We zijn weer een hele stap verder. Het was begonnen met dat herspuiten. Ik had het zwart losjes overplakt met het idee, die overspray verdwijnt wel als ik even in de buurt spuit. Maar ik was lekker aan de slag geraakt met die witte laag nog glanzender te maken. Toen moest ik bijna gaan opruimen en ik haalde voor het mooie zicht de tape er terug af... stond daar weer een afdruk waar ik er wit bijgesproeid had! Niet zo erg als daarvoor, maar toch zou het te zien zijn achteraf. Dus heb ik ter plekke de tape, die nog niet helemaal verwijderd was, een stuk passender geplakt en de rest van het wit eroverheen gespoten. Gelukkig was alles toen wit genoeg buiten wat penseelwerk aan de randjes. Ik dacht dat alle problemen wel achter de rug zouden zijn... Ik haalde de tape van de zwarte randen af en uiteraard kwam er hier en daar weer wat zwart mee omhoog... Dat was dan tape die al eens gebruikt geweest was op diezelfde zwarte verflaag, zonder dat dat problemen gegeven had. Nu ja, ik liet me daardoor niet kisten, want zwart is een stuk gemakkelijker bij te werken dan hagelwit.
Dan volgden een paar kleinere karweitjes alvorens een beschermlaag met Parket Plus aangelegd kon worden. Een aantal zaken moesten nog rood en de turbines hadden wat metaalkleur nodig. De wielen zijn nu ook zwart met Matt 8 van Revell, waaroverheen nog wel iets komt om het boeiender te maken. Na een paar uur drogen kon er dan met P+ gepenseeld gaan worden. De ruiten waren nog mooi afgeplakt, dus wat kon er fout lopen? Verschillende zaken, blijkbaar. Eerst moet je er al goed op letten dat het P+ geen aflopers vormt. Op een normale ondergrond geeft dat niet zoveel problemen, maar knalwit wordt dan een beetje gelig van kleur. Ik heb na het drogen twee kleine zones gevonden waar het ietsje gelig werd, maar je moet al goed kijken. Desalniettemin voor mij een aanwijzing dat de eindlaag iets anders wordt dan P+, om te vermijden dat we een boterkleurtje krijgen. Een ander probleem kwam uit een meer onverwachte hoek.
Toen ik met de P+ in de buurt van de cockpitraampjes kwam, begonnen er opeens opvallende, citroenkleurige vlekken zich te verspreiden over de raamstijlen. Meteen herinnerde ik me de ecoline die ik een half jaar geleden heb gebruikt om de raampjes een gele schijn te geven. Tijdens het werken met emailverf en verdunner was die ecoline niet opgelost, maar P+ is op waterbasis en de geconcentreerde verfstof reageerde meteen. Gelukkig kon ik dit ook gelijktijdig met een vochtig keukenpapier weghalen, maar daarna moest ik meteen afdrogen of er kwamen gewoon opnieuw vlekken. Zo hebben we weer een wijze les geleerd, ecoline en P+ goed apart houden. Uiteindelijk had ik nog een gele verf- en P+vlek die ik alleen wegkreeg door de lak mee weg te schuren. Natuurlijk net naast het cockpitraam, dat wordt weer een litteken. We zullen zien wat plastische chirurgie nog kan bereiken.
En dan waren we eindelijk aan het langverwachte karwei van de "decalage" aangekomen. De decals zijn van Cartograf en ze zijn stevig gebouwd. Ondanks dat ik Humbrol Decalfix gebruik, wat wel goeie hechting geeft, komen de panellines niet echt goed door. Voor sommige zaken, zoals de rode waarschuwingsstreep voor de propeller en de uiteinden van de staartvlakken, moet ik met een mes aan de slag om de gebogen oppervlakken te kunnen bedekken zonder rimpeling. De passing van de decals is gelukkig beter dan die op de propellers (zie eerder), maar de onderste staartvlakpunten gaan nog veel bijschilderen nodig hebben. Ook de walkway moest ik hier en daar onderbreken, omdat er veel panellines op een hoopje zitten in het midden en ook omdat op de staartvlakken de decal een centimeter te lang is, wat je gewoon kan wegsnijden.
Ik moet nog wel wat decals toevoegen en dan kan er een laag glansvernis op. Hij mag nog wel wat harder glanzen...