De Douglas DC-3 is een van de meest gebouwde vliegtuigen ooit. Ze zijn en worden gebruikt als militaire transporters en gunships, maar ook als passagiers- en vrachtvliegtuig. Het militaire vliegtuig uit WO-II staat bekend als C-47 en het civiele vliegtuig als DC-3. De nickname die de RAF aan de C-47 gaf is Dakota, welke nu nog vaak wordt gebruikt. De officiele naam van de C-47 is Skytrain, en ook wordt de naam Gooney Bird weleens gebruikt (voornamelijk in de VS).
Er zijn een aantal 1:72 Dakota's als plastic spuitgietmodel. De bekendste is de versie die door zowel Revell, Airfix als Italeri is uitgebracht. Welke van deze fabrikanten het model oorspronkelijk ontworpen heeft weet ik niet, maar ik geloof dat het Italeri is geweest. Daarbij is er ook nog de Esci-kit.
Ik heb de Esci- en Revell kit naast elkaar gelegd en vergeleken op kwaliteit. Hoewel de DC-3 een populair vliegtuig is, wordt het niet vaak gebouwd als model maar misschien dat iemand toch iets aan mijn verslagje heeft.
Aangezien de modellen talloze keren zijn uitgebracht als militaire en civiele versies ga ik op de meegeleverde decals en boxart niet in, maar behandel ik enkel de onderdelen.
Mijn DC-3 zat in een Revell-doos dus daarom schrijf ik steeds Revell, maar hier kun je ook Airfix of Italeri lezen.
Let op! Airfix heeft ook een oude versie van de C-47 als gunship-model (met mitrailleurs die door de raampjes steken) en die heeft waarschijnlijk een beduidend lagere kwaliteit dan de versie die ik hier behandel, aangezien de gunship-versie veel ouder is. De hier behandelde versie is door Airfix uitgegeven met een wit/oranje Canadese Luchtmacht-toestel op de doos.
Laten we als eerste de onderdelen eens uitstallen.
Revell:
Esci:
De indeling van de gietramen is zo ongeveer hetzelfde, net als het aantal onderdelen.
De romphelften van dichtbij.
Boven Revell, onder Esci
De belangrijkste verschillen zijn het kleine cockpitdeurtje die bij Esci als los onderdeel is meegeleverd, en bij Revell met de romp is meegegoten. De vrachtdeur is bij de Esci-versie lager dan bij de Revell. Voor mijn gevoel zit Revell dichterbij de werkelijkheid dan Esci.
De paneellijnen zijn op beide modellen ingegraveerd. Het originele toestel heeft eigenlijk geen paneellijnen maar klinknagels, maar op deze schaal maakt dat niet zoveel uit. Wat opvalt is dat de Esci-kit meer paneellijnen heeft, met name het dak. Deze is bij Esci ingedeeld in allemaal kleine vakjes door de lijnen, net als in het echt. Bij Revell zitten er alleen een paar lijnen in de lengterichting en af en toe eentje dwars.
De rudder (richtingsroer) is bij de Esci versie groter dan bij de Revell, maar welke versie het meest gelijk heeft weet ik niet al zegt mijn gevoel wederom Revell.
Een ander belangrijk verschil, is dat bij Esci de remkleppen onderop de vleugel los zijn meegeleverd terwijl ze bij Revell losgesneden zouden moeten worden wil je ze open hebben.
Van binnen zijn deze klepjes van de nodige structuur voorzien, de vleugel is echter helemaal kaal van binnen dus daar zou nog wat structuur in gekrast kunnen worden.
Dan gaan we naar de wielbakken. Beiden zijn weinig gedetailleerd. In het echt zitten de wielbakken vol met vloeistoftanks, leidingen etc. In beide kits zijn ze kaal. Wel geeft de Revell-kit wat structuur mee:
..terwijl de Esci-versie kaal is.
De Esci-versie is daarentegen voorzien van een tussenschotje tussen wielbak en motor met daarop een heel klein beetje detail in de vorm van een vloeistoftankje o.i.d. terwijl de wielbakken bij Revell te ver naar voren doorlopen, maar hier is makkelijk een tussenschotje in te maken van plastic. Wel zijn de wielbakken bij beide versies even diep dus ze zijn goed geschikt om te voorzien van extra detail als je dat zou willen.
Het landingsgestel is van beide versies nagenoeg hetzelfde, namelijk hetzelfde standaard buizenframe. Ik zie zo op het oog geen verschillen in detaillering.
Bij beide versies zijn de wielen voorzien van details in de velgen, en ook hebben ze beiden een profiel op de loopvlakken.
Bij beide versies zou je de wielen draaibaar kunnen houden als je wilt, maar mooier is het om ze gewoon vast te zetten en de banden wat af te platten om het gewicht van het vliegtuig na te bootsen. Dat maakt het model wat minder speelgoedachtig. Verder valt op dat de wielen van Revell in diameter bijna één mm groter zijn dan die van Esci, maar dat is een klein detail.
Links Esci, rechts Revell
Van de hoofdwielen gaan we naar het staartwiel. Hier heeft Esci toch echt wat beter zijn best gedaan. Revell maakt het zich gemakkelijk door het staartwiel als één massief blokje te gieten, terwijl de versie van Esci uit drie onderdeeltjes bestaat, namelijk de linker- en rechterhelft van de beugel en het wieltje zelf. Ook de hydraulische schokdemper is Esci niet vergeten, Revell wel. Bij Esci is ook het staartwieltje draaibaar te houden.
Ik heb het Esci-staartwieltje voor de foto even los in elkaar gestoken.
