Wij noem(d)en ze schaatsmallen (met een beetje fantasie lijken ze op de ijzers van een schaats).

We gebruikten ze op school om overgangsbogen te tekenen in het bovenaanzicht van een weg.
Op het rechte eind is de stuuruitslag 0 graden
In de bocht is de stuuruitslag zeg maar 30 graden
Maar om van 0 naar 30 graden te gaan, daarvoor is die overgangsboog en dus had je een schaatsmal nodig.

René

Om het effect van gespannen linnen over de staalbuis van de romp te modelleren, zoals in deze foto,



doe ik dat in mijn scratch modellen altijd door op een vlakke wand van 1 mm styreen dunne, smalle strips te plakken (bijvoorbeeld 0,3 x 0,5 mm) en dan daar overheen een 0,25 mm huid te lijmen, die oppervlakkig ingesneden is en licht geknikt is op de plaats van de strips. Op de ondergrond tussen de strips ook een beetje lijm, zodat het "linnen" "gespannen" staat. Dit zijn dan de onderdelen, in dit geval voor de linker zijwand van het rompachterstuk van de F.K.49.



Als ik zo'n onderdeel laat gebruiken om er een mal van te maken, gaat dat niet goed, want de ingesloten lucht zal onder vacuüm weg willen, en de huid komt dan los. Na wat discussie met een collega scratch bouwer hadden we het idee, dat het perforeren van de ondergrond (de vlakke wand) voldoende zou moeten zijn om eventuele lucht te laten ontsnappen. Die ziet er nu dus zo uit.



Dit is dus geen acoustic liner, al ziet die er net zo uit. De voorkant is zoals die er normaal bij mijn scratch modellen uit ziet.



Boven de wand, onder de bodem van het rompachterstuk. Die is iets anders samengesteld: drie deelspanten dwars op de hartlijn en de ingesneden huid op de spanten en de randen van de bodem vastgelijmd. Voor het lijmen gebruik ik zo veel mogelijk Tamiya Ultra Thin om de dunne huid niet te beschadigen.
Deze twee proefstukjes gaan morgen naar het bedrijf dat voor mij het gietwerk doet ter beoordeling (en beproeving, als dat nodig geoordeeld wordt).

Rob

Decal setjes getekend.



Links de (Finse) F.K.49A, rechts de LVA 950. Ik had even geen zin in plakken .

Rob

De proefstukjes zijn afgekeurd. Zij zouden waarschijnlijk toch imploderen of exploderen onder vacuüm en zelfs als dat niet gebeurt, is de mal na het verwijderen van de master kapot.
Dus moest er wat nieuws verzonnen worden. Maar weer nieuwe onderdelen gemaakt. Uitgeknipte tekeningen opgeplakt met verdunde Kristal Klear op 1 mm plastic.



Rechts is een "mal"die ik ga gebruiken om de onderkant van de romp onder de goede hoek aan elkaar te lijmen. De vloer bestaat uit drie delen.



Het achterste deel heb ik met een profiel van 4 x 2 mm verstijfd, want het was nogal slap. Daarna heb ik de zijwand op de lijnen voor de "langsverstijvers" ingekerfd met een scriber en in de groeven het ik 0,4 x 0,5 mm strip gelijmd. Uit de hand afgeschuurd in de hoop dat daardoor een oppervlak zou ontstaan wat lijkt op strak gespannen linnen.



Niet zo erg, dus. Wel merkte ik dat de zijwand te buigen was op de plaats van de groeven. Uit de hand gedaan alleen de spitse einden even met een tangetjes omgezet. Aan de andere kant ontstaan facetten, vlakken die wel lijken op linnen gespannen over een buizenframe. Voor de romponderkant heb ik dezelfde methode als voor de Fokker F.XX gebruikt: strips van 0,4 x 1,0 mm op hun smalle kant op de 1 mm plaat gelijmd, daarna ruw in vorm geschuurd van het midden naar de kanten aflopend en vervolgens de ruimte tussen de strips opgevuld met putty. Na enkele herhalingen een aan redelijk resultaat.



Rob

Wanden van het rompachterstuk gemaakt, bovenkant gemaakt, ook uit 1 mm plaat, en aan elkaar gelijmd.



Het uitstekende stuk aan de bovenkant komt in de vleugel te zitten, waar een hap uitgehaald moet worden.
In de foto heronder is goed de binnenkant met de ingegraveerde groeven (= buiglijnen) te zien.



Dit deel wordt een resin onderdeel. Ook de hele romponderkant wordt één deel. De afzonderlijke stukken:



En er bovenop komt een binnenstuk wat aan elke kant 0,5 mm smaller is (= de dikte van de cabine wanden) voor een beter verband tussen de onderdelen en om een plakrandje te maken voor de zijwanden. Dat heeft goed gewerkt voor de F.K.43, dus waarom hier niet.



De onderkant ziet er zo uit.



Onder de neus een stukje 2 mm dikke plaat gelijmd, wat in vorm geschuurd gaat worden. Het achterstuk heb ik nog bewerkt met kromme bolle vijltjes om het "linnen" tussen de frame buizen wat meer naar binnen te laten trekken. Ik vond dat het er te vlak uit zag.
Ten gevolge van de knikken in de zijwanden zijn die niet recht meer; in het midden van de hoogte staan ze 1 mm naar buiten. Aan de voorkant moeten die aansluiten op de vrijwel vlakke cabinewanden (die krijgen maar één knik) en de overgang zal dus vlak geschuurd moeten worden. Om te voorkomen dat dan door de 1 mm dikke plaat heen geschuurd gaat worden, heb ik lijstjes van 1 mm dik plastic pas gemaakt op de kromming en binnenin tegen de voorrand gelijmd. Ook heb ik de achterwand van de cabine gemaakt.



