Ja, lastige keuze.. anders maar een tweede Mriya kit aanschaffen

En @Bas: bedankt voor de link! Ik ga het eens bekijken. Gelukkig hoef ik deze kit niet van binnen te detailleren... dat zou net als de C-5 Galaxy een project op zich erbij zijn..

Ik ben toch alvast maar aan de Mriya begonnen, kon het niet laten..
Ik plaats even enkele foto’s, er is nog niet veel gebeurd.

Ik ben begonnen met de staart, op zich een uitdaging voor slechts 3 delen. Want je zit met Modelsvit kwaliteit, dat wil zeggen op zich netjes maar pasvorm..?
De 2 staartvlakken moeten onder een bepaalde schuine hoek tegen het stabilo bevestigd worden, welke ook al een licht geknikte vorm heeft. Daar er niet echt rechte bevestigingsvlakken zijn heb ik met enig kunst en vliegwerk (schuurblok met grof schuurpapier) de vlakken zo recht en zo grof mogelijk geschuurd.
Daarna met symmetrisch meten en bekijken de juiste hoek bepaald en verlijmd met secondenlijm gel:





Het staartvlak is nog niet op de romp verlijmd, dat gebeurt pas op het laatst (of helemaal niet, en maak ik ‘m demontabel misschien?) vanwege de onhandige grootte en kwetsbaarheid. Ook moet er nog het een en ander aan details aangebracht gaan worden, dus dan is het voorlopig beter om los te houden.

Vervolgens heb ik de ‘bulten’ en ‘uitsteeksels’ op de romp geschuurd tot redelijke pasvorm en verlijmd.
De 2 grootte ‘rugvinnen’ zal ik ze maar noemen bestaan uit 2 helften; ook deze verlijmd en tot redelijke pasvorm geschuurd. Deze 2 verlijm ik ook nog niet met de romp; het blijkt dat als ik dat nu zou doen de 2 demontabele vleugels er met een klein deel ervan ondergeschoven moeten worden.. beetje onhandig, zal vast over nagedacht zijn maar kan dus nog even wachten.









Zoals je ziet, loopt de naad tussen vleugel-romp net onder de rugvinnen door:







Tussen de 2 voorste kleine ‘bultjes’ moet nog een bult komen, maar daar kan je kiezen tussen 2 versies van bult-vorm; 1 voor de oude Mriya met Buran of voor de moderne versie.
Aangezien ik nog niet geheel besloten heb welke het wordt wacht ik ook daar nog even mee met verlijmen.


Ik ben een beetje ‘plompverloren’ begonnen met dit topic, zonder eerst een uitleg over de keuze voor deze monsterlijke kit.. dus bij deze, een voorgeschiedenis.

Ik wilde altijd al de grootste 'King of planes' als model in mijn collectie hebben, de AN-225. Al was het maar omdat ik ook de eerste en bijna kleinste 'King of planes' heb, een 1/72 Wright Flyer van de inmiddels over de kop gegane fabrikant AIM72.
Dat is een best pittig te bouwen volledig PE kit, maar deze kon eigenlijk niet ontbreken in de collectie als echt vliegtuigfanaat toch?
Leuk detail: De eerste vlucht van de gebroeders Wright kan in de laadruimte van een AN-225 plaatsvinden!
Dus ik wilde de 2 uitersten hebben in 1/72, maar ja. Vind maar eens een 1/72 AN-225...

