Mooie en interessante info! Het sluitstuk doet me uiteraard denken aan mijn net afgeronde 'Rammjäger'

Erg benieuwd naar de bouw!

Ik vraag me dan af: wat was de tactiek daarvoor dan!? Amerikanen vlogen in Europa toch ook altijd al in strakke gesloten formaties? Ik kan mij niet voorstellen dat ze in eerste instantie bij de eerste aanvallen op Japan dit anders gingen doen.

Nico

I.t.t. de Mighty Eighth vlogen ze aanvankelijk squadronsgewijs. Omdat ze van verschillende Chinese bases kwamen was de spreiding ook groter. En daar de vliegafstand vrij groot was nam men de tijd niet om grote boxformaties samen te stellen. (Dat laatste duurde boven Engeland al gauw een tot anderhalf uur....)

De verliezen vonden vaak al plaats voor de formaties überhaupt boven Japan waren. Nadat er bij een missie 14 van de 90 B-29's verloren waren gegaan was het dieptepunt bereikt. Ook hier gold trouwens weer het Amerikaanse misverstand dat de forten het wel zonder escorte konden stellen, mede omdat ze op 10 km hoogte opereerden. In Europa waren ze er door schade en schande in 1943 al achter gekomen dat dat wishful thinking was..... Maar ja, eigenwijs hè? En vooral niet luisteren naar mensen die daar al ervaring mee hadden zoals de Engelsen. Deden ze in WOI ook trouwens......

Toen de B-29's in de loop van 1944 meer en meer van atollen (Tinian, Guam) en eilanden (Iwo Jima) gingen opereren, waar meerdere squadrons gehuisvest waren, was er in de aanloop van et eigenlijke bombardement genoeg tijd om een veiliger "compositie' te maken.

Zo is voor mij de toegevoegde waarde van zo'n groepsbouw weer een flink stuk verhelderd.

Vandaag maar ens de plastic zakjes opengemaakt, want anders klan er niet gebouwd worden.
De inhoud is bevredigend. Niet erg veel onderdelen maar wat erin zit ziet er prima uit.
Er worden maar liefst 4 versies geboden, iets dat we wel vaker zienbij hasegawa: ze brengen een kit uit met 2 uitvoeringen en bij een latere rerelease doen ze er 2 bijen passen de boxart aan, zoals bij deze kamikaze-uitvoering van de Shoki, een Japanse Rammjager, zeg maar.
Ben er nog niet uit welke keuze ik ga maken.

Die van het 85th Sentai trekt mij persoonlijk het minst. Ben benieuwd welke het gaat worden!


Danny

Mij in principe ook, ware het niet dat Hasegawa weer eens fout zit met 3 van de 4 schema's.
De ki-44-IIb Shoki van de boxart is een kamikaze-vliegtuig dat in 1945 B-29's moest rammen. Het stuurvlak van de staart zou IJA grijsgroen moeten zijn. Dat staat wel goed getekend in de instructies.

Omdat het om een "home defense" jager gaat staan de hinomaru's in witte vlakken. Altans, dat was zo in 1945.
Ik heb 2 bronnen waarin hetzelfde vliegtuig staat afgebeeld in de zomer van 1944 ZONDER de witte vlakken, terwijl ze ook op de basis Narimasu bij Tokyo gelegerd waren. Zoals deze:


Maar omdat ik al een kamikaze in de planning heb overweeg is die van het 85e Sentai. Kanton, China, 1944, ook al is de 47e Sentai het meest befaamd. Het aparte schema van metal, khaki, IJA groen lijkt me ook wel wat.

Die keuzes ook altijd....

Jan, op jouw profieltekening zie je op de vleugelonderzijdes wel de witte banden. Ik denk dat de roundel op de romp verkeerd is weergegeven. Ze hebben ten slotte ook de kleur van het rudder verkeerd.
Ik heb zelf nog een 1/48 kit van een kist van het 2de Chutai, 47ste Hiko Sentai liggen, en die hebben ook gewoon de witte banden over de romp.
Succes!


Danny

Een mooi stuk weer Jan! Alvast veel plezier en succes met de bouw van dit vliegtuig!
Voor jou als onbetwiste vlekken kampioen is de uitvoering met vlekken een peuleschil!

Groet Paul

Dank mannen!

Even laten zien dat ik ook echt begonnen ben

Het is een eenvoudig kitje dat niet al teveel werk vraagt. De detaillering is mooi en de paneellijnen zijn verzonken en erg smal. Er is een beetje flash hier en daar.
De cockpit is erg leeg, dus zelf mar stuurknuppel en gordels toegevoegd, maar daar zie je nauwelijks wat van. Voor het eerst aotake gebruikt, zoals wordt aanbevolen in de instructies (Hobby Color H63 Metallic Blue Green)



De romp liet zich zonder problemen assembleren al zijn de helften niet helemaal gelijk in het gebied rond de cockpit, dus daar vroeg wat schuur- en snijwerk. De mitrailleurs in de neus heb ik uitgeboord, net als de uitlaten al verpestte ik daarbij de linker uitlaat. Zelf maken dus als de cowling erop zit.



Alles past goed. Er is nauwelijks plamuur nodig. Wat me opvalt is dat de vleugels zo kort zijn. Geen wonder dat deze vogel een gevaarlijk hoge landingssnelheid had....



Als je hem zo bekijkt is het wel een kind met een waterhoofd door die enorme motor en dat slanke lijfje
Vanavond de mooie stermotor even behandelen met en wash en de stoterstangen drybrushen met aluminium. Daarna kan de cowling erop en de staartvleugeltjes en lopen we eventuele kiertjes even na.