Tuus
Modelbouwmagazine / Modelbrouwers Actie   allekabels.nl  
 
 
  Modelbouw woordenboek A tot Z   Modelbrouwers.nl winkel Winkel   Tips en trucs Tips en trucs   Facebook Organisatie   Facebook Club   Volg ons Twitter   Modelbrouwers YouTube-kanaal YouTube
Het is nu vr 29 maart, 2024 7:14 am

Alle tijden zijn GMT + 1 uur [ Zomertijd ]




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 19 berichten ]  Ga naar pagina 1, 2  Volgende
Auteur Bericht
BerichtGeplaatst: vr 20 aug, 2021 21:18 pm 
Offline
Brouwer
Avatar gebruiker

Geregistreerd: wo 13 jul, 2005 13:54 pm
Berichten: 13621
Woonplaats: Haarlem
photo 542515
Foto: Wikimedia (rechtenvrij)

Achtergrond (geen kopieerwerk van Wikipedia, dus scroll je hier niet al te achteloos voorbij? :D )

De DC-9 van de Amerikaanse vliegtuigfabrikant Douglas is een klein straalverkeersvliegtuig dat bedoeld was om de succesvolle propellertoestellen als de DC-6 en DC-7 te vervangen. Met ditzelfde doel ontwikkelde Douglas eerder al de DC-8; een van de eerste verkeersvliegtuigen met straalmotoren. Waar de DC-8 was uitgerust met vier motoren die onder de vleugels hingen, keek Douglas bij het ontwerp van de DC-9 stiekem af bij de Fransen en hun revolutionaire Sud Aviation Caravelle. Daar was Douglas niet de enige in hoor, Fokker deed hetzelfde met het ontwerp van de F-28 Fellowship en de Britten kwamen met de BAC 1-11 aanzetten. En gelijk hadden ze, want het basisontwerp van een airliner met motoren achteraan de romp en een hooggeplaatst staartstuk bracht een hoop voordelen met zich mee. Doordat er aan de vleugels geen motoren hoeven te hangen, zoals bij de DC-8 en Boeing 707, konden de flaps een stuk nuttiger worden uitgevoerd. Voordeel: een lagere start- en landingssnelheid, en dus minder vereiste baanlengte. Ook zijn zulke hooggeplaatste motoren een stuk minder gevoelig voor het aanzuigen van objecten (steentjes etc.) vanaf de grond, en kunnen dit soort toestellen wat lager op de pootjes staan. Handig voor bagage-afhandelaars en in- en uitstappende passagiers!

Over dat laatste gesproken: de DC-9 was uitgerust met een trap onder de staart, zoals ook de Caravelle en BAC 1-11 dat hadden. Dit zie je tegenwoordig eigenlijk nooit meer, hoewel de opzet van motoren achteraan de romp en een hoge T-staart nog altijd wordt gebruikt in nieuwere ontwerpen. Denk aan de Bombardier CRJ en Embraer 145.

Het vroegste model DC-9 was de 10-reeks, waarvan het eerste toestel werd afgeleverd in 1965. Uit deze serie nam KLM een aantal DC-9-15's af.
Vrij snel daarna, in 1967, volgde de langere DC-9-30 serie. In de tussentijd was Douglas gefuseerd met vliegtuigbouwer McDonnell, en stond de fabrikant bekend als... je raadt het nooit: McDonnell Douglas. Behalve een verlengde romp werd ook het vleugelontwerp verbeterd. De spanwijdte nam met een kleine meter toe, en de vleugels werden langs de voorranden uitgerust met slats. Dit zijn uitschuivende panelen die samen met de flaps zorgen voor een lagere minimale vliegsnelheid voor bij het starten en landen. Als kers op de taart werd het vermogen van de Pratt & Whitney JT-8D's opgeschroefd. Ook van de -30 nam KLM er een aantal af.