Dus in 2015 een stoutmoedig project begonnen; ik probeer gewoon zelf wel een AN-225 op schaal 1/72 te bouwen. Wie weet lukt dat?
Eerst maar iets op schaal zien te tekenen, dus het Internet tijdens mijn vele rustige nachtdiensten op het werk doorgespit.
Ik kwam op de meest vreemde sites terecht, zoals op een Russische site met allerlei gedetailleerde vliegtuigtekeningen (airwar.ru/other/draw_on.html), waaronder van de AN-124 en de AN-225 met voor-, boven- en zijaanzichten.
Ik heb deze tekeningen meteen opgeslagen en uitgeprint.
Maar ook vond ik een site van een Russisch RC zelfbouw-vliegtuigforum.
En jawel; er was een Rus die dus zelf een mega groot RC model van een AN-225 aan het bouwen was! Ongelooflijk, ik denk wel schaal 1:10 ofzo:



















Hij had foto's geplaatst van zijn project, en daar zat een foto van de 'ribben-constructie' van de romp bij.
Die foto heb ik opgeslagen en vervolgens uitgeprint, ik had de ribbenstructuur van een AN-225!
Maar... nu nog alles naar schaal 1:72 zien te krijgen.

Ik had al de 1/72 Modelsvit AN-124, dus ik had referentiepunten.
De neussectie is een los onderdeel in de kit, dus ik had in ieder geval 1 correcte romp-doorsnede van een rib die ik als maatstandaard kon gebruiken (de AN-225 is een doorontwikkelde verlengde versie van de AN-124, met langere vleugels en romplengte. Dus in ieder geval identiek qua rompdoorsnede).
Die specifieke rib op de tekening heb ik toen uitvergroot totdat die gelijk was aan de maat van de neussectie.
Vervolgens alle ribben vergroot, en voila, ik had een 1/72 AN-225 ribbenconstructie en gedetailleerde tekeningen!







Ik heb toen besloten eerst maar eens een 'simpel' model te maken van de ribben om te kijken wat het zou worden, dus van oude dunne platen depron-achtig schuim (ondervloer voor laminaat) ribben gesneden en verlijmd:



Vervolgens een basisframe gemaakt op basis van boven- en zijaanzicht van de tekeningen:



Daar de ribbenposities op afgetekend:



En vervolgens alle ribben in 4 delen op het basisframe geplakt:



De romp was zolang, dat ik 'm in 2 delen moest maken:



Uiteindelijk alles aan elkaar verlijmd, lichtelijk bijgeschuurd en klaar was de romp:



Even de Tigermoth erbij als vergelijking:









Dit zag er goed uit, maar met een superlicht schuim frame van een AN-225 maak je niet makkelijk een statisch gedetailleerd model. Bovendien miste ik de vleugelribben, dus ik kon niet makkelijk bijpassende vleugel en staart maken. Dus het project maar weer stilgelegd.. Bovendien maakte ik behoorlijk vorderingen met mijn 737 vliegsimulator, dus ben ik me daar meer bezig mee gaan houden.
Ondertussen bleef ik wel denken aan het realiseren van een 1/72 AN-225; ik heb wel informatie ingewonnen bij Hobbyterra, waar ze mij vertelden dat Modelsvit al hinten losliet er ook een AN-225 uit zou komen.
Dus vanaf dat moment heb ik braaf gewacht, en gelukkig is het nu zover!
Daarom wil ik deze kit zo graag hebben. Ik zou momenteel ook even niet weten wat ik nu nog liever op kit-gebied zou wensen...

Zo, deze dagen veel buiten in de tuin bezig geweest en vanavond weer wat tijd gehad om even aan de Mriya verder te werken.

Modelsvit is een fabrikant met unieke kits, en bij m’n 2 Antonov kits voorzien van strakke afwerking van de fiberglass onderdelen maar wat betreft de ‘gewone’ polystyreen onderdelen in de sprues is het 9 van de 10 keer drama.
Je denkt: even deze 2 helften met elkaar verlijmen van de staartkegel, nou, ga er maar voor zitten.



Past sowieso gewoon al niet, dus eerst vlak schuren. Daarna blijkt de ene helft groter dan de andere qua breedte ..
Dus eerst 1 rand verlijmen, even wachten, en daarna de andere rand met wat kracht (en secondenlijm) verlijmen.
Vervolgens standaard schuren en plamuren.
Daarna de kegel passen op de staart; niet dus. Wederom wordt dat nog schuren en plamuren.
Maar goed; het is modelbouw dus je hebt wat te doen, en daar gaat het tenslotte om toch?
Soms kan je gewoon wat verwend zijn met Tamiya of Hasegawa pasvorm van onderdelen...





