En ik maar denken dat ik het met een avondje olieverf aanbrengen wel zou redden, nou niet dus. Maar na een paar avonden wat geduld is het dan toch gelukt. Klaar!
Allereerst nog wat close-up van het landingsgestel.
Ieder pootje bestaat dus uit meerdere delen die samen in de bakken moeten passen. Sommige heb ik een beetje moeten verkorten omdat anders het pootje te ver naar buiten gedrukt werd en niet ieder wiel de grond zou raken.
Toen zag ik nog een klein onderdeeltje in mijn bakje liggen waar ik alle losse delen in bewaar. Warempel! Het klepje van het neuswiel (rechts op de foto). Die is toch wel erg groot en zou bijna de grond raken. Na een beetje zoeken naar geode foto's blijkt dat maar een klein deel uit de romp steekt dus heb ik van een stukje sprue waar de nummertjes op staan maar een stukje afgebroken, vlak en in het juiste formaat geschuurd, geschilderd en dat achter het neuswiel geplakt.
Toen dat klaar was, was het kliedertijd! Een beetje witte olieverf en wat meer zwarte olieverf gaf uiteindelijk een mooi mengsel om de nodig kieren tussen de bewegende delen van het vliegtuig te accentueren.
Dat heb ik lekker een etmaal laten drogen en toen kon ik vanavond na de huishoudelijke klusjes eindelijk de spreekwoordelijke puntjes op de I zetten.
Maar ja, dat kon natuurlijk ook niet zonder een tegenvallertje te incasseren. Tijdens het schoonmaken van de vleugels brak er aan iedere kant een motor af.
Geluk bij een ongeluk is dat dat het schoonmaken en verweren toch wel een stukje makkerlijk maakt. Dus uiteindelijk de boel weer vastgeplakt.
Maar toen was het te donker om nog goede foto's te maken dus zullen jullie het nu moeten doen met wat foto's in de spuitcabine.
Morgen zal ik wat betere foto's maken met het daglicht. Mochten er nog opmerkingen zijn, dan hoor ik die graag.