Een serie -10 en een serie -30? Daar moet nog iets tussen, moeten de Scandinaviërs gedacht hebben. SAS, de gezamenlijke luchtvaartmaatschappij van Denemarken, Noorwegen en Zweden, zocht een vliegtuig om verschillende slecht uitgeruste vliegvelden in de uitgestrekte dunbevolkte contreien der vikingen met elkaar te verbinden. De DC-9-30 zou dit prima voor elkaar kunnen boksen, maar SAS zocht eigenlijk een wat kleiner model. De 10-serie zou beter passen, maar was qua prestaties niet toereikend. De koude zakenmannen kregen Douglas zover om het beste van de twee series te combineren. Het resultaat, de 20-serie, had de korte romp van de -10 en de verbeterde vleugels en motoren van de -30. McDonnell Douglas bouwde precies tien stuks, die allen aan SAS werden geleverd. Toen SAS ze jaren later weer van de hand deed, zijn ze doorverkocht aan andere maatschappijen zoals ValuJet, een omstreden Amerikaanse low-budgetmaatschappij. Vandaag de dag is er nog één Series -20 luchtwaardig en in handen van een Amerikaans skydive-bedrijf. Hiermee kun je je á Dan Cooper van de trap in de staart af storten. Vet!


Het model

Mocht je het nog niet doorhebben: dit bouwverslag gaat over een DC-9-21 van SAS, zoals afgebeeld op de foto. De DC-9's in dit kleurenschema werden in eerste instantie afgeleverd met blank metalen vleugels en romponderzijde. Later werden deze blank metalen delen overgespoten in egaal grijs, omdat het toch erg lastig bleek om het aluminium te behoeden voor slijtage en corrosie. Ik ga voor de moeilijke weg, en rust mijn model uit met 'natural metal'. Het model zal niet lijken alsof het net de fabriek uit is gerold; het resultaat zoals ik dat voor ogen heb zal eruit zien alsof SAS het toestel liever gisteren al in de spuithal had gezet.

De bouwdoos is van Fly Model uit Tsjechië en de decals van LN Decals. Van beiden heb ik nog geen foto's, vrees ik.
Over deze bouwdoos zijn de meningen verdeeld. Op het eerste gezicht is het een keurige kit, in mooi strak gegoten wit plastic en mooie pasvorm, maar er mankeert het een en ander aan. De Tsjechen hebben iets teveel gekeken naar de MD-80 (een sterk gemoderniseerde variant van de DC-9) waardoor de ophangbeugels van de motoren te smal zijn en de wielen te groot. Ook kloppen de (op zich mooi ingegraveerde) paneellijnen niet overal even goed. Sommigen beweren dat ook de plaatsing en grootte van de motoren incorrect is; ik heb me er niet heel hard in verdiept, maar heb nog niet ontdekt wat er dan niet zou kloppen.

Ik heb even getwijfeld of ik de ophanging van de motoren wil verbeteren. Bij de Caravelle die ik nu bouw kosten juist deze onderdelen me nogal wat hoofdbrekens waardoor er al een tijdje geen updates meer zijn geweest (komt goed hoor!) en een operatie gaat bij mij al vaak ten koste van de strakke look van een model. Uiteindelijk heb ik me er toch maar aan gewaagd.

In twee stukjes styreen van 1 mm dik heb ik gaatjes geboord op dezelfde afstand als de gaatjes in de oorspronkelijke ophangbeugels.
photo 542507

Deze stukjes plastic werden toen tegen de oorspronkelijke ophanging gelijmd. Ik heb het gebruikte boortje hierbij gebruikt om de gaatjes uit te lijnen.
photo 542509

De breedte van de beugels klopt nu beter, maar natuurlijk moet er nog een hoop overtollig plastic worden weggewerkt. Dit was echter een heel stuk minder werk dan het lijkt.
photo 542510

De verbeterde beugels werden voorzien van metalen pennetjes om de motoren straks stevig te kunnen bevestigen. Bijkomend voordeel: ze zijn nu stevig vast te klemmen voor bij het spuiten, zonder ze al vast te moeten lijmen. Ook de T-staart kreeg een metalen pennetje om de toch wel erg summiere ophanging van de onderdelen te verstevigen.
photo 542514

Daarna heb ik een ander kenmerk van de DC-9 aangepakt. Aan de linkerkant van de romp, tussen de vleugel en de motor, zit een ronde opening met een vlinderklep. Dit is het uitstroomventiel voor de cabinedruk. Wanneer het vliegtuig aan de grond staat, staat deze klep meestal open, zoals goed te zien is op deze foto:
https://www.airlinercafe.com/Walkaround ... D%2019.jpg

