Het is juli 1961. De plaats: de grote jaarlijkse vliegshow op de Moskouse vliegbasis Tushino.
Nauwelijks verstaanbaar over het aanzwellende geluid van helikopter rotors wordt over de luidsprekerinstallaties op de basis een triomfantelijke mars ingestart en roept de Russische aankondiger wat er aan komt vliegen. Het publiek, waaronder veel westerse waarnemers, kijkt al in de richting van de in de verte naderende helikopters, vier in totaal. De eerste, een Mil Mi-4, draagt aan een kabel onder zijn buik een kleine bol met vier lange sprietige antennes: Het is een replica van de Spoetnik. De twee daaropvolgende helikopters hebben een model op ware grootte van Spoetnik2 en 3 onder hun romp hangen.
Maar de meeste ogen en camera's zijn al gericht op de vierde helikopter die met veel lawaai dichterbij komt: een reusachtige Mil Mi-6, die door de NATO de codenaam Hook heeft gekregen. Het is op dat moment de grootste helikopter ter wereld.
Het is daarnaast een betrekkelijk nieuw model, dat pas onlangs in gebruik is genomen en nog niet zo veel is gezien. Maar wat het meest opzien baart is wat er onder de helikopter hangt. Een witte cilinder met een ringvormig stabilisatievlak aan de achterzijde. Met grote rode letters is op de zijkanten te lezen: восток.
Het is een exemplaar van het eerste bemande ruimtevaartuig, dat net drie maanden eerder is gelanceerd met majoor Joeri Gagarin aan boord. Terwijl het horen en zien de toeschouwers vergaat, ratelen en klikken de camera's om opnames te maken van het voorbijrazende grijze monster met die witte raket in zijn klauwen.
Het is één grote façade voor het westerse journaille. Niemand weet hoe ze eigenlijk zijn genept. Nog jaren maken westerse vakbladen en tijdschriften gebruik van de foto's en afgeleide tekeningen. het echte ruimtevaartuig wordt nog steeds goed geheim gehouden en wordt uiteindelijk pas in 1965 aan het publiek getoond. Koroljov had graag zijn ruimtevaartuig in volle glorie laten zien maar het politburo hield dat natuurlijk tegen. Het ontwerp was geheim. Omdat Koroljov tóch iets wilde tonen liet hij de aerodynamische kap van de Vostok bijna onherkenbaar verbouwen door zijn ingenieurs zodat het resultaat op een ruimtevaartuig leek.
De Mil Mi-6 is een model dat ik voor twee en een halve dollar heb gedownload van
ecardmodels.com, oorspronkelijk bedoeld om op 1/48 gebouwd te worden maar ik heb het naar 1/100 verkleind.
De "
fakestok" is gebaseerd op een out-of-print papiermodel van het Poolse
Maly Modelarz, maar ik heb gebruik gemaakt van het
Vostok papiermodel van Leo Cherkashyn en verder is het ding scratchbuild.
De heli was behoorlijk lastig want alles aan het ding is rond en gewelfd. Verder zaten er zeer summiere aanwijzingen bij ("plak delen F1 tot F8 in elkaar en voeg het toe aan het reeds gebouwde gedeelte) zonder veel verhelderend plaatjesmateriaal. Het was dus veel puzzelen. Daarnaast vergiste ik me bij de bouw en zitten de hoofdrotors verkeerd om. Goed gedaan, Paper Kosmonaut. Sukkel.
Ik ben dan ook niet 100% blij met het eindresultaat maar ach het heeft me weer uuuuuuuuuuuuuren van de straat gehouden.
Vooruit, nog een plaatje dan:
Het volgende model heeft gewoon weer even 100% met ruimtevaart van doen, denk ik.
De Groeten!