Dus weer kleine vordering gemaakt, ook nog wat PE roostertjes op de romp aangebracht.

Geweldig interessante bouw Dick! Op voorhand excuus als ik een vraag voor mijn beurt stel, maar ik kan het op de foto's niet goed zien: zet je die enorme horizontal stabilizer (32 meter span in het echt!) wel onder een positive dihedral, waarbij de twin stabilizers ook onder een hoek staan gezien over de langs-as?




Het blijft een fantastisch en kenmerkend ontwerp! Het H tail design kwam overigens van de AN-22 en was bedoeld om de vertical stabilizers (en daarmee de rudders) uit de turbulentie achter de extern gemonteerde ladingen te halen. De positieve dihedral was, naast enige aerodynamische voordelen, vooral om grondcontact tijdens rotatie te vermijden.

https://www.antonov-airlines.com/wp-con ... ochure.pdf

en deze is ook gaaf! Veel succes,

VJ

Het blijft imposant om te volgen en ook heel gaaf hoe je eerder hebt geprobeerd om er zelf een model van te maken. Daar heb je al heel veel moeite in gestoken, jeukt het nu niet meer om gelijktijdig met je nieuwe model, deze oude ook weer op te pakken? Je hebt nu betere/andere referentie en qua schaal kun je heel veel dingen overnemen. Wellicht dat je zelfbouwmodel niet zo strak wordt dan die van Modelsvit. Maar er zullen niet veel modelbouwers zijn die kunnen zeggen dat ze een 1:72 An-225 hebben en nog minder kunnen zeggen dat ze er 2 hebben. Dan kun je ook beide schema's maken: De saaie grijze en de veelkleurige.

René

Ha VJ, dank je wel!

Ja, ik was me al zeer bewust van de juiste hoek die de stabilizers moesten hebben..
Modelsvit heeft al een soort van ‘juiste hoek’ qua bevestigingsvlak aangebracht maar die was zo grof dat ik het een en ander heb moeten bijschuren voordat ik ging verlijmen.
Ik heb zelfs na verlijming nog een stabilizer opnieuw losgemaakt en weer verlijmd om symmetrie te krijgen, maar dat is gelukt volgens mij:

Ha René!

Ja, ik zit er momenteel heel hard over te denken om de schuimen romp te bekleden met wit dun depron, dat heb ik nog liggen uit mijn actieve RC periode, en er een groot maar super lichtgewicht RC model van te maken. Met 2 impeller motortjes ingebouwd.. startgewicht met een redelijke LiPo accu en ontvanger en 9 gram servo’s zal alsnog heel erg licht zijn. Wie weet..
Maar voor nu is 1 Mriya even genoeg; de vleugels van de Modelsvit versie blijven demontabel dus ik ga nog wel een keer bijpassende schuimen vleugels maken. De basis is er al!

Er is zelfs een Duitser die letterlijk een Revell 1/144 Mriya heeft gekopieerd in depron RC uitvoering.. ongelooflijk mooi, en netjes vliegen! Echt iets wat ze in productie zouden moeten brengen:

https://youtu.be/REBfiGbjAtM

Geweldig! Mooie stabilizer Dick. Zelfs op schaal is het imposant groot. En die vliegende 1/144 is helemaal de bom!