Meestal wordt dit ventiel weergegeven door een decal, zoals op deze DC-9-31 die ik jaren terug gebouwd heb. Los van dat dit er nogal vlak uitziet, heb ik de decal destijds ook niet echt lekker gemikt, zie ik nu...
photo 542506

Op deze DC-9 heb ik het rondje uitgeboord:
photo 542508

...en voorzien van een vlinderklepje van PE. Deze komt van de PE-set die ik voor de Caravelle heb gekocht en is bedoeld voor in de motor ofzoiets, maar die heb ik daar niet nodig. De grootte was perfect!
photo 542511

Nadat ik de Baby Douglas in de primer had gezet, heb ik een nogal slordige poging tot pre-shading gedaan voor het witte dak. Een first voor mij, dus niet lachen.
photo 542505

Het resultaat staat me echter niet tegen!
photo 542513

Het witte dak werd afgeplakt en de rest van het toestel werd in Daco airliner wing grey gespoten. Daarna volgde een helse afplakklus. Het middendeel van de vleugels en een strook aan de onderzijde van de buik blijft deze kleur grijs, terwijl de rest metaalkleur krijgt. Deze afplakklus heeft me twee avonden gekost. Ook is hier te zien dat ik twee uitsparingen in de afgeplakte strook op de romp heb gelaten voor de vrachtdeuren, en dat ik voor de voorste vrachtdeur een stukje paneellijn dicht moest plamuren.
photo 542512

Alclad gloss black base moet een goede ondergrond zijn voor de mooiste metaalglans. Voordat de metaalverf eroverheen gaat ga ik het zwart flink 'breken' door veel panelen een andere kleur te geven zodat de metaalkleur straks een lappendeken van verschillende tinten wordt, net als in het echt. Met dit doel heb ik ook een paar vlakjes grijs gelaten en hier de tape al van verwijderd, zoals een strip langs de slats aan de vleugelvoorrand (links zit nog tape, rechts is de grijze streep al te zien).
photo 542504

Een flinke logistieke puzzel dus, qua spuitvolgorde! Ik ben heel benieuwd hoe het er straks uit komt te zien. Wordt vervolgd 8)

groetjes Jelle


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
BerichtGeplaatst: zo 22 aug, 2021 12:25 pm 
Offline
Brouwer
Avatar gebruiker

Geregistreerd: wo 15 nov, 2017 21:25 pm
Berichten: 230
Hé, weer een DC-9 :) Ik ben zelf nog bezig met een Boeing 717, dat projectje ligt nu stil omdat ik nog geen goede kleur paars voor de staart heb kunnen vinden.

Maar dat even offtopic, leuk onderwerp. Je idee met een zwaar verweerde kist staat me wel aan, ik ben erg benieuwd naar het resultaat!

Had je overigens die PE vlinderklep niet beter na het spuiten kunnen monteren? Dat lijkt me vrij kwetsbaar tijdens het afplakken/spuiten/etc?

Je preshading ziet er prima uit trouwens. Ik heb dat laatst ook voor het eerst gedaan bij mijn DC-10. Ik vond het erg lastig de paneellijnen op de cilinder van de romp te volgen, het is rond en je zit er snel naast. Bij jou zie ik een beetje hetzelfde volgens mij, maar in het resultaat zie je dat helemaal niet meer terug. Het mooie ervan is dat het uiteindelijk niet zoveel uitmaakt, het is toch verwering dus al te uniform hoeft het allemaal niet te wezen :lol:

Succes met het vervolg!

