Hoi VJ,

Leuk project geweest enne je informatie klopt ook precies met mijn uitgave van de Airliners special over de 747SP maar daar twijfel ik ook nooit over bij jou..
In het boek worden alle gebouwde SP's met foto's en geschiedenis beschreven.
Ik heb er regelmatig langsgelopen op het platform van SPL als er weer 1 stond van Iran Air of Syrian Airlines op de Golf pier.
Ook een leuk weetje is dat er net zoveel 747SP's zijn gebouwd als de 767-400 en daarmee een buitenbeentje is in het Boeing pakket.
Niet dat ik het gelijk heb uitgeplozen maar ik heb het boek al eens helemaal binnenste buiten gekeerd voor de eventuele bouw van de Welsh kit die ik heb.
Voor mensen die de SP willen gaan bouwen is er een zeer mooie vacform van Welsh models met resin JT9D's en metaal onderstel.
Ik had er graag een paar plaatjes van laten zien maar hij zit helaas in de verhuisdoos
Het oranje schema van deze kist stond ook bekend als het "ultra orange scheme".
Ik moet zeggen VJ dat het kitje er ondanks je andere standaard destijds nog steeds goed oogt en inspireert.
Ook leuk om iets uit de oude doos te plaatsen en even terug te kunnen kijken.

Groetjes Jan

Na het plakken van de diverse onderdelen begon het plamuren en schuren. Bij dit project is mijn voorliefde voor Alabastine Autoplamuur ontstaan; krimpt niet, laat zich heel glad schuren en blijft toch zacht genoeg om te kunnen 'beeldhouwen'.



Op de bovenste foto zie je nog veel gaatjes in de plamuur. Uiteindelijk is er een laag of 10 overheen gegaan voor het echt netjes was. Op deze foto kan je ook goed de kleine dorsal fin zien in de overgang van vertical fin naar de romp.



Hier is de romp bijna klaar voor de eerste keer gloss verven om oneffenheden beter te kunnen zien. Hier valt nu voor het eerst de verhoogde vertical fin goed op. Bij het zien van deze verhoudingen vroeg ik mij af wat de engineers van Boeing gedacht moeten hebben bij het zien van hun creatie....



En de vleugels hebben een vergelijkbare behandeling gekregen. Je ziet ook dat de tips van de stabilizer verlengd zijn.



En hier is de eerste laag Revell 30 gloss aangebracht. Hierna volgde nog een laagje plamuur en schuurwerk en een definitieve witte primer, die iets doorscheen. Ik heb daar alleen geen foto's van gemaakt.

Wat mij hier wel opviel is dat de kleur totaal niet mooi staat. Het leek veel te hard en oranje. Dus ben ik destijds opzoek gegaan naar de juiste kleur oranje.

Thnx Jan, wat heb ik daar destijds naar gezocht



De juiste kleur Ultra Orange (of Big Organge) is hex F48220. Daar komt geen enkele oranje van de grote verfleveranciers bij in de buurt. Ik heb zelf Revell 30 gloss gebruikt, maar Humbrol 18 of Tamiya X-6 komen net zo dicht in de buurt; ze zijn allemaal te rood.
‘Big orange’ bestaat uit 95,7% rood, 51% groen en 12,5% blauw, met een kleurverzadiging van 90,6%. Revell 30 daarentegen bestaat uit 100% rood, 40% groen en 20%blauw met een verzadiging van 100%.
Dus om tot de juiste kleur te komen heb ik de verf gemengd met 20% geel (om het overschot aan rood en blauw terug te dringen) en 10% groen. Daarnaast heb ik 10% wit toegevoegd om de kleurverzadiging te corrigeren. Een extra druppel wit heb ik toegevoegd op gevoel voor het color scale effect. En het resultaat is (in mijn ogen) de correcte kleur oranje geworden.



Hij is bijna af Veleno

VJ

Hij is bijna af Veleno

VJ[/quote]
Ik zie het

Kijk, dat is toch schattig zo. Een 747 Chibi voor diegenen die af en toe anime kijken.

Ik vraag mij af of "zoek de 7 verschillen" eigenlijk niet "zoek 8 verschillen" had moeten zijn. Die 'vertical stab' bij de SP lijkt bij de 'root' korter te zijn dan bij de -200 - als is het maar een fractie op de zijaanzichten. Hierdoor krijg je een andere hoek bij de leading edge.

[qoute]En het resultaat is (in mijn ogen) de correcte kleur oranje geworden.[/quote]

Niet alleen in jouw ogen VJ ik vind hem spot on

grt Jan

Volgens de info die ik heb kunnen vinden is de staartsectie letterlijk 1:1 gekopieerd van de -200. De verschillen zitten in de 1,5 meter verlenging van de vertical fin, een dubbel scharnierend rudder en een iets andere dorsal fin, omdat hij op een andere hoek op de romp aansluit. Is dat misschien wat jij ziet? Of heb je aanvullende informatie?

