Ja,het grote voordeel van dit soort projecten is,dat je(vooral bij nieuwe ontwerpen)technieken tegenkomt,die je er nooit achter had gezocht.
Een ogenschijnlijk mooie strakke romp,blijkt opeens met enorme vindingen vol te zitten.En ook onder de waterlijn of op de waterlijn zitten er opeens verbluffende vindingen verwerkt.
En dat gaan we allemaal tegenkomen
.
Mijn scratchproject/avontuur begon met het zoeken naar een opvolger van de VII C.Tijdens de looptijd van dit project(ik zal dit nooit meer vergeten
)kwam Beagle met de opmerking dat ik waarschijnlijk nooit meer aan een kit zou beginnen.Eens een schip volledig gescratcht blijf je daarmee doorgaan.
En ik moet Beagle daar nu volledig gelijk in geven.ik heb nog enkele mooie kits liggen,en ik wilde ook eigenlijk na de VII C verder gaan met het bouwen van een kit.
Maar tijdens het uitlopen van mijn vorig scratchproject,kwam toch meer de behoefte op,om zelf weer aan de slag te gaan met volledig scratchen.
Mij geeft het zoveel voldoening om zelf alles op te zoeken,en alles uit te pluizen.Ik wil nooit meer anders.Het is verdraaid moeilijk om die juiste info te vinden die je op dat moment wilt hebben.Soms heb je geluk en loop je ertegen aan,soms moet je dagenlang zoeken.
Enfin.....en dat vind ik juist zo mooi.En nu gaan we maar eens aan de slag ermee.Er is genoeg te doen....
De eerste stappen beslaan alleen maar info opzoeken over je keuze.
Dus veel surfen op je onderwerp,waarbij de juiste zoektermen altijd de doorslag geven.En daarbij gewoon alle plaatjes en specificaties opslaan die je tegenkomt.
De volgende stappen beslaan het in je gedachten samenstellen van de info die je hebt gevonden.Dat doe je dan dagen en soms wekenlang.Uiteindelijk heb je de grote stappen in je gedachten al in elkaar gebouwd.Dan ben je op de goede weg
.
Daarna ben ik begonnen met het maken van vele....vele schetjes van specifieke onderdelen.En wat er eventueel mee in verbinding staat.
Zo heb ik van de Pershing 72 wel een schets of 30 in tussen gemaakt.
Hierin zit info verwerkt,welke ik later netjes ga uittekenen om te construeren.Daarbij komt er altijd een nare gast bij kijken...de maten.
Want een foto zegt veel,maar de juiste maten,en het moet ook allemaal passen en aansluiten op elkaar.
En daarvoor komt een beetje handigheid en inzicht kijken.
Ik ben begonnen met het opzoeken van de lengte,breedte en hoogte maten van de P72(afkorting is makkelijker typen).
Daarna ben ik gaan bepalen in welke schaal ik haar wilde gaan maken.
Dat blijft een beetje een behoefte en ook de waarde waar je haar later kunt plaatsen.Immers een schaal van 1:8 is ook te maken,maar waar plaats je dat?.
Mijn stallingsruimte is redelijk te noemen.En daarbij vind ik het ook fijner om een beetje groter te bouwen.Zo kan ik de detaisl beter tot hun recht laten komen.En dus was ik begonnen met het omrekenen van de echte maten naar de schaal maat.ik had eerst de schaal 1:32 gekozen.Dat ging prima,maar was naar mijn smaak toch iets te klein
.
Dus ben ik de maten gaan omrekenen naar schaal 1:24.En daar kwam mijn werkschaal tevoorschijn.En in deze schaal wilde ik haar gaan bouwen.Een dikke 90 cm lang.
En darna kon ik zo de rompmaten omzetten(omrekenen)naar schaal 1:24.
Hierdoor kon ik al de contouren meteen mooi en netjes op papier uittekenen.In onderstaande foto`s is de rompvorm(op dekhoogte)al te zien.Dit is de basis van waaruit ik de gehele romp ga maken.
Eerst een ruwe tekening op de pc maken.
Dr staat voor deadrise en Mo voor monohedron romp.
Monohedron romp...daar komt al de eerste stap.Dat kan wel zo genoemd worden,maar wat houd dit in?.
Welnu.Een monohedron romp is een romp,waarbij de breedte vrij gelijk loopt vanaf de boeg.Dus de vorm.Hierbij komt er geen slanke lijn en ook geen schuin aflopende rompvorm.Dus de romp lijkt een beetje op een rechthoek.Alleen de boeg behoud de spitse vorm voor de weerstand.
De monohedron romp behoud dan ook altijd de platte vorm vanaf het uitlopen van de boeg.Dit heeft voor en nadelen.
Het grootste voordeel is,dat de romp vrij stabiel in water ligt.De zijwaarste krachten worden snel en uitstekend verdeeld met tegenwerkende kracht.Hoe meer zijwaarste kracht,hoe meer tegendruk.
Verder is de weerstand op volle snelheid vrijwel nihil.Eenmaal op volle vaart,gaat de romp bijna zweven,ze komt vrij hoog uit het water.En hier komt dan meteen het nadeel weer naar boven.Op volle snelheid zou de kans op lift off(waarbij de romp zichzelf uit het water tilt)alleen maar toenemen.Met het gevaar op omslaan.Dus een volledige monohedron romp kan nooit.
En daarbij komt dan de Deadrise ter sprake.
Deadrise is een hoek in de vorm van de romp beneden het waterpeil.
In bovenstaande tekening te zien onder deadrise.
IN deze tekeing is alleen een kleine fout opgetreden helaas.De romp loopt recht naar beneden vanaf dekhoogte tot aan een door de ontwerper gekozen hoogte op waterpeil.Hierbij houd de ontwerper rekening met het tonnage en de te verwachten lading.Hoe zwaarder,hoe dieper de denkbeeldige lijn van de deadrise.
Kunnen we het nog een beetje volgen
?..
In ieder geval,vanaf de deadrise lijn gaat het,wederom door de ontwerper gekozen hoek,schuin naar de kiel.Het aantal graden kan varieren van 10 tot een graad of 45 ongeveer.Dat is mede afhankelijk van de romplengte en breedte.
Bij onze P72 is deze hoek 20 graden.
Dus vanaf het dek naar beneden gaat de romp recht,tot aan de deadriselijn en dan onder een hoek van 20 graden naar de kiel.
Hierdoor wordt de weerstand beduidend minder,maar gaat ook het lift off effect weg,doordat er geen of minder"dragende"vlakken zijn die gedragen kunnen worden door de aerodynamica(leer van de lucht krachten).
Hoe hoger de deadrise hoe stabiler de romp,maar hoe meer weerstand tijdens de volle vaart met een monohedron romp.
En dat is zaak van de ontwerper om daar de juiste verhoudingen toe te passen.Geen geringe opgave waarbij brandstof verbruik tegenwoordig ook mee telt.
Maar ook de aandrijving speelt daar opeens mee,voor een stabile vaart.Maar daarover later meer.............
Ron.