- Bas

_________________
Aan het b(r)ouwen:
Naval Models 1:350 Hr. Ms. Friesland
Eastern Express 1:144 Boeing 717-200 Hawaiian Airlines


"But then every model is a step on an educational journey" - David Griffith


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
BerichtGeplaatst: zo 22 aug, 2021 12:31 pm 
Offline
Brouwer
Avatar gebruiker

Geregistreerd: vr 20 apr, 2007 17:28 pm
Berichten: 2528
Woonplaats: 's-Hertogenbosch
Leuk verhaal Jelle. Twee avonden afplakken en dan nog een avond dit romannetje schrijven, je bent er maar druk mee :lol:

Is de kit nu ook een -21 (dus met korte romp)? Of heb je een -30 ingekort? Je model ziet er in ieder geval super uit. Mooi dat je 'm niet rudd hebt gebouwd met andere decals, maar toch de moeite hebt genomen om de motoren aan te passen en het klepje toe te voegen. Decals voor dit soort onderdelen vind ik zelf altijd teniet doen aan het model. Hopelijk lukt de metalen lak goed, in ieder geval een stuk mooier dan de grijze buik.

Succes!

_________________
Huidige projecten:
Airbus A321-200 British Midland
Buddy Build "100 jaar KLM": Boeing 747-200 KLM
Buddy Build "Banzai! De Japanse luchtmachten 1937-1945": Nakajima B5N1 "Kate" IJN
Groepsbouw "Paint it black" Panavia Tornado Luftwaffe
Laatste afgeronde project:
Airbus A320-200 Martinair


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
BerichtGeplaatst: wo 25 aug, 2021 23:05 pm 
Offline
Brouwer
Avatar gebruiker

Geregistreerd: wo 21 jan, 2015 14:17 pm
Berichten: 1939
Hoi Jelle,

Top introductie! Leuk geschreven en je laat een hele mooie start van het model zien. Leuk dat details als de outflow valve laat zien. Je pre-shade is eigenlijk helemaal top zo met die strakke witte laag erover. Dat ziet er veelbelovend uit.
Overigens was D.B. Cooper, die je al noemde, de voornaamste reden dat aft airstair in de jaren '70 al in onbruik zijn geraakt. En met de toename van het gebruik van (avio)bruggen is dat alleen maar nog minder geworden.

Mag ik nog een aardig detail toevoegen, dat misschien het vermelden waard is? Je schrijft dat Douglas "stiekem" afkeek, maar er is een nuance. Ze hebben zeker afgekeken, maar met medeweten van Sud-Aviation (SA), wat ze er ook verder van vonden. Voor ze met elkaar braken in 1960, bestond er een samenwerking tussen MD en SA met als doel de Caravelle als "Santa-Maria" in productie te bouwen in de VS. Douglas had dus toegang tot alle ontwerpdetails en daar is handig gebruik van gemaakt toen er vanuit de VS weinig interesse bleek voor de Santa-Maria (op een grote order van United na) en Douglas het zelfde concept sterk ging verbeteren in een eigen ontwerp: de DC-9. SA probeerde het nog in een joint venture met General Electric, door twee (toen hypermoderne) CJ805 aft-fanned engines te monteren die ook werden toegepast op de CV-990. Daarmee zou launch customer TWA verleid moeten worden voor een grote order. TWA vloog namelijk al met de CV-990 en door dezelfde motoren toe te passen werd het ze erg aantrekkelijk gemaakt. Echter TWA hield de boot af (flauwe woordspeling; de Santa-Maria was het schip van Columbus, een Karveel ofwel 'Caravela') en koos uiteindelijk voor de betere performance van de DC-9. De rest is geschiedenis...

Afbeelding


Sorry voor het kapen van je draadje! Maar het leek mij een mooi bruggetje tussen deze twee geweldige toestellen, die jij toevallig beiden onder handen hebt!

:brouw: VJ

_________________
Afbeelding


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
BerichtGeplaatst: do 26 aug, 2021 13:35 pm 
Offline
Brouwer
Avatar gebruiker

Geregistreerd: wo 13 jul, 2005 13:54 pm
Berichten: 13621
Woonplaats: Haarlem
Dank voor jullie aanmoedigingen en aanvullingen! :brouw:

@ Bas: ik heb daar inderdaad even over getwijfeld, maar uiteindelijk besloten het klepje toch al voor het spuiten erin te lijmen (maar wel na alle schuur- en plamuurwerk). Op die manier voorkom ik dat ik het klepje na het spuiten nog van kleur moet voorzien en dat ik secondelijm mors op het delicate laagje aluminiumverf. Het klepje heeft tijdens het afplakken alle kans gehad om weer af te breken, maar zit gelukkig nog muurvast 8)

