De beslissing is gevallen voor wat betreft de presentatie van het model. Ik ga hem niet opvouwen maar in vol ornaat klaarzetten voor het opstijgen. Hier zijn foto's van een opstelling die ik maakte met de vleugels nog los:





Een van de redenen voor deze keuze, naast mijn esthetische voorkeur, is het grote contragewicht dat nodig is om alles in evenwicht te houden. De neusruimte was al totaal onvoldoende, ik heb de romp ook moeten opvullen. Daarvoor heb ik enkele metalen spoelen gebruikt die toch maar ergens in de weg lagen. Ik had er verschillende van en ze pasten net door het gat achter de cockpit, waarna ze nog tussen het schot naast de uitgang gekanteld konden worden, zodat ik er drie in kreeg zonder de romp terug te moeten openmaken. Nu is dat schot wel terug losgekomen, maar dat regel ik nog wel; het belangrijkste is dat er nu eindelijk iets meer gewicht aan de voorkant gekomen is dan aan de achterkant. Maar echt niet teveel hoor. Ik heb nog nooit zo'n zwaar model gemaakt... Gelukkig een vrij stevig landingsgestel, al heb ik ontdekt dat er een stukje van schijnt te ontbreken. Dat kan ik gelukkig vervangen en het draagt geen gewicht. Hier een foto van het inbrengen van zo'n spoel en hoe nauw die past door het gat. Het is wat roestig maar er zit toch een boel koperdraad rond, dus zal het niet helemaal wegroesten...



De neussectie met de infraroodapparatuur is al wit geschilderd vanbinnen, omdat die dichtgeplakt moet worden. Ik had al gelezen op die modelbouwlink hierboven, dat de neus net niet goed aansluit, maar ik heb er geen plasticard tussengeplakt om de curve op elkaar te doen aansluiten zoals die modelbouwer, dus ben ik nu maar wat aan het schuren. Het is tenslotte ook niet de bedoeling dat het toestel langer wordt dan het was.

De kleur voor de romp wordt Humbrol 22, na een lichte preshade hier en daar, want die is op sommige foto's in de werkelijkheid toch ook aan te raden, let bijvoorbeeld op het puntje van de staart onderaan:

Is dat een wieltje onder zn staart? Dan heb je dat lood toch niet nodig?

Dat wieltje (nabij de tail-scid) zit er niet, dat lijkt maar zo. Dat is het hoofdlandingsgestel onder de motorgondel. Er zit alleen een 'ski' aan de achterzijde bij de vang-haak.



René

Nu er duidelijkheid geschept is over het achterwerk van de Hawkeye, volgt er een rapport van de weinige werkzaamheden tot nu toe. Ik was namelijk twee weken op verplaatsing en kon zowel weinig aan modelbouw doen als er iets van online zetten. Helaas zit ik weer even zonder opgravingen. Ik ga wel volgende week voor een bedrijf werken dat deze grote jongen opgegraven heeft: [url] http://www.nnieuws.be/nieuws/49109/opgr ... ccesvol-3/ [url] Maar deze keer zoeken ze niet naar een vliegtuig...

Eerst de afwerking van de propellers. Hier moest nog alleen de rode streep op aangebracht worden. Voor de derde keer heb ik alle acht de propellerbladen aan beide kanten moeten afplakken. Uiteindelijk is de propeller volledig met de kwast gedaan, maar de rest zal wel met de airbrush gebeuren.





Voor de gele schijn op de twee zijruiten van de cockpit had ik geen geschikte verf. Daarom heb ik die er opgezet met behulp van Talens gele en oranje ecoline en daarover P+, in verschillende lagen omdat ik het eigenlijk niet fel geel genoeg vond. Maar het is toch al beter dan gewoon doorzichtig.



Ook de lange rij aerials op de onderkant en enkele andere noodzakelijke aanhangsels hangen er nu aan; even nadenken over hoe het geval nu gemanipuleerd moet gaan worden zonder dat al dit fragiele gedoe afbreekt.



Hier nog een zicht op de wielbakken, waar het landingsgestel nog niet inzit zodat er nog wat verf in gemikt kan worden. Zoals te zien is heeft Kinetic hier niet bespaard op details, al zijn de sinkmarks nog steeds opvallend.



Nu kunnen we eindelijk gaan denken aan de eerste verflagen. Maar eerst de ruiten eens gaan afplakken...

Weer meer dan een uur aan het knoeien geweest met verf zonder eigenlijk iets van resultaat. Misschien toch maar geen preshade. Ik dacht er in alle spuitmiserie zelfs over om hem dan maar te kwasten, maar de witte verf is vast beter te doen want daar heb ik een nieuw potje van.

Even niet veel gebeurd aan de Hawkeye vandaag, maar des te meer aan de Sea King. Wat ik wel kan tonen is een beetje scratchwerk om het landingsgestel, dat niet volledig meegeleverd was, af te maken. Als dit het maar houdt met al die gewichten.

Jasses, wat was de Hawkeye weer ver weggezakt in onze herinneringen. Maar nu het eens prima weer was en ik toch werkloos ben momenteel, heb ik 'm terug opgepakt. Hij stond daar al maandenlang zo naakt. Ik wou per sé een preshade erop zetten. Sommigen zullen dit vast te hard vinden en er was ook wel iets mis met mijn airbrush. Maar ik ben al lang blij dat er terug iets uit de spuit komt, het was geleden van mijn BF-109 dat die nog iets gepresteerd had. Gisteren had ik ook al een mislukte poging gedaan, toen kwam er verf achterin de spuit terecht en kon ik alles gaan uitkuisen. Nu had ik een haperende trekker, waardoor ik de spuit meestal niet kon uitzetten; gelukkig had ik veel lange lijnen te spuiten...

Hier en daar ontbreekt er een lijntje waar ik slecht aan kon, zoals de binnenkant van de motoren, ook is er een antenne en een wieldeksel afgebroken. Dat lossen we later wel op. Op het einde heb ik wat meer verdunde verf gebruikt en daardoor kwam er telkens wat overspray bij het begin van een lijn, gelukkig was het bijna gedaan toen. Hopelijk gaat alles volgende keer beter.

Als er verf naar achter in je pistool kan zal je de dichting binnenin moeten vervangen, heb dat probleem onlangs ook gehad. Een Artobibezoekje dus

Dat was al ontdekt bij mijn vorige Artobibezoekje, ik heb ineens een zakje met drie van die dichtingen meegekregen. Maar het ding was blijkbaar niet naar behoren helemaal in het pistool geschroefd, bovendien was er verf uit de trechter recht de trekkeropening binnengestroomd. Ik doe mijn spuitwerk in de open lucht, waarbij ik al eens heen en weer moet lopen rond het te spuiten onderwerp en ik niet altijd goed nadenk wat er dan allemaal mis kan lopen. Die dag had ik trouwens nog iets voor dat vernietigender resultaten had kunnen hebben. Ik heb een confituurpotje met wasbenzine omgestoten in huis. Gelukkig had ik het tafellaken van moeder bedekt met een groot, dik stuk dozenkarton, sterk genoek om alles ineens van de tafel op de vloer te leggen, zodat er wonderlijk genoeg geen gevolgen waren.

Ok en ik maar denken hoe groot mijn F-18 wel niet is maar dit is nog een maatje groter! Wel een coole prop hoor!