VJ

Ik ben er nog niet helemaal uit...

Optisch lijkt de hoek te verschillen, maar ik kan nergens de gegevens van de -200B vinden. Die van 747SP is 45 graden -> http://www.747sp.com/story-b747sp/

Ook bij de volgende bron - airport planning sheet voor de 747 Family - kom ik een verschil tegen (7 volle blokjes voor de SP en 8 volle blokjes voor de -200B in een rechte lijn).
http://wayback.archive.org/web/20060619025715/http://www.boeing.com/commercial/airports/acaps/7471sec2.pdf

Zegt u het maar!

Hoi mannen,

Dat de vertical stabilizer onder een andere hoek staat klopt zeer waarschijnlijk.
Rompsectie 48 is het gedeelte waar de staart op is gemonteerd en deze sectie is door de verbouwing 38 inch lager gemonteerd om goed te kunnen passen met de romp en daardoor werd de staart 5 voet langer om met de totale hoogte maar twee voet hoger dan een normale 747 uit te komen.
Maar om jullie het verlossende antwoord te geven, deze sectie 48 is met 1 graad schuiner omhoog komen staan en dit alles is gedaan in verband met de hoger wordende belasting van alle onderdelen.
De horizontal stabilizers zijn van tip tot tip totaal ook nog eens ruim 10 voet breder geworden want bij een 747-200 was dit 72,8 voeten en bij de 747SP is dit 82,9 voeten.
Al deze info is met tekeningen en tekst terug te vinden in Great Airliners volume three Boeing 747SP van Brian Baum.
Ik hoop dat dit de boel een beetje duidelijker maakt want ik heb het uit het engels vertaald om het leesbaar te houden..

Groetjes Jan

Dan zou het gevolg zijn dat de vertical fin (of vertical stabilizer) 1 graad rechter op is komen te staan. Maar de site die Alex citeert laat zien dat de leading edge van de 747SP fin ook onder een hoek van 45 graden staat, net zoals bij de standaard 747. En de andere bron die Alex aanhaalt: blokjes tellen in zo'n onnauwkeurige tekening is niet heel betrouwbaar. Daar komt bij dat de dorsal fin van de SP anders is, waardoor deze aan de basis anders lijkt.


Eerlijk gezegd denk ik dat niet. Het veranderen van de sweep back, in dit geval dus het rechter op zetten, verhoogt de aerodynamische mach buffet. Of te wel; het verlaagt de maximale snelheid. En die nam bij de SP juist toe tot M0.92.
Gezien de oplopende ontwikkelingskosten zou het ook een vreemde beslissing geweest zijn omdat zelfs 1 graad een compleet nieuw ontwerp zou betekenen, met alle bijhorende kosten. En wat zouden de baten zijn? Om die reden is de vertical fin van de B737 ook nooit aangepast (sweep back 35 graden) en dat is meteen ook de reden dat een 737 gelimiteerd is op M0.82, terwijl motoren en de vleugel van de NG serie een hoger mach getal aan zouden kunnen.

Het zou kunnen, maar dat is speculatie, dat in het ontwerp van de SP de aanhechting van de vertical fin op de empanage 1 graad is teruggezet. In elk geval wijst niets op een structurele aanpassing van de torsiebox (de kern van de fin), behalve dan natuurlijk dat de wing tip fairing 1,5 meter hoger is.

Voor de liefhebbers een samenvatting van de sweepback angles van alle 747 classics (incl. SP)
main wing (at 1/4 chord): 37,5 graden (en dat is heel veel!)
vertical tail: 45 graden
horizontal stabilizer: 32 graden.

VJ

Zoals gezegd; deze ombouw is niet naar de standaar die ik in 2016 zou nastreven. En dat komt misschien wel het beste tot uitdrukking in de tail sectie. Gezien de voorgaande discussie hierbij een paar plaatjes hoe het eigenlijk zou moeten



Dit is het ontwerp van Boeing met 'sectie 48', waar Jan het over had.



En dit is wat een Duitse modelbouwer er van heeft gemaakt, waarbij hij de standaard 1:144 747 heeft verzaagd en over een schaaltekening van de SP staartsectie heeft gelegd. Je ziet het antwoord op bovenstaande discussie: de vertical stabilizer moet aan de onder kant worden opgevuld ter correctie van de 1 graden hoek die sectie 48 maakt. Dus Alex; inderdaad zoek de 8 verschillen!

VJ