Ik de ruimte voor de achterwand zat de donkere kamer. Die had vlakke wanden, zoals op deze foto te zien is.



Bron: Harry van der Meer, Aviodrome. Ik ga daar niets aan doen. Als bouwers van de kit dat willen, moeten ze het zelf maar uit plaat maken.
De overgang van de neus naar de vlakke onderkant is weer gemaakt van linnen over "langsverstijvers". Ga ik weer op dezelfde manier doen als het achterstuk. Op de foto dat stukje onderkant voor het schuren en opvullen met putty, rechts de achterwand en in het midden een eertse poging voor wand en deur van de donkere kamer. Uit de foto van het echter ding kan ik zien dat die dus niet goed is (de deur moet lager zijn en het plafond loopt naar beneden).



De voorwand van de donkere kamer met deur en het plafond moet samen één onderdeel worden. Overigens zit deze wand er niet in bij het ambulancevliegtuig F.K.49A.

Rob

Ziet er goed uit Rob, ben vooral benieuwd naar de Finse drijverkist.

Peter

Om het linnen-over-buizen onder de neus te maken heb ik een nieuwe techniek geprobeerd: De ruimte tussen de strips opvullen met (vele) laagjes witte houtlijm. Dat krimpt altijd aardig, en dat zou je hier willen hebben om het strak getrokken linnen te modelleren. En het is ook nog redelijk te schuren.



Ook het raam onder de piloot aangetekend. Paar gaatjes boren en verder met het mes op maat maken.
Dan de ruimte boven de donkere kamer, die als bagageruimte gebruikt werd. Twee stukjes 1 mm dik plastic op maat gemaakt en in het romp achterstuk gepast.





Nu kan de hele romponderkant geassembleerd worden. Ik wil dat als één stuk laten gieten, zodat de juiste hoeken er in zitten en het een stevige basis worden om al die stukjes wand op op te bouwen. De 0,5 mm dikke doubler goed ingesmeerd met lijm en netjes uitgericht vastgelijmd.





De plakrandjes voor de zijwanden en het rompachterstuk gecontroleerd, bijgewerkt en de boel droog gepast.



Nog even de symmetrie gecheckt. Die klopt, op zijn kant gelegd staat de neus aan beide kanten even ver van het grondvlak af. Maar de vloer is nog niet klaar, er moeten nog de gaten in voor de drift meter en voor de enorme camera. Volgens tekening uitgemeten en daarna uitgeboord.



Die gaten moeten voor de F.K.49A dicht gemaakt worden. Dan moet er ook 5 mm van het rompachterstuk afgehaald worden en de neus sectie moet ook verwijderd worden.
Op de onderkant van het rompachterstuk heb ik ook nog de omtrek van het inspectieluik ingekrast. De masters voor de eerste vier onderdelen zijn nu af.



Het spul past goed.

Rob

Wat nog ontbrak aan de donkeren kamer: De voorwand met schuifdeur.



Uit 0,5 mm plastic pas gemaakt in de opening. Voor die wand zit nog een stuk buizenframe. Tekeningetje gemaakt en het frame gemaakt uit 0,5 mm plastic staf.



Omdat ik er niet zeker van ben dat dit stevig genoeg is om als master te dienen, hetzelfde nogmaals gemaakt, maar nu gesoldeerd van 0,5 mm messsing.



De hoekjes moeten nog wat scherper gevijld worden.
Voor de cabinewanden wacht ik liever op de afgietsels van de vleugel. Ik durf het niet direct uit de tekening over te nemen. Dus dan maar begonnen aan de staartvlakken.



Kern uit 0,5 mm plastic, huiden van 0,25 mm dikke plaat. Die laatste worden geknikt ter plaatse van de ribben en gemaakt zoals voor het F.K.43 kielvlak en de Fokker F.XX staartvlakken (al waren die veel dikker).
Zeven onderdelen klaar nu.

Rob

Ziet er allemaal weer heel mooi uit Rob! Heb gisteren de F.K. 43 opgehaald die ik bij Erwin nog kon bestellen, een super verzorgd pakket, alles er op en er aan en in heel hoge kwaliteit vind ik! echt bedankt dat je dit voor ons ook beschikbaar maakt.

Staartvlakken uitgesneden en snij en vouwlijnen ingekerfd. De kernen:



En de huiden:



Links boven een setje voor de F.K.49A (de drijver kist) dat al gevouwen is.
Op internet gezocht naar modellen met een cowling frontje voor een Hirth motor van de F.K.49A. Hoewel de Messerschmitt Bf 108 Taifun dezelfde motor had, is het frontje het net niet. Dus maar weer zelf maken. Drie stukjes 2 mm dik plastic op elkaar gelijmd, vooraanzicht uitgeknipt en er op geplakt, ruwe omtrek uitgezaagd, gaatje voor motoras en midden luchtinlaat geboord en aanzicht in vorm geschuurd. Daarna nog een schijfje van 6 mm diameter en 0,5 mm dik er op geplakt.



Daarna een uurtje schuren en vijlen en op het oog het bovenaanzicht en zijaanzicht er in gebracht.



Hier en daar nog wat bijwerken (dat zie je altijd pas op de foto), paneellijnen er in aanbrengen en dat kan hij weer heen gaan en zich vermenigvuldigen (want twee keer deze tour uithalen en dan hetzelfde resultaat krijgen gaat mij boven de pet, dus afgieten maar).

Rob