Denk 't niet, Jelle. Heb nog een kast vol Fokker, Koolhovens staan en een paar scratch projectjes.
Verder met wat klein meubilair. Het instrumentenpaneel bij de kit kan er mee door, maar ....



Ik vind dat het zo moet worden. Dus:



Voor het paneel gewone methode: stuje 0,2 mm plastic wordt zwart, plaatje 0,45 mm wordt donkergrijs, na plakken klokjes uitkrassen. Het stuurtje zit in de kit, en is goed gemodelleerd. Lampjes en die ene klok bovenop komen later. Het dingetje links zijn de richtingsroer pedalen, c.q. teen remmen, die in V-vorm door de vloer steken.

Rob

Als ik één ding geleerd heb de afgelopen jaren is het wel dat we de type kennis van Jan heel serieus moeten nemen. Die man weet echt alles....Die dreunde ooit zo de hele modellenlijst van de A-26 aan me op (inclusief onderlinge verschillen), terwijl hij er niet eens zelf over begon

OT; Rob, het detailwerk van de cockpit ziet er weer fantastisch uit! Hoe doe je dat toch op zo'n kleine schaal zonder rafelrandjes en zo strak?

VJ

Trek-duw stangen voor de landingskleppen. Set-up voor het solderen. Lange eindjes 0,5 mm messing, korte 0,3 mm.



Afstanden netjes uitgemeten met de kleppen (links en rechts verschillend), vastgeplakt met stukjes tape. Ingevet met dat smerige S39, drupje soldeer en het zit.



Daarna ietsje omzetten en op maat knippen .



Zo worden ze niet gemonteerd, hoor. De lange stang komt bijna tegen de achterligger aan en de korte stangetjes op de kleine rechthoekjes op de kleppen. En indien nodig ingekort om de goede klephoek te krijgen.

Rob

Het instrumentenpaneel is klaar.



Samengelijmd, klokjes er in gekrast, schakelaartjes van 0,2 mm metaaldraad. Hier en daar nog wat bijtippen.

Rob

Weer wat klein gefrutsel: de console tegen de linker cabinewand met alle ahndeltjes voor gas, parkeerrem, trim, verwarming, neuswielbesturing, enz. Totaal zijn het er acht plus één wiel, ik heb er maar zes gemaakt; is al druk genoeg.



Voetenstuurje zit er ook in. De console lijm ik pas vast als de vloer en het instrumentenpaneel er in zitten en de stoelen afgewerkt zijn. De ruimte is wat krap o.a. door de relatief dikke rompwanden.



En geen muntje, deze keer; dan begint het verslag te veel te lijken op dat van een muntenverzamelaar. De lezer moeten maar tevreden zijn met de opmerking dat de console krap 7 mm hoog is. Op mijn scherm is de foto dus een factor 7 vergroot.

Rob

De romphelften op elkaar gelijmd. Er moest toch best nog aardig wat geschuurd worden om een symmetrisch geheel te krijgen.



Ook een ruimte voor het neuswiel gemaakt.



Die leek wat klein voor het neuswiel in de kit. Ik heb toen de diameter van het neuswiel eens opgemeten: 5,7 mm, terwijl het op de maatschets niet groter is dan 4,5 mm. Ach, schuren went wel.

Rob

Instrumentenpaneel er in geplakt. Ik heb het gezekerd door een gaatje door neus en paneel te boren en daarin een stukje staf te lijmen om te voorkomen dat het los komt. Dat is me bij de F.K.52 ook overkomen (ergens diep in de neus verdwenen), maar ondanks de glazen kap heeft daar nog niemand van gemerkt, geloof ik.



Begint ergens op te lijken. Weer gepast op de vleugel.



De spleten tussen romp en vleugel vallen mee; als de romp goed aangedrukt wordt, zijn ze bijna weg.
Dan de prop. Optekening en foto's ziet de spinner er toch duidelijk anders uit dan het dingetje in de kit.





Ik heb ook nog gezocht naar een foto van de PH-NDP, maar om de een of andere reden zijn die vrijwel allemaal zonder spinner. De oplossing:



Links het ding uit de kit, daarnaast wat Duitse bommen, waarvan het puntje prima als spinner kan dienen, en een (verstelbare) prop met de juiste diameter. Groefje er in gezaagd, waarin na verder uitvijlen precies de prop gaat passen.
Verder het schilderschema uitgezocht. De originele tekening (hand ingekleurd):



De rood-wit-blauwe roeren laat ik weg; zaten niet op de NDP.



De neus moet wel anders; het lijkt er op dat er een witte baan loopt tot aan de scharnieren op de neus, of misschien wel tot aan de voorruit.



Rob

Wat minieme werkzaamheden. De propeller:



Helaas moet nu de romp weer wat opgedikt worden. De staartbomen vastgeplakt:



Leek me beter om dat nu te doen. Dry fit met de romp laat zien hoe het er straks uit gaat zien.



Rob

Bij een foto van een model (ebay) loopt de witte punt tot aan het raam.



René

Bedankt voor de foto, Rene. Hoewel ik bij de modellen van Bob Dros altijd even (kritisch) oplet, suggereert de foto van de NBG dat ook, terwijl de foto van de NDP duidelijk het puntje laat ophouden bij de scharniernaad van de (opklapbare) neus. Het is wel hetzelfde toestel, wat overigens meer dan 6 jaar gevlogen heeft, en minimaal twee keer overgeschilderd is, een keer bij het aanbrengen van de nieuwe registratie en een keer bij een groot onderhoudsbeurt. En bovendien een noodlanding heeft moeten overleven.
Het algemene schilderschema doet helemaal niet aan een puntje. Dat zou wel het makkelijkste zijn om te schilderen, maar ja .....
Nog een puntje t.a.v. het model van Bel Air. Er zitten rode stoelen in. Volgens Ab Steenbergen, een oud-techrep van Fokker, die met de F.25 mee gevlogen heeft en er aan gewerkt heeft voor de wijzigingen aan de verlengde motoras en hem als sleutelkist had bij zijn spoedklas voor nieuwe Fokker (F.27) medewerkers, die hij opgezet heeft, waren de stoelen beige. De achterbank heeft hij nog jaren in zijn woonkamer gehad. Ook is Bel Air in de val van de 2+2 indeling getrapt i.p.v. de 1+3.

Rob