Ik hoop dat de plamuur blijft zitten zoals deze zit. Ik zie niet zo gauw of aan de achterkant van de cockpit raampje nog iets hebt zitten als steun voor de plamuur.

Die Trumpeter riveter vind ik zelf driewerf niets. Ik heb een iets fijnere riveter opzetstuk gekocht voor een Exacto meshouder.

Het was inderdaad een aardig klusje. Ik had gedacht dat het gemakkelijker zou gaan.


Ten eerste is het lastig controle houden over de riveter. Langs een metalen liniaal gaat het wel, maar langs het dymotape is het niet goed te sturen. Hij hapt geregeld in het tape zelf. Dit is een foto van poging X er iets van de maken. Ik had overigens geen keus door te gaan omdat het oorspronkelijke deel (in het grijs) niet meer te redden was.


Uiteindelijk is het best aardig geworden. Maar ook niet meer dan dat.


En het resultaat met de losse flap tracks er bij. De conclusie over de riveter van Trumpeter?...
Bij deze geheel onderschreven.


De tracks even op hun plaats (met een stukje tape)


En met de flaps er in gestoken. Zo ongeveer moet het eruit gaan zien.


Nou, de hele binnenkant zit vol met een messing ring (van de verwarming). Het plamuur blijft prima zitten.


Bij de HV Caravelle heb ik de neus grotendeels opnieuw gebouwd, omdat er ramen in moesten komen. Nu kies ik voor de gemakkelijke methode. De neus is qua vorm prima, maar staat dus iets te veel omhoog.


De oplossing is eenvoudig.


En klaar. Nu de panel lines doortrekken. De riviter laat ik hier maar even buiten beschouwing. Dat gaat ook niet zo veel meer toevoegen, denk ik. Er lijkt overigens een knikje te zitten in het dak ter hoogte van de aansluiting. Dat klopt ook. Inmiddels is dat gelijk geschuurd.

VJ

Leuk mallenwerk om de juiste neus aan te kunnen brengen. Letterlijk, plastic(he) chirurgie.

René

Haha, dat is mooi gevonden René. En dat is precies wat het model nodig heeft. Daarom is het ook niet zo relevant of je deze nu uit de doos bouwt of, zoals hier, je een oud model onder handen neemt: er zal het een en ander verbouwd moeten worden om de juiste Caravelle look te krijgen.

Dat is ook het geval bij de motoren. De Revell motoren (de mallen voor het model zijn gemaakt in 1961...) hebben een te grote inlaat, die ook nog eens recht door loopt. De Caravelle III was uitgerust met de Rolls Royce Avon motoren en had een kleine inlaat met een karakteristieke kromming in de motorbehuizing.



Op deze prachtige plaat van een oude Sabena poster zie je dat de spinner zo ver naar voren steekt, dat deze bijna uit de cowling komt. Dit klopt ook niet in het model


Dus aan de slag: Met een styreen stripje heb ik een ringetje op de juiste schaal gemaakt. Deze is in de inlaat gelijmd en aan beide randen (binnen en buiten de cowling) verstevigd met putty. Ik heb hier bewust niet voor plamuur gekozen, omdat extra stevigheid van de constructie gewenst was ivm het schuren. Naast de 'oude; motor staat ook een custom made spinner (groen).


En de eerste motor op zijn plek. Dat was weer een paar avonden schuren... Ondertussen ben ik ook de panel lines opnieuw aan het scriben, zodat de details straks beter tot hun recht gaan komen.

tot de volgende,
VJ

Ding heeft ook 6 statorbladen voor de fan zitten zo te zien, hoe is dat in de kit gedaan? Of ontbreken ze?
Die inlaat ziet er wel erg strak uit zo, met het extra randje erop.

In de kit zijn ze afwezig. Gezien de diepe, kleine opening die nu is ontstaan ga ik ze ook niet aanbrengen. Dat zou enorm gepriegel worden dat waarschijnlijk toch niet zichtbaar zal zijn. De motorvorm was karakteristiek en daar ging het mij om. Overigens waren de stators op hun manier ook karakteristiek, maar dan meer akoestisch De aangezogen lucht in de inlaat kwam in hoge frequentie op het moment dat het langs de stator vanes stroomde. Dit was voor 80% verantwoordelijk voor het 'gillen' van de motoren op de grond. Naarmate de vliegsnelheid toenam (en de lucht in de motor werd geblazen) nam deze toon af. De Caravelle stond onder de passagiers en bemanning bekend als een stil vliegtuig...

VJ

Waarvoor dienen die statorbladen eigenlijk?

De RR Avon was de eerste jet motor met een axiale compressor: de stroomrichting van lucht is parallel aan de compressor-as en wordt niet van richting veranderd. De compressor bestaat uit (stationaire) stators en (roterende) compressorbladen. Deze staan om en om opgesteld in de motor en zorgen voor een constante lineaire luchtstroming. Overigens heten de eerste eigenlijk 'intake guide vanes'. De belangrijkste taak is het leiden van de lucht onder de juiste hoek naar de eerste trap van de compressor.
Hierdoor kan een groot volume lucht worden ingenomen, met een hoge pressure ratio, door een relatief kleine opening. Het maakte de motor krachtig, maar ook zwaar en duur in gebruik. Naar huidige maatstaven is een dergelijk type motor sterk verouderd.

VJ

Zat er eigenlijk nog een beetje bypass in dat ding of is het in feite gewoon een 'core engine' zoals die middenin een huidige turbofan zou hangen?

Nee, dit is echt de dinosaurus van de turbo-jet engines. Dit was een pure straight jet. Zoals eerder gezegd: De huidige generatie verkeersvliegtuigen met turbo-fan motoren, vervoert met de zelfde hoeveelheid brandstof 2x zo veel passagiers over een 3x grotere afstand…