Bij een goede electronica speciaalzaak, hebben ze heel goed soldeer, dunne strengetjes die als het zou moeten zelfs met een aansteker al smelten.
En als je dan toch daar bent neem dan ook wat soldeerlitze mee, hiermee kan je overtollig soldeer heel gecontroleerd "opzuigen".

Dave

Zo, wat een priegelwerk. Wel leuk om te zien dat er ook vliegtuigmodellen zijn die je niet met de gebruikelijke plastic lijm in elkaar zet.

Volgens mij is harskernsoldeer veel te grof voor dit werk, want ik heb hiermee ook eens geprobeerd om een messing staafje (0.5 mm) te vertinnen zodat de verf beter zou hechten. Dit ging heel moeilijk.

Ik heb een collega, die met messing locomotiefjes bouwt (schaal 1:87). Hij raadde de harskernsoldeer dan ook sterk af. Voor dit fijne werk moet je een apart vloeimiddel gebruiken. Ik weet alleen niet meer wat hij aangeraden heeft (ik ben een plastic plakker en geen messing bakker ). Ik zal morgen wel even vragen wat hij gebruikt voor zijn soldeerwerk.

Dank voor de tips. Intussen heb ik fijner harskernsoldeer en vloeimiddel ingeslagen en zijn fijnere soldeerbouttips in besteling. Over wat nu het beste is, zijn de "experts" het niet echt eens; wel is het voor lange naden altijd beter vloeimiddel te gebruiken.

In afwachting van de aflevering ben ik verder gegaan met de vleugels. Daarbij moeten de ribben, die allemaal in het vlak van voorrand en achterrand liggen, weer 90 graden getordeerd worden. Het kost even moeite om uit te vinden wat de rechter en linker vluegel is (belangrijk omdat dat bepaald naar welke kan de ribben gebogen moeten worden). De vleugelwortel is waar een platte rib (met twee inkepingen voor de ligger) aan de buitenkant ligt; aan de tip blijft de rand plat liggen. Om te voorkomen dat de vleugelvoorrand door het torderen weer zwaar zou vervormen, heb ik die ingeklemd in het tooltje om PE onderdelen te buigen.



Dat helpt iets maar niet echt voldoende. Je ziet dat de voorrand links al begint te wijken na het omzetten van een paar ribben. Daarom schuif ik de vleugel regelmatig op, zodat de te bewerken ribben steeds in het midden van van tooltje liggen, waar de klemkracht het grootste is.



Het resultaat is acceptabel, maar moet nog wel met de hand nagericht worden.





De vleugel wortel is links. Het omzetten van de ribben is erg krtisch, en moet liefst in een keer correct gebeuren. Heen en weer buigen leidt snel tot breuk, zoals ook met een van mijn ribben gebeurd is.
Hierna heb ik de vleugelliggers gepast. Dat was een tegenvaller. In de vleugel schuiven ging goed, maar hem dan kantelen om de uitsparingen in ribben en ligger in elkaar te schuiven ging absoluut niet. Bij nadere inspectie bleek de lengte van de ligger wel goed was, maar dat de afstand tussen de uitsparingen voor de ribben niet goed was.



Als de uitsparing aan de wortel goed ligt, zijn die aan de tip wel een milimeter verschoven.



Dit is niet te corrigeren door de ribben meer of minder te kantelen (een test om te kijken of dat werkte leidde prompt tot breuk van een rib), want hetzelfde euvel geldt voor de lagere achterligger, en daar heeft kantelen geen enkel effect. Er zal dus niets anders opzitten dan de uitsparingen naar de tip toe geleidelijk te verbreden. Moet er nog even over denken hoe dat te doen; vijlen gaat niet best, want dan vervorm je de liggers te veel.
Verder heb ik alle deeltjes maar losgemaakt en schoongemaakt. Er zijn een paar reserve delen bij: Het stuurwiel en een pylon. Het wiel begrijp ik (pietepeuterig klein) maar waarom de pylon weet ik niet; misschien extra kwetsbaar.



Het stoeltje moest na het buigen en solderen flink bijgewerkt worden, want de zijkanten staken 2 mm voor de onderkant uit. Op de foto zie je links de rechtervleugel met omgezette ribben en rechts de andere vleugel, waarvoor ik nu even weer moed moet verzamelen.