@ Ingmar: dit model voorziet in de korte romp, en gek genoeg ook in de lange -30 romp. Ik heb nu dus een -30 romp over... wachtend op de avond waarop ik een biertje teveel drink en ik er de vleugels van een Sukhoi Superjet aan vast lijm om een COMAC ARJ-21 te maken :lol: (ik denk overigens serieus dat je daarmee een heel eind in de buurt komt van dit Chinese toestel)

@ VJ: dat is zéker een interessante toevoeging aan dit verhaal, ik had geen idee! Over de ARJ-21 gesproken: het had dus weinig gescheeld of daar zat een Caravelle-neus op :wink: (COMAC heeft creatief gebruik gemaakt van de materialen uit een in onbruik geraakte Chinese productielijn van de MD-80).


Nadat ik enkele vlakken op romp en vleugels heb ik ingekleurd met wat 'gewone' aluminiumverf, heb ik het model gespoten met Inspire Chrome. Ik merk dat het goed is dat ik nog even oefen voordat ik de Caravelle onder handen neem, want het resultaat is niet helemáááál wat ik voor ogen had. Leer van mijn fouten:

- de zwarte onderlaag was weer niet overal spiegelglad; je ziet het onverbiddelijk terug.
- enkele kiertjes en de motorgondels waren niet volledig strak; je ziet het onverbiddelijk terug.
- mijn hobby-plekje is niet helemaal stofvrij; je ziet het onverbiddelijk terug.

Dit was de tweede keer dat ik Inspire gebruikte, de vorige keer was op de motorgondels van mijn Bahamasair HS.748. Dit waren kleine onderdeeltjes en deze werden loeistrak en prachtig glanzend. Ook op de motoren van de DC-9 is het resultaat zoals ik het wilde, maar ik merkte dat ik het op de grotere vlakken van romp en vleugels lastig vond om de laagdikte minimaal te houden. Elk onnodige extra laagje gaat direct ten koste van de diepte van de glans.

photo 542718
photo 542715

Ik vind het resultaat overigens ook weer niet mislukt, en ben daarom gewoon lekker verder gaan bouwen. Het toestel heeft absoluut een veel mooiere metaalglans dan wanneer ik een gewone metaalverf zou hebben gebruikt en ook de verschillende nuances in bepaalde panelen op de vleugels vind ik er leuk uitzien. Wel denk ik dat ik er, als de DC-9 af is, wederom een tussendoortje tussen gooi voordat ik verder ga met de Caravelle. De Caravelle heeft namelijk behoorlijk wat frutseltjes en uitsteekseltjes die het me lastig maken om een strakke spuitbeurt af te leveren, en heb dus nog wel wat oefening nodig.

Toen ik een jaar of 5 terug (want zo lang ligt deze kit al op stapel) de SAS-decals kocht bij lndecals.com kreeg ik twee velletjes opgestuurd. Een foutje, dacht ik, dus ik bood Ruben Husberg aan een van de velletjes terug te sturen. Hou maar, zei hij... en nu snap ik waarom :shock:

De blauwe decals zijn wel érg dun gezeefdrukt en de kleur was daardoor eigenlijk te licht en zelfs wat vlekkerig. Dit was eenmaal aangebracht goed te zien.
photo 542716

Gelukkig zijn de decals flinterdun en zou het dus niet opvallen om de decals dubbel aan te brengen. Dat is wat ik gedaan heb en het effect is duidelijk. De blauwe sierlijn is hier tweelaags aangebracht tot vlak achter de motor, zie je het verschil?
photo 542717

Het toestel leunt nu nog op de driehoekige flap track fairings* en op een spijkertje in de neuswielruimte. Het landingsgestel ligt namelijk nog op de werkmat, dit is iets voor de volgende update!
photo 542719

*hoewel ik anglicismen niet per definitie lelijk vind en taalverschuiving van alle tijden is, probeer ik in mijn schrijfwerk het gebruik van Engelse leenwoorden te vermijden als er ook Nederlandse termen voor bestaan; ook als dit wat oubollig klinkt. Helaas heeft de Nederlandse luchtvaartindustrie niet zo'n rijk scala aan visserslatijn opgeleverd als de scheepvaartgeschiedenis, en gezien Engels toch echt de voertaal is in de luchtvaartwereld lukt dit niet altijd. Wat vinden jullie van welvingsklepgeleidespoorafschermkap? :mrgreen:


