en een jager op drijvers goed van pas zou komen. De Edo Aircraft Corporation ontwierp de drijvers voor de Wildcat en maakte 100 paar.
In de praktijk werd alleen een protoptype gebouwd, omdat de Amerikaanse genietroepen intussen in staat bleken heel snel landingsstrips aan te leggen. Dit gegeven, plus alle aanwezige vliegdekschepen maakten het inzetten van drijverjagers overbodig.
Om de overlangsstabiliteit te vergroten werden werden kleine verticale vinnen aan de staartvlakken toegevoegd. Dat bleek onvoldoende om de instabiliteit, veroorzaakt door de grote drijvers, te compenseren, waardoor toevoeging van een buikvin nodig bleek. De F4F-3S maakte haar eerste vlucht op 28 februari 1943. Maar het gewicht en de "drag" van de drijvers reduceerden de snelheid echter tot 390 km/u, waarmee het de mindere zou zijn van alle Japanse jagers. Het project werd afgelast en de gereserveerde Wildcats werden afgebouwd als landjagers.
Morgen een korte bespreking van het bouwpakket.
vrGr,
Jan
_________________
Op de werkbank:*
Mitsubishi KI-21-1-a Sally, ICM 72205, 1:72 voor de BB "Banzai! De Japanse luchtmachten 1937-1945".
Onlangs voltooid:
* Mitsubishi Ki-51 Sonia, Hasegawa B005, 1:72 voor de BB "Banzai! De Japanse luchtmachten 1937-1945".
* Dornier Do 24T-3, Italeri 1323, 1:72 voor de BB "Franse luchtvaart 1900 - nu";
Portfolio:
* Mijn ATF portfolio 2011-heden