Zoals aangegeven in mijn vorige topic zou ik na het plakken van mijn Wiesel 2 meteen beginnen aan het volgende in de wachtrij, een YPR personeelspantser van AFV-club. dit is mijn eerste ervaring met dit merk; ik heb hier al wel eerder een bouwverslag van zien voorbijkomen op Modelbrouwers dus kan ik mooi afkijken hoe het moet.





Ik kocht deze kit voor zo'n veertig euro bij Artobi. Ik zag daar ook de Belgische versie, maar voelde me niet aangetrokken om tien euro meer neer te leggen voor net hetzelfde waar iets andere decals bijgevoegd waren omdat het zogezegd exclusiever zou zijn. Ik heb de Belgische kit ook al elders gezien. Ik ga nog eens bestuderen welke richtingen ik met deze Nederlandse bouwdoos op kan.





De kwaliteit lijkt goed maar je vraagt je af waarom ze de hull zo complex gegoten hebben, want het maakt de kit kwetsbaarder voor transport. Gelukkig voorlopig geen mankementen te zien.



En dan de extraatjes: een gaasje voor de bagagerekken dat eigenlijk verkeerd is omdat het geen rechte hoeken maakt, een wat resin bepakking reeds in de juiste positie gegoten om tegen de koepel te plakken, twee rubberen tracks die er erg gedetailleerd uitzien en decals voor meerdere NL uitvoeringen.

In de bibliotheek vond ik een uitgave van De Krijger over de Belgische YPR, met een paar kleurenfoto's in het midden. Kan van pas komen, ondanks de verschillen.

Mooie YPR, deze staat ook nog op mijn 1:35 verlanglijstje.
En ook in 1:72 maar heb hem tot nu toe nog nooit gevonden,
veel succes,


Dj.

Zeer leuk model, ben benieuwd wat je er van gaat maken. Heb zelf het geluk gehad om erin te mogen rijden, schitterend...
Deze ga ik volgen.

Ha, een glasbak van eigen bodem, mooi voertuig en eigenlijk wil ik deze ook nog eens gaan bouwen

Ik weet dat er op twenot iemand bezig is met een heel uitgebreide versie met heel veel detail......als ik het nog goed heb was dat Richard Polderman. Niet dat het mijn gewoonte is om door te linken naar een ander forum, maar deze bouwer maakt heel veel zelf aan de hand van referentie.

Bedankt vor de aanmoedigingen. Ik ben al begonnen met de laadklep, hier had ik al twee problemen. De sleepkabel zag er nep uit (met een gebogen Excel-mesje al sterk bijgewerkt) en ondanks dat de sprues hermetisch verpakt waren, ontbreekt de trekhaak. Die vond ik ook niet in mijn spareparts-box, dat wordt dus scratchen.

Supergave doos!! een van de enigste NL tanks

@Lennart: dit soort aanzicht kom je inderdaad niet veel tegen, vaker is het een overdreven actietafereeltje.

We zijn ondertussen al over de helft qua aantal onderdelen, denk ik, maar de bagagerekken en de koepel zitten nog niet in de pijplijn dus nog geen victorie gekraaid. Wat hebben we dan al wel uit onze hoed getoverd?



Een van de eerste en zwaarste klussen wacht je wanner je besluit het model in "late version" te bouwen. Dat betekent dat je de poorten waar de bemanning vroeger door placht te vuren met hun handwapens, afsluit met lekker glanzende stukjes metaal. Een probleem is dat deze poorten omgeven worden door een paar obstakels zoals een luikje onderaan en een vlakbij gelegen rand bovenaan, plus dat het vervangende stuk even groot is als wat je weghaalt, je mag dus geen millimeter uitschieten. Ook zit er een hele brok plastic in de vorm van de periscopen die je verhindert meteen het fijnere schaafwerk te doen. Je hebt wel ruimte genoeg om te werken. Dus eerst de periscopen er afgezaagd en dan met rechte scalpel en schuurpapier alles gelijk geschaafd en geschuurd. Er komt zelfs een gat tevoorschijn, omdat er aan de binnekant een uitsparing is in de hull.



Maar wanneer alles in orde lijkt voor een vlekkeloze afwerking, gebeurt er meestal vanalles dat niet volgens plan verloopt. Slechts twee van de vier metalen plaatjes kon ik geplaatst krijgen zoals ik wilde, de andere twee moest ik er terug af zien te krijgen met het scalpel omdat ze net niet helemaal recht zaten en de lijm kruipt dan ook waar je hem niet wilt. De lijm hechtte echter zo goed dat het scalpel een insnijding maakte aan de rand van het PE, wat je nu nog ziet in één hoek. Bovendien zorgt het verwijderen er ook voor dat de plaatjes vervormd zijn en die plooien krijg je er niet meer uit zonder alles er helemaal af te halen (wat misschien niet lukt zonder insnijdingen). Dus laat ik alles maar zoals het nu is, er komt toch nog een gaas voor te staan. Ik heb ondertussen al wel wat bijgeschuurd aan de lijmvlekken.



