Het eerste werkje aan de MERs is het uitboren van de elektrische bedrading. Die is aanwezig maar er zit een vlies in, dat je makkelijk met een mespunt weg kan halen.



Er moeten twee ophangpunten aan het rek gehecht worden voor elke zijde, dit moet op gelijke afstand van het zwaartepunt en tegelijk moet het passen tussen de inkepingen in de pylon. Op de foto zie je dat er in de langere uitsparing van die pylon nu niets komt, terwijl er toch iets op de MER ziet dat er in had kunnen passen, als het verder naar achter hing.



De ophangpunten links en rechts worden daarna verbonden met een gescratchte beugel.



Ik had deze klemmen allemaal te ver naar binnen gekleefd en heb ze dus een voor een weer moeten losmaken. Nu zitten ze juist. Je merkt ook dat ik de voorkant van de MER aangepast heb volgens het voorbeeld uit de vorige update.



Ze staan nu samen met de pylonen in de volgende laag wit. Omdat ze niet te plaatsen zijn in een houding waarin je ze in een keer kan spuiten, moeten ze nog eens omgekeerd worden.

Mooi werk, hij zit er erg gaaf al uit.

Bedankt, Eelco. Ik ben al wat aan het zagen geweest in de bommen, maar nog niet ver gevorderd.

De verf zit er nu overal op. Ik heb de pylonen eerst dezelfde bewerking gegeven als het vliegtuig. Voor de voorkant van de Sidewinders heb ik een spuitbus zilverglans gebruikt. Dit is nog niet de metaalkleur die uiteindelijk nodig is, want er staat "stainless steel".



Ik zag op de foto boven dat de top van de pyloon ook in staalkleur mag. Dat heb ik dan ook gedaan.



De band tussen de twee voorste spanbanden moest daarna zwart.



Dan heb ik het derde ringetje toegevoegd met Revell 99. Ook zijn de vliegwieltjes aan de vinnen en de straalpijp van de raket met een potlood in staalkleur gezet. Dit zal er pas goed uitzien wanneer er een donkere wash in de paneellijnen gezet is, want er zijn kleine rivets in die vinnen. Ik heb ook het voorste zilveren bandje afgeplakt en de top van elke raket met Gun Metal verdonkerd.





Deze raketten, de pylonen en de MERs moeten nog in Vallejo glanzende lak gezet worden.

De CMK bommen vond ik niet van zo'n geweldige kwaliteit. Detail is er wel, maar het vrijmaken uit het resin is zo'n poespas dat het niet eenvoudig is er een mooi resultaat van te maken. Omdat je de hele staart van de bom van het blok moet zagen, kan dit bijna niet met een mooie rechte naad aangesloten worden op het lichaam van de bom. Daar heb ik dus moeten plamuren. Ook zitten er acht verstevigingsribben over die staart, die dus ook hun sporen nalaten op de bom. Ik schuur niet graag resin, dus probeer ik het recht af te snijden. Na het lijmen heb ik geprobeerd een primer te leggen met Armypainter olijfkleur, toen de temperatuur terug gedaald was buiten. Toch gaf dit aan een kant een enorme sinaasappelhuid, zodat ik het er toch weer af moest schuren. Ik heb de dag daarna de bommen in Navo groen gezet en dat met Navo zwart iets aangelengd om te schaduwen. Hier is het resultaat na een laagje p+.

Ik werd er op gewezen op een ander forum dat de vinnen van de Mk.82's aan de dikke kant zijn.



https://www.nationalmuseum.af.mil/Upcoming/Photos/igphoto/2000513858/

Daarom besloot ik om deze er gewoon af te halen.



Om de nieuwe vinnen uit 0,20mm plasticplaat goed op hun plek te houden, besloot ik om ook inkepingen te voorzien in de twee richtingen. Die moesten dan wel perfect door het midden van de littekens van de oude vinnen lopen. Dat lukte wel redelijk met een microzaagje.



Nu was het mogelijk de nieuwe vinnen goed uit te lijnen en het staarttipje er terug op te kleven. Er zal niet veel meer geplamuurd moeten worden.





Hier liggen de bommen uit te harden en kunnen we weer vooruitdenken. Ik heb nog geen ondergrond voor de Crusader, misschien moet ik hem op een spiegel plaatsen.

Die dunne vinnen zien er een stuk beter uit. Af en toe vraag ik mij wel eens af wat fabrikanten soms denken.

Dat heb je mooi opgelost Steven. Je ziet duidelijk het verschil.
Ik moet bekennen, dat ik dan toch een luiere bouwer ben....ik had wellicht gedacht...."swa..., het zij zo".

Zijn de Mk's en de sidewinders van dezelfde fabrikant, want zou zou je denken dat die (sidewinders) dikte dan ook niet juist is.

Nu zal het op 1/48 meer opvallen dan bij 1/72 denk ik.

Cheerz
Barry

Bedankt, jongens. De bommen waren dus van CMK en de Sidewinders en de MER's van Eduard, terwijl de pylonen van Hasegawa waren en overgenomen door Eduard. Waarschijnlijk stelde Eduard vast dat hun Brassin setjes niet passen op deze kit en zat er om die reden ook geen Eduard bewapening bij.