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
BerichtGeplaatst: do 26 aug, 2021 17:52 pm 
Offline
Brouwer
Avatar gebruiker

Geregistreerd: wo 21 jan, 2015 14:17 pm
Berichten: 1939
Gaat er heel gaaf uitzien! Als het niet helemaal spiegelglad is, zie je alles. Maar na het sealen gaat er toch iets van de glim af en zo draagt het bij aan het verweerde alu van een werkpaard dat regelmatig de sneeuw en kou moet trotseren. Dit is een toppertje aan het worden.

:brouw: VJ

_________________
Afbeelding


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
BerichtGeplaatst: zo 29 aug, 2021 13:52 pm 
Offline
Brouwer

Geregistreerd: di 21 apr, 2015 21:04 pm
Berichten: 932
Woonplaats: Oosterhout
De DC-9 is een geweldig toestel en ieder draadje met dit onderwerp verwelkom ik! Leuke introductie Jelle. Alleen vergat je wel de Tu-134 te benoemen in je lijstje! Chroesjtsjov had tijdens een werkbezoek in Frankrijk met de Caravelle gevlogen en was daar zo van onder de indruk dat hij Tupolev opdracht gaf de ook een toestel met deze motor configuratie te ontwikkelen.

Je model wordt verder echt prachtig. Ik vind je metaalkleuren supergoed gelukt. Als ik het goed begrijp heb je dus verschillende primers gebruikt om de verschillende metaalkleuren te krijgen? Ik wil namelijk dezelfde techniek gaan gebruiken bij mijn vier huidige projecten en ik vind jouw resultaat erg mooi.

Haha wel grappig, VJ heeft ons allemaal aan de Inspire Chrome gekregen (Ik gebruik het zelf ook). Ik zou commissie bij Inspire gaan vragen als ik hem was :lol:

_________________
Recent voltooid:
KLAAR! Zvezda Iljoeshin 62 Aeroflot/KLM

Lopend project:
PAS Models 1:144 Boeing 717 Spanair


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
BerichtGeplaatst: di 31 aug, 2021 9:32 am 
Offline
Brouwer
Avatar gebruiker

Geregistreerd: wo 21 jan, 2015 14:17 pm
Berichten: 1939
malair schreef:
Haha wel grappig, VJ heeft ons allemaal aan de Inspire Chrome gekregen (Ik gebruik het zelf ook). Ik zou commissie bij Inspire gaan vragen als ik hem was :lol:

Alleen ben ik dan bang dat Acrylicos Vallejo S.L. mij vervolgens sued voor laster of zo ;-) Want hoeveel reclame ik ook maak voor Inspire (en Tamiya), zoveel lawaai kan ik maken als het over VaJeGo gaat. Zie ook maar weer de opstaande randjes op de Dreamliner van Bas...

_________________
Afbeelding


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
BerichtGeplaatst: zo 19 sep, 2021 14:42 pm 
Offline
Brouwer
Avatar gebruiker

Geregistreerd: wo 13 jul, 2005 13:54 pm
Berichten: 13621
Woonplaats: Haarlem
Toen de decals erop zaten was het tijd voor de kleine details.
Op de neuskegel van de DC-9 zitten een aantal vrij opvallende metalen strips. Omdat de neuskegel van een soort kunststof (composiet) is gemaakt in plaats van aluminium, bouwt deze tijdens de vlucht een grote lading statische elektriciteit op. Dit is niet wenselijk, dus deze knetterende lading moet worden afgevoerd aan het metalen casco van het vliegtuig. Hier zijn de metalen strips voor. Op de meeste moderne vliegtuigen worden deze gewoon meegespoten, maar ze zijn altijd wel zichtbaar als opstaande randjes.
In mijn restdecals vond ik striping van een Renault 5 Alpine. Deze waren prima geschikt om de strips mee na te maken!
photo 544123
photo 544121