Gelukkig viel het voor de rest vrij goed mee met het PE, de blikvangers zijn namelijk de twee roosters op de motorkap en die zitten erg strak. De voorzijde zag er na het aanbrengen hiervan zo uit:



Je ziet ook de boeggolfkeerplaat waarbij het late type een PE voorkant met rubber stoottopjes heeft. Het andere stuk PE dient voor de aanhechting van een beschermstuk voor de rookgranaatwerper. Het rare is dat die hele keerplaat vastgezet moet worden met twee minuscule stukjes vooraan, ze raakt voorlopig nergens anders de romp. Ik had ze al vastgekleefd aan het luik er onder, maar dat moest ik terug loshalen want anders kan dat luik niet helemaal dicht en zit er een stuk materiaal geklemd rechts waardoor alles scheef zit.



Hier zie je alweer enkele toevoegingen, bovendien zijn nu alle wielen ineengezet. Die worden apart gespoten zodat ik het rubber gemakkelijker zwart kan verven. Ik heb wel wat gehad aan het verslag van enkele andere Modelbrouwers, want nu wist ik op voorhand dat ik voor de aandrijfwielen sprue D moet gebruiken en niet A zoals in de handleiding staat. Die handleiding is nogal eens onduidelijk over de precieze positie van sommige onderdelen, gelukkig heb ik dat referentiewerkje uit de bibliotheek nog.

Ik ben nu aanbeland bij de gevreesde bagagerekken. Bij de late versie zit hier een stuk PE aan bevestigd. Bij mijn exemplaar is er iets raars aan de hand, het lijkt of er tijdens het voorbereiden van het etsen een draadje op gekomen is waar dan was op gelopen is (tenminste als het etsen zo gebeurt als ik denk dat het gebeurt), want de vorm van het draadje is bewaard in het metaal zelf, dat niet weggeëtst is op die plaats. Gelukkig niet zo erg, want hier kan bagage opgelegd worden.



Voor de rest van het rek had ik zoals eerder vermeld een groot probleem. Het stukje nylon dat AFV meegeleverd heeft is helemaal fout, omdat de mazen ruitvormig zijn. Ik had al enkele alternatieven verworpen zoals een Heller-gaas met rechthoekige mazen, horrengaas met net iets te grote mazen en kantwerk dat te fijn was, toen een krankzinnig plan vorm begon aan te nemen. Deze constructie is namelijk op de foto duidelijk een gevlochten traliewerk. Als ik het aantal vakjes telde, kon ik het vlechtwerk zelf namaken. Daarvoor had ik een soort weefgetouw nodig, zoals je dat op plaatjes uit de oudheid wel eens tegenkomt. Ik berekende de kosten en baten van mijn plan en besloot er aan te beginnen.



De maaswijdte bleek ongeveer overeen te komen met anderhalve millimeter. Ik gebruikte een stuk sprue, duidde met een stift de punten zo nauwkeurig mogelijk aan en begon te boren. Na drie boortjes kapot geboord te hebben had ik mijn raamwerk af, dat verstevigd werd om de spanning van de draad op te vangen. Koperdraad leek geschikt hiervoor. Het weven ging vrij moeizaam want ik had geen naald aan mijn draad.



Na het weven moesten de mazen nog met een mespunt wat aangeduwd worden om allemaal mooi vierkant te worden. dan kwam het er op aan alles te fixeren. Dit heb ik met secondelijm gedaan, waarbij ik elke kruising aangestipt heb en alle overmatige lijm weggehaald.



Om te zorgen dat ik op de juiste plaats de draad doorsneed, heb ik met plakband de snijlijnen aangegeven. Dan heb ik een houten blokje onder het getouw gelegd en met een scalpel alles recht afgesneden. Hier zie je het stuk traliewerk reeds in het frame gezet, waarbij een druppel CA zich meteen verspreidt in het hoekprofiel en alles vanzelf vastzet. Nu had ik ongeveer 1/4 van het werk gedaan...



Gelukkig kon ik met het resterende schuine stukje traliewerk nog een ander onderdeel afwerken. Dat is hier nog gedryfit, want er moet nog meer traliewerk in het frame voor het op zijn plaats kan. Ik heb het aantal mazen eens geteld voor het lange stuk en ik heb er 24 i.p.v. 23, dat is een behoorlijk resultaat. Alle reststukjes draad zijn al uit mijn weefgetouw, dus nu weer een paar uur weven voor het volgende stukje. Dat alles dankzij een suffe dozenvuller bij AFV...

Het stomme is dat het heel wat heeft, niet zo'n mooi gaaswerk, maar juist iets wat al meegemaakt heeft, het geeft iets echts aan het geheel

Door de behandeling met de lijm krijg je na het lossnijden echt stevige stukjes draadgaas, het valt niet uiteen wanneer je het wat verbuigt. Als je tijdens het verweven nog meer spanning op de draad zou zetten dan ik nu doe, zou het volgens mij echt strak zitten maar je riskeert ook dat de draad breekt, heb ik nu al geregeld voor. Ik heb nu haast het hele rek af, maar voor het laatste kleine stukje ga ik nog een derde keer moeten herbeginnen van het begin. Dus nog even geduld en er komt een update van het geheel. Helaas kan ik het nog niet aanbrengen op de YPR, de zijkanten waar ze op moeten komen voor de chains te zitten en die ga ik dus na het schilderen van de hull moeten bevestigen.