Matchbox 1/72 Fairey Swordfish Mk.IIZo, ik heb weer een lekker oud kitje van de stapel getrokken. Deze Matchbox Fairey Swordfish lag me al een hele tijd aan te kijken, maar Jan (Trajanus) kwam tussendoor met zijn geweldig leuke Japanse groepsbouw, dus drie Japanse vliegtuigen verder komt deze pas aan de beurt.
Fairey Swordfish Mk.I
Fairey SwordfishHet verhaal van de Fairey Swordfish zal velen hier niet onbekend zijn, maar toch even een korte toelichting. De Swordfish werd in 1933 ontworpen door Fairey als antwoord op een vraag van de Royal Navy om een nieuw verkennings- en torpedo vliegtuig dat zowel vanaf land als vanaf vliegdekschepen moest kunnen opereren. Fairey antwoordde met een flinke driezits tweedekker van klassieke met doek overtrokken constructie. Het toestel werd in 1936 operationeel en werd zowel gebruikt door de Fleet Air Arm van de marine als door Coastal Command van de luchtmacht. In 1939, bij het uitbreken van de oorlog, was het toestel in feite al verouderd. Maar omdat beoogde opvolgers niet van de grond kwamen of niet voldeden (o.a. de Fairey Albacore) bleef het toestel tot het eind van de oorlog in gebruik.
Fairey Swordfish Mk.II met radarantennes aan de vleugelstaanders
Aanvankelijk werd de Swordfish ingezet waarvoor hij ontworpen was: als verkennings- en torpedovliegtuig. Ondanks forse verliezen wist het toestel enkele grote successen te behalen, waaronder het beschadigen van het Duitse slagschip Bismarck, wat tot zijn ondergang leidde, en het vernietigen van een aantal Italiaanse vlooteenheden tijdens de slag bij Taranto. Zijn lage snelheid, primitieve constructie en open cockpit voor de hele bemanning, maakte het toestel echter kwetsbaar en niet meer van zijn tijd. Later in de oorlog werd de Swordfish vooral ingezet als onderzeebootbestrijdingsvliegtuig. Daartoe werd het toestel in de Mk.II en Mk.III versies uitgerust met radar en geschikt gemaakt om raketten af te vuren en dieptebommen af te werpen. De laatste Swordfish eenheden waren begin 1945 nog operationeel. Het toestel werd uiteindelijk vanaf 1943 geleidelijk vervangen door de veel modernere (maar oerlelijke) Fairey Barracuda.
Zicht op alle bommen en torpedorekken onder een Swordfdish Mk.I
De Swordfish kreeg de bijnaam 'stringbag' (boodschappennetje) vanwege de mogelijkheid hem helemaal vol te hangen met verschillende soorten munitie: een torpedo of raketten (niet allebei tegelijk), dieptebommen, conventionele bommen, markeringsrookbommen, etc. Onder de vleugels en de romp hing dan ook een hele batterij bommenrekken en ophangpunten.
De Swordfish was dus een echt werkpaard en een van die on-glorieuze toestellen die, hoewel verouderd, maar door bleven vechten bij gebrek aan alternatieven.