Sorry, ik parkeer betreffende Renault ook gewoon even in dit topic. Ik koos voor de rode striping, vandaar dat ik deze decals over had!
photo 532786

Antennes maak ik tegenwoordig graag van glanzend stevig papier. Deze zijn iets flexibeler dan antennes van plastic, die ook nog eens gauw te dik zijn. Geschikt papier voor antennes valt vaak gewoon gratis in je brievenbus!
photo 544124

De antennes op de DC-9-21 waren in eerste instantie ruitvormig. Alle foto's waarbij de SAS-toestellen nog een blote aluminium buik hadden, lieten deze oudere types antennes zien. In latere jaren waarin de vliegtuigen grijs waren gespoten, hadden de antennes de puntige vorm die tegenwoordig gangbaar is.

Ook op de foto: wieldeuren van dun blik, het zogenaamde wijnlood dat om de flessenhals zit. Dit is tegenwoordig natuurlijk geen lood meer, en daardoor des te bruikbaarder! Ik heb de blikken wieldeurtjes ongeschilderd aangebracht.
photo 544122

Ook was het tijd om eindelijk eens het vitrinekastje dat nog altijd in het ouderlijk huis stond op te halen en te voorzien van een verse lik verf.
photo 544125

En met deze laatste details was het tijd voor de eindfoto's...


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
BerichtGeplaatst: zo 19 sep, 2021 15:36 pm 
Offline
Brouwer
Avatar gebruiker

Geregistreerd: wo 13 jul, 2005 13:54 pm
Berichten: 13621
Woonplaats: Haarlem
En hier zijn ze dan!

Deze bouwdoos heeft zeker zes jaar op de stapel gelegen omdat ik bang was dat een grijze of doffe aluminium buik het model geen recht aan zou doen. Hoewel dit model zeker een leerschool was voor het omgaan met metaallakken zoals Inspire Chrome ben ik blij dat ik hem eindelijk gebouwd heb.

De pre-shade die ik heb aangebracht onder het wit vind ik zelf verrassend goed gelukt. Of het op de foto's helemaal overkomt weet ik niet zo goed, maar als het model naast me op tafel staat in het daglicht is het gewoon.. wauw. Het wit wordt op precies een mooie subtiele manier gebroken en de paneellijntjes zijn er echt perfect door geaccentueerd zonder dat ik ze nog moest vullen met een wash of iets dergelijks. Ik ga dit zeker vaker doen!

photo 544136
photo 544135

Aan het neuslandingsgestel van de DC-9 zit een nogal lomp uitgevoerd spatscherm om de laag hangende romp te beschermen tegen steenslag. Deze zit om een of andere reden nooit bij de DC-9 kits die ik gebouwd heb. Ik heb het gemaakt van dunne evergreen strip. Was nogal een priegelklus..!
photo 544134

photo 544133
photo 544132
photo 544131
photo 544130
photo 544129
photo 544128

De plekken waar het aluminium wordt afgewisseld met lichtgrijs, is het echte toestel gemaakt van composietmateriaal. Dit is meer geschikt dan aluminium om complexe vormen mee te fabriceren. Denk aan de kegels voor neus en staart en de stroomlijnkap tussen de vleugels en romp (wing body fairing). Dit was trouwens een verrassend ingewikkelde afplakklus!

Op het stuk tussen de motoren in is het luik voor de passagierstrap te zien. Rondom het scharnierpunt van de trap zit een nogal ingewikkeld gevormde plaat titanium met daarin dan weer een soort 'venster'. Ik ben benieuwd of iemand uit kan leggen waar dit voor dient!
photo 544137

Een beetje een matige foto, maar wel eentje die niet kon ontbreken! De MD-83 is een flink verlengde en gemoderniseerde variant van de DC-9 en vloog tot voor kort nog voor SAS.
photo 544138

In de vitrinekast staat de DC-9-21 naast de MD-83, de DC-9-32 en natuurlijk de Boeing 717.
photo 544139

photo 544140

Dank voor het volgen!
groetjes Jelle


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 19 berichten ]  Ga naar pagina 1, 2  Volgende

Alle tijden zijn GMT + 1 uur [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 8 gasten


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Zoek naar:
Ga naar:  
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group
phpBB.nl Vertaling
Privacy statement