Rob

Ik heb over het solderen nog even bij mijn collega geïnformeerd en hij gebruikt zelf soldeerwater met 8% Fosforzuur (dit zou je bij de betere apotheek kunnen halen) als alternatief adviseerde hij Carr's Red Flux (zie http://www.finescale.org.uk). Het vloeimiddel breng je met een kwastje aan en dan laat je het even intrekken, voordat je het soldeer (lood tin soldeer 50-50) aanbrengt. Let wel op dat je als soldeer dan geen harskernsoldeer kan gebruiken.

Succes met de rest van de bouw.

Gisteren de nieuwe, fijnere soldeerpunt opgehaald. Nu weer aan de slag met soldeerflux (gewoon van de Gamma) en plasticine om de boel beter vast te houden.



Het solderen gaat nu prima: Een beetje flux (met een fijn kwastje) op beide plekken waar de las moet komen, soldeer (zonder harskern) "oppikken" met de bout en de plaats van de las vertinnen, en daarna het te bevestigen deel met een pincet op zijn plaats houden en vastsolderen. Eigenlijk zonder moeilijkheden de hele romp in elkaar gesoldeerd.









De as is gemaakt van 0,6 mm staaldraad. Soldeert net zo makkelijk als het messing.

Vervolgens eens naar de wielen gekeken. De banden van witmetaal zijn van een hopeloze kwaliteit. Ik heb geprobeerd ze in vorm te vijlen, maar het resultaat lijkt nergens op. Ik heb ook een van de spaakwielen in vorm gedrukt met het bijgeleverde, witmetalen tooltje. Dat vernielt ze mooi, omdat het te scherp vouwt en het vlakke PE deeltje niet geleidelijk vervormt.



Voor een kit van deze prijs zijn de witmetalen delen van zeer slechte kwaliteit. Valt behoorlijk tegen. Dus ga ik ze maar maken met een HR-setje wat ik nog over heb. Het verschil in diameter van 0,5 mm neem ik dan voor lief. Ook de radiator ga ik oppoetsen met overgebleven HR PE materiaal (oorspronkelijk bedoeld om mitraiileurs op te leuken). De foto is een beetje onscherp, maar het idee is duidelijk denk ik.



Ik heb ook de gebroken rib gesoldeerd, dus de vleugel is nu weer OK. Tenslotte moet ik nu de romp nog spoelen in water om de resterende flux kwijt te raken. Die vreet anders op den duur het metaal (en ook een hoop andere materialen) aan.

Daarna verder met de tweede vleugel en de vleugelliggers.

Rob

Rob, fluxresten kan je heel makkelijk verwijderen met Neacid, dit is een poedertje wat je oplost in warm water van zo'n 40 a 50 graden, hier dompel je het object in voor maximaal 5 minuten en alle flux, oxide en vetresten zijn van je metaal verdwenen.

Dave

Dag Dave,

Waar is dat te koop?

Rob

Hoi Rob,

Ik ben zelf tandtechnicus, en ik gebruik het om goud mee af te zuren als ik dit gesoldeerd heb, bij een dental depot kan je het bestellen.
Probeer Oudheusden dental of Neodent, ik weet bijna zeker dat ze het op voorraad hebben.
Even Googelen en naar hun bellen.

Dave

Ben weer wat verder gegaan. Inspectie van de foto's van de 1912 spinnen laat zien, dat de veugelspandraden niet direct aan de top van de voorste pylon vastzitten, maar aan ogen, die aan de pylon zitten.



Dat is voor het model ook zeker makkelijker (er moeten zo'n tien spandraden naar toe). Ik heb dus van 0,3 mm diameter messing draad 0,5 mm oogjes gedraaid, die ik daarna aan de voorste pylon gesoldeerd heb.



Daarna de inkepingen in de vleugelliggers verbreed met een slijpschijfje in de boormachine.



Links is al een veugel te zien, waar de voorste ligger in gepast is.

Omdat het monteren van de liggers in de vleugels zo moeizaam gaat (erg weinig ruimte tussen de boven- en onderkant van de vier volle ribben), heb ik besloten af te wijken van de bouwinstrukties, die voorschrijven om de ligger eerst aan de romp tussen beide onderstelpoten te solderen, maar eerst het vleugelstel compleet te maken. Dat betekent dat ik straks de voorpootjes door moet knippen om de vleugel op zijn plek te krijgen. Maar de vleugel ziet er nu tenminste fatsoenlijk uit.





De soldeerlassen moeten hier en daar nog bijgewerkt worden en de vluegelstand moet nog gecheckt worden. En ik moet er nog over denken hoe ik de rest van de spandraden aan vleugels en pylons ga vast maken. Volgende keer verder.

Rob

Heel erg knap werk! Heel mooi om naar te kijken