Links Esci, rechts Revell
Bovenop de motoren zitten bij de Dakota luchtinlaten die in drie versies voorkomen, namelijk een kleine, een middelgrote en een lange. De kleine versie vind je vooral op civiele toestellen, de langste versie voornamelijk op militaire. De middelste zal ongetwijfeld ook vaak voorkomen maar ik ben nog geen Dakota tegengekomen die hem heeft.
Beide bouwdozen hebben alledrie de luchtinlaten meegeleverd, maar ze verschillen nogal opmerkelijk van vorm en detail.
Boven/links Esci, onder/rechts Revell.
De kleinste luchtinlaten zijn bij de Esci-versie wel erg klein en grof uitgevallen, en zijn massief terwijl ze bij Revell wel een opening hebben. Als het kan zijn deze dus het beste te vervangen door een exemplaren uit de Revell-doos.
De grootste versie is door Esci voorzien van een opening bovenop, of dat er hoort te zitten weet ik niet. Ook de middelste versie verschilt behoorlijk.
Van de buitenkant gaan we nu naar binnen.
Mijn Esci-bouwdoos is in dit geval een civiele variant maar waarschijnlijk is deze bouwdoos ook uitgegeven als militaire. Dit omdat de passagiersstoelen op een apart rekje zijn meegeleverd. Zowel de civiele als militaire vrachtdeur is meegeleverd. De meeste Dakota's die na de Tweede Wereldoorlog in civiele dienst waren, zijn omgebouwde militaire kisten en hebben dan ook meestal de militaire vrachtdeur.
Opmerking: dit is het enige punt waarop de Italeri-versie verschilt van die van Revell en Airfix. Italeri levert enkel de militaire deur mee, terwijl Revell en Airfix ook de civiele instapdeur meegeven.
Zoals gezegd bevat de Esci-variant dus passagiersstoelen. Ik denk dat dit alleen zo is in versies die ook als civiele variant zijn uitgegeven, zodat ze dit aparte rekje bij de militaire versies achterwege kunnen laten.
Ook meegeleverd op dit rekje zijn de civiele instapdeur en een extra tussenschotje. De vloer is verder plat maar wel voorzien van enige structuur en achterin iets dat op een toiletpot lijkt.
Revell houdt het wat simpeler met enkel wat militaire zitbanken. Als je een civiele kist bouwt loont het hier dan ook niet de moeite om de deuren open te zetten tenzij je er een hoop stoelen in bouwt, en ook als je een militair toestel bouwt mag het interieur wel wat extra detail krijgen. De detaillering van de cockpit en tussenschotjes is verder vergelijkbaar met die van de Esci.
Zijn er verder nog verschillen tussen de Revell/Italeri/Airfix en de Esci-variant? Ja. Ik heb de Revell/Italeri/Airfix versie al meerdere keren gebouwd en vond de pasvorm altijd erg prettig. Nergens ontstaan kieren, behalve misschien op de aansluiting tussen de vleugels en de romp.
Maar als ik de romphelften van de Esci-kit eens op elkaar wil leggen, valt op dat dit wel erg lastig gaat. Het lijkt wel of de romphelften van de Esci enigszins krom zijn. Het kan ook zijn dat ik net pech heb en dat andere exemplaren van de Esci wel goed in elkaar passen, dat komt vaker voor. Plastic kan onder invloed van vocht e.d. wat krom gaan trekken.
Geen onoverkomelijk probleem verder, met wat plakband zijn de romphelften best op elkaar te krijgen waarbij zelfs niet eens kieren ontstaan. Hoe de rest van de pasvorm is kan ik helaas niet zeggen omdat ik de Esci bouwdoos nog niet in elkaar heb gezet.
Rondom de motoren van de Dakota is een ring koelkleppen te vinden die tijdens het taxiën worden opengezet. De indeling van de onderdelen maakt het bij de Esci-kit makkelijker om deze open te zetten door de ring weg te snijden en nieuwe klepjes te maken en deze open te zetten. Bij de Revell/Italeri/Airfix variant kan dit in principe ook wel maar is meer werk doordat de onderdelen van de motorkappen wat anders is ingedeeld. De motor loopt bij beide kits ver genoeg door dus de motor zou ook te zien zijn door de openstaande koelflappen.
Nog een ander verschil is dat er in de Esci-kit geen piloten zijn meegeleverd, in de Revell/Italeri/Airfix zijn wel twee pilootjes meegegeven. In dit geval zien ze er wat slordig gegoten uit, maar ik heb ze in andere exemplaren van deze kit netter gezien.
Dat was 'm. Conclusies: beide bouwdozen zijn erg mooi en qua detaillering vergelijkbaar, al is de één op sommige punten wat beter als de andere.
Voor wie een simpel rechtoe-rechtaan model wil zonder openstaande luikjes en deuren e.d. raad ik de Revell/Italeri/Airfix variant aan, deze bouwt waarschijnlijk net wat lekkerder weg. Ook is deze versie nog wel redelijk eenvoudig te vinden in modelbouwwinkels e.d. terwijl je voor de Esci-versie het internet of beurzen af zou moeten struinen.
Voor wie zich uit wil leven met openstaande flaps, deuren koelflappen en wat al niet meer kan het beste de Esci-kit nemen. Deze geeft waarschijnlijk net wat meer werk dan de andere maar eenmaal gebouwd zal het verschil waarschijnlijk niet zomaar te zien zijn.
Ik heb een tijdje geleden eens een walkaround fotoserie geplaatst van de militaire C-47 van het MLM, klik daarvoor
hier.
Ik hoop dat iemand er wat aan heeft! Ikzelf vind de Dakota een erg leuk vliegtuig om te bouwen omdat hij vooral in 1:72 een lekker handzaam formaat heeft. Niet te groot, niet te klein maar toch een indrukwekkende spanwijdte. Daarbij vind ik de lijnen sowieso mooi, een echte klassieke staartzitter dus!
groet,
Jelle