Alle decals waren gisteren al geplakt. Die van Eduard waren zo dun, dat er enkele dubbelgeplooid zijn, zelfs al waren ze maar een paar millimeter groot. Er is een Sidewinder waar een stencil daardoor niet helemaal recht meer is. Na de decals en een extra laag glanzende lak is er een grijze wash over de Sidewinders gegaan. De pylonen en de MER's zijn in dezelfde wash als de rest van het vliegtuig gezet.









De wapens zijn daarna aan het vliegtuig gekleefd, al moest ik zelf uitzoeken waar de bevestigingspunten waren. Het lijkt of de raketten scheef gezet zijn, maar dit was een bijzonder ontwerp voor de Crusader. Omdat er aan de linkerkant een tankprobe naast de pit zit, moesten de Sidewinders die op het rek aan die kant zaten, uitwijken naar onder. De pylon aan die kant is dus anders gevormd dan die aan de rechterkant.



De bommen zijn nog niet af geraakt, er volgt nog een kleine airbrushsessie.

Mooi werk weer ook een leuk verslag

Bedankt, Looney. Vandaag wordt het topic afgewerkt, want zondag zal deze kist op KMK Scaleworld staan.



De bommen van CMK zijn nu aan de MER's gehangen. Het vraagstuk of ik ze nu met twee aan een kant of symmetrisch moest hangen, raakte daarbij vanzelf opgelost. Het is namelijk onmogelijk om ze beide op een MER te krijgen, ondanks dat er bij deze bom op de vorige pagina fotografisch bewijs van is.



Of dit nu aan de wat gebrekkige vormgeving van CMK ligt of aan een eventuele fout bij Eduard MER's, laat ik in het midden. Gelukkig is het ook weer niet zo opvallend als je beide bommen alleen in de voorste positie vastmaakt. Wie toch deze Eduard kit wil bouwen, doet er beter aan om zich bij één merk van upgradesets te houden.





De navigatielichten moest ik ook nog uitwerken. Voor de lichtjes in de staart kon ik clearparts uit de kit gebruiken, maar ik vond het logischer dat ik twee stukjes rood en groen gekleurd plastic gebruikte. Het rood kwam van een achterlichtensetje, het groen uit een spoorseinlamp, waarbij ik wel de sprue moest doorslaan.





Ze passen als gegoten in het stukje buis dat ik in het staartvlak gezet heb. Op het groen heb ik wel aan de binnenzijde zilver geschilderd, zodat de staart niet doorschijnt.



Ik moest ook nog de cockpit uitpakken na het spuitwerk. Ik had de acetonschade aan de vleugel al gerepareerd.



Het gedeelte achter de piloot had ik ongeschilderd gelaten. Dit moest dus even in de verf gezet worden, ik heb NATO black gekozen en heb het reliëf op het PE wat ingekleurd met een potlood.



Remleidingen mochten natuurlijk ook niet ontbreken als je zulk detail nastreeft. De bevestigingen zijn niet zo uitgewerkt als ik elders heb gezien, in de kit is er geen enkele aandacht aan besteed.



Uiteindelijk kwam ik uit bij iets wat me al een dag op de maag lag, ik vond de clearparts niet meer die bij de Sidewinders geleverd waren, en ook niet de afdekkapjes die daar eventueel over gezet konden worden. Eerst vreesde ik dat ze in de vuilnisbak beland waren met de opgebruikte resinblokken, maar ik vond die zelfs terug bij de stukjes die ik de moeite vond om bij het scratchmateriaal te bewaren. Ik vond de ongebruikte MER in een doosje. Alleen die twee ongebruikte blokjes vond ik niet, dus zaten ze waarschijnlijk ergens weggestopt met het idee dat ze later nog nodig zouden zijn. Zoiets kan je beter laten rondslingeren, concluderen we dan...



De oplossing om de kit tegen zondag af te hebben, bestond er in om deze clearpartjes zelf te draaien. Het gietraam was mooi rond van doorsnede en kon dus perfect in de Dremel gedraaid worden. Je ziet al een paar van de resultaten op de mat liggen, terwijl er ook net een op de kneedgom geplaatst is en met Tamiya Extra Thin gladgestreken is.



Ik ben zo lang doorgegaan tot ik vier lensjes met dezelfde diameter had. Met de vijl wordt het sprue op hoog toerental geschuurd, zodat het smelt en iets uitzet naar voren. Bij de juiste diameter wordt de bovenkant rond gevijld.

We kunnen overgaan tot de eindfoto's, ik heb als ondergrond een spiegel op een los kader gebruikt maar ik moet nog bepalen of dit ook zo op de beurs kan verschijnen. De spiegel is maar net groot genoeg om het landingsgestel op te plaatsen en het vliegtuig steekt ook net buiten het kader uit.































Het was in feite een heel makkelijke bouw, rekening houdend met het aantal opwaarderingskits dat er in en uit de doos gebruikt zijn. Behalve de problemen met de bommen is alles goed gegaan en kan ik deze kit warm aanbevelen.