VJ

Vanavond heb ik voornamelijk geplamuurd en geschuurd.
De Antonov heeft namelijk een lichte maar scherpe, harde soort gietnaad over de hele onder- en bovenzijde van de fiberglass romp, die al uit 1 stuk geleverd wordt.
Ik had datzelfde euvel al met de AN-124 kit, dus niks nieuws wat dat betreft.
Alleen is het best wel een naar klusje om het glad te krijgen... omdat het niet een perfect opstaande gietnaad is, maar er zit toch een licht ‘hoogteverschil’ in zeg maar. Dus licht plamuren aan de ‘lage’ kant van de naad en schuren maar.
Hier zie je de naad op de onderkant van de romp (ik moet echt best veraf foto nemen om die lange romp erop te krijgen :



Alleen maar de bovenkant grotendeels gedaan, de rest en de onderkant voor de volgende keer.
Verder de staart-kegels geplamuurd en geschuurd tot 1 doorlopend geheel:





Wat ik nog vergeten was te vertellen... een slordige zet van Modelsvit voor deze toch best exclusieve kit .
Om de lange vleugels een stevige verbinding met de romp te laten hebben, levert Modelsvit 2 stuks aluminium tubing mee die een as-verbinding creëren. Netjes, want steviger krijg je het bijna niet en de vleugels blijven mooi demontabel zonder gevaar van afbreken of slijten.
Ze leveren 2 maten, rond 8mm en rond 5mm:



Maar bij deze kit blijkt de 5mm niet te passen:



Dus de schuifmaat erbij gepakt ter controle, en wat blijkt: de 8 klopt:



Maar de 5 dus niet, die is 6mm.



Ik heb wel eens eerder met fiberglass even wat willen boren, maar dat valt best tegen.. behalve dat het verschrikkelijk stinkt, is het best taai om doorheen te komen. En ik heb bij mijn AN-124 al eens wat geboord, en dat resulteerde in dat de witte harde polyester laag op de romp begint te brokkelen, net als dat je bijv krijgt als je in een tegel boort.
In dit geval betreft een best belangrijk gat, het moet een as stevig omklemmen om straks lange vleugels met 3 best zware motoren elk aan beide zijden in positie te houden..
Dus ik riskeer ‘even uitboren’ maar niet, en ik ga op zoek naar een (aluminium) buisje van 5mm.
Beetje slordig van Modelsvit.

En verder nog de laatste PE onderdeeltjes (roostertjes en vents) op de romp aangebracht:

Zo, even een kleine korte update.
Ik kom de laatste dagen niet echt aan modelbouw toe, dus weinig vordering met de Mriya.
Ik ben nog steeds bezig die ‘scherpe’ gietnaad boven- en onderop de romp te schuren en te plamuren. Naar klusje, want het is een hard materiaal en ik schuur daardoor ook sneller lining weg die ik weer bij zal moeten werken.
Dus vanavond weer geschuurd:



Moeilijk te zien met wit onder TL licht, maar het is glad op de meeste stukken.




Nou heb ik wel een beetje een dilemma.
Ik had de neussectie met cockpit van de AN-124 al vrijwel klaar; een grote klus want je moet een al niet passende cockpit-sectie uit veel onderdeeltjes ‘gewoon maar ergens bovenin’ de fiberglass neus-sectie lijmen. Nergens een uitsparing of positie aanduiding; plak maar gewoon..

Dus ik heb echt een complete constructie om de cockpit heen gescratchbuild, met juiste positiebepaling en meteen een oplossing om veel verzwaring-gewicht te bevestigen. Dat allemaal is al een klein Brouwverslag op zich!
Maar wat dus het dilemma is: de neussectie van de 124 is identiek aan die van de 225.. dus ik zou ‘m op de 225 kunnen bevestigen.
Maar er is toch ietwat verschil in pasvorm, en ik denk dat de 225 nog veel meer neus-gewicht nodig gaat hebben dan de 124. Alleen al dat grote zware staartstuk... Echte tailsitter!

Dus ik twijfel of ik de neussectie van de 124 ga gebruiken, of gewoon ‘netjes’ de 225 neus ga gebruiken.

Even een foto van de 124 neus, van begin:



tot eind scratchbuild en aanpassing:



Maar eigenlijk hoort dat dus in het AN-124 Brouwverslag thuis wat nog moet komen..
Maar de verleiding is groot, want zo versnel ik de bouw van de 225 wel wat meer.
Ik ga een paar test-fits doen en voor en tegens afwegen.
Jullie horen nog!