In dit topic behandel ik een probleem waar iedere modelbouwer wel eens mee te maken krijgt. Zeker de helikopterbouwers kennen het probleem van een draagvleugel die afbreekt aan de rotorkop, je kan het ding niet meer gewoon terug lijmen want de zwaartekracht werkt bij de grotere schalen serieus tegen. Het voorbeeld waar ik nu mee werk is een afstandsbediening van een RC-wagen waarmee te hard gas gegeven is door een jeugdige racefanaat.
De linker bedieningshendel van dit zeer eenvoudige stukje elektronica ziet er bij opening van de behuizing als volgt uit:
Je kan bij de rechter hendel zien wat er ontbreekt: in het midden hadden er twee pinnen moeten uitsteken. Door de spuitgiet-techniek ontstaat er een luchtbel in het centrum van een gietkanaal en die zie je hier goed zitten.
Dit soort plastic is ongeschikt om te verlijmen en dan te verwachten dat de steunpunten kunnen weerstaan aan de zware belasting die er op komt. We gaan dus een metalen pin door het center steken. Het probleem bij deze methode en bij de meeste van de situaties die jullie tegenkomen, is dat er maar weinig materiaal is om een gat door te boren. In dit geval moet de pin sterk genoeg zijn om verbuiging te weerstaan, dus een stukje metaaldraad volstaat niet. Toch beginnen we met een kleine boordiameter.
Om te voorkomen dat te grote spanningen het stuk beschadigen, gaan we daarna met een grotere diameter naboren. Daarmee volgen we ook gemakkelijker het voorgeboorde kanaal.
Een spijker is beter geschikt om de druk op te vangen, we moeten de uiteinden afslijpen zodat hij past binnen de printplaat van de afstandsbediening. In een ander geval zou je moeten bepalen hoe lang het geboorde kanaal in 2 te verbinden parts moet zijn om de pin niet uit het plastic te breken bij een gewone belasting. In een helikoptervleugel volstaat 3 tot 4 mm koperdraad van 0,5 mm al.
De pin wordt met secondelijm op haar plek gezet of verhit voor ze ingebracht wordt, als er geen boorgat voorzien is. Die laatste methode is uiteraard riskant omdat je niet weet hoe ver je zal kunnen doordringen.
Ik heb hier stukjes aluminiumbuis toegevoegd zodat het draaipunt op dezelfde hoogte kwam als bij de andere schakelaar.
Toch maakte de schakelaar door zijn primitieve ontwerp nog geen contact met de voorste drukknop, misschien omdat die al vrij zwaar belast en misschien opzij gedrukt was. Het contactpunt moest dus vergroot worden. Op die plek wordt ook een gat geboord.
De kop van een spijker wordt ingebracht. Ook bij onderdelen die je ergens tegenaan wil kleven, geldt dat ze beter vast blijven zitten als ze verankerd zitten met een pin.
De gerepareerde hendel maakt terug contact met beide drukknoppen. Met een goed boorapparaat, in dit geval de Dremel Micro op de laagste boorsnelheid, is dit autootje van de vuilnisbak gered.