Ha René,

Tja, een beproefd syteem.. laat ik het zo zeggen:
Ik heb de 124 zo volledig mogelijk in elkaar getaped, dus de neus-sectie met bouten / romp / staart / stabilo / vleugels / 4 motoren om z'n eindresultaat zo goed mogelijk te benaderen.
Dus nog geen landing gear constructie aanwezig, en het model kantelde beduidend naar voren, het is echt een zwaar geheel die neus-sectie op deze manier.

Hier de 124 (nog zonder de motoren, die ook nog redelijk ver voor de vleugels uitsteken) met neus-sectie er aan getaped; zoals je ziet balanceert hij al heel netjes in evenwicht op een klein oppervlak aan de voorkant van de main wheelbay:








De 124 is ook korter en meer 'gedrongen' dan de 225 met z'n letterlijk zwabberende zware staart, ik merk het verschil in stevigheid tussen beide modellen!
Dus.. Ik baal er een beetje van dat ik zo snel ben gegaan met de 124, ik had graag de cockpit beter en mooier gedetailleerd en liever even gewacht met de rib al te verlijmen totdat ik zeker weet dat alles klopt qua gewicht.

Wat jij aangeeft over dat schroefdraad meer voorin de neus:
Dat was in eerste instantie ook de bedoeling, maar deze bouten hebben erg weinig schroefdraad..
Nog beter zou een stuk volledig draadeind zijn, maar dat heb ik niet in grotere maten als M4 gevonden.
Daar had ik eindeloos bouten op kunnen blijven toevoegen.
Ik heb me bij de 124 voorgenomen dat als het te toch te weinig gewicht mocht blijken te zijn achteraf, ik een verlenging ga maken met een hoekprofiel tussen de laatste 2 moeren in, zodat ik daarop verder kan gaan met een tweede verzwarings-constructie.
Maar ik denk dat niet nodig is.

Maar ik ga ook de gok maar niet aan om de rib los te wrikken van alle secondenlijm en plamuur ..
Gelukkig denk ik nu wat beter na met de constructie van de 225!

Geweldig bouwverslag, ik volg deze met veel interesse!

Over de draadeinden, bij de bouwmarkt is draadeind tot en met M10 (misschien ook nog wel groter) meestal wel standaard te koop, in stukken van 1m lang dus je zult het dan wel zelf op maat moeten maken.

Ha Sander,

Ok, bedankt ! Ik ga wel even naar de wat grotere bouwmarkten in de stad ipv de kleine bij mij in de buurt.
Ik heb voor de 225 trouwens ook nog langere M13 bouten liggen, dus hopelijk is daar nog winst mee te behalen. Anders wordt het gewoon M10 draadeind..

Dank voor de uitleg Dick

René

The huge 'Mriya' and his mighty landing gear... Ik denk het grootste project in dit project.
Hoe ver wil je gaan met detailleren? Nou heel ver met deze kit!
Ik begin steeds meer de complexiteit van de gear te bevatten, wat een ingenieus stuk techniek..
En ik begin ook steeds meer lol te krijgen om te gaan detailleren, deze kit nodigt je er gewoon voor uit.
Het is ronduit zonde om het maar gewoon in elkaar te lijmen, er zijn teveel onderdelen.
Het leuke is ook dat je door de detaillering de werking van de gear gaat begrijpen; maar jammer dat je er straks nog maar 20% van gaat zien met die grote kleppen ervoor

Maar goed, het weerhield mij er de afgelopen dagen niet van om terug te komen op een eerdere beslissing 'om de gear gewoon vast te lijmen' in plaats van werkend / verend te maken.
Het verende deel snap ik nog steeds niet hoe Modelsvit dat gedaan heeft in het demo-filmpje op YouTube, maar ik heb de gear wel deels verstelbaar in hoogte gemaakt

Ik ga denk ik namelijk uiteindelijk problemen ondervinden met alle 14 main landing gears afzonderlijk op precies dezelfde hoogte te verlijmen, wat zou kunnen resulteren in het feit dat enkele wielen gaan 'zweven' (Lees: niet de grond raken) ten opzichte van de anderen als het model staat. Door de gears allemaal in hoogte verstelbaar te maken kan ik ze 'afstellen' zodat alle wielen uiteindelijk de grond raken. Ik zal duidelijk maken wat ik bedoel met wat foto's:

Als eerste ben ik begonnen met de constructie van de landing gear bay. Deze bestaat uit meerdere delen om een soort grote bak te maken met aan de zijkanten de 'ribben' voor alle gears met hun ophanging:




Hier het dragende gedeelte van de bay, ik noem het maar even de binnen-bak, met daarnaast de sprue voor de nose-gear:


En hier het uiteindelijk geconstrueerde geheel:


Elke rib heeft gaatjes waarin de gears met ophanging moeten worden verlijmd:


Over deze constructie maak ik me wel een beetje zorgen; de ribben worden aan hun kopse kant (smal randje ) verlijmd aan de zijkant van de binnen-bak (was al een kunststukje op zich, want ik heb met behulp van een 90' hoekprofiel alle ribben perfect haaks op de zijkant verlijmd).
That's all... maar het hele gewicht van de 225 komt dus in principe op deze ribben te staan.. Nou ja, laten we er maar gewoon van uitgaan dat er genoeg gewichtsverdeling plaatsvindt op de totale constructie om losbreken van ribben door het gewicht te voorkomen. Toch?

Zoals gewoonlijk, even een test-fit om te zien hoe het uiteindelijk gaat worden. Op het eerste gezicht leuk:




...maar nadere inspectie laat zien dat ook hier uiteindelijk flink wat aangepast moet worden om een perfecte passing in de romp te krijgen...


..want er zit ruim 3mm ruimte tussen de laatste rib en de romp:


Maar dat is voor latere zorg.
Eerst maar verder met de gear + ophanging.
De ophanging is een soort versteviging voor het in positie houden van de gear, zeg maar zij- en dwarsbalken.
Het bijzondere aan de main gear van de 225 is dat het uit 2 verschillende gears bestaat; er zit verschil in vormgeving onderling, en dit geldt ook voor de ophanging. Ook 2 soorten:






Eerst de constructie van ophanging nr 17; het ziet er simpel uit, maar om de onderdelen onder de juiste 'driehoek' te verlijmen is al aardig tricky..
Ik heb eerst alle deeltjes geklemd in onderdeel W20:


..en daarna in de juiste hoek gebogen, zodat ze klemmen in de kop van onderdeel W2:




...en dan voorzichtig aantippen met de Tamiya dunne lijm kwast. Dit vervolgens 3x herhalen.
Dan ophanging nr 18:


Aangezien dit maar 2 delen zijn, en ik de juiste hoek nog niet weet die het moet maken met de gear, wacht ik even met verlijmen tot de gears ge-testfit worden in de bay.
Dus wel alvast klaargelegd in een zakje met nummer.

Ik moest ook nog de apart gevormde ('geknikte') gears verlijmen.
Ook best tricky, omdat de kop van de gear uit 3 delen bestaat die onder verschillende hoeken tegelijk in 1 keer verlijmd moeten worden :




Ter verduidelijking:
Onderdeel W8 komt schuin op samengevoegd onderdeel W11/W13 te staan. Maar wat is de juiste hoek..? Want W12 moet tegelijkertijd passen op W10, maar W10 moet tegelijkertijd ook passen op het scharnierpunt aan de voorzijde van samengevoegd onderdeel W11/W13!
Dus je moet eigenlijk 3 handen hebben..?!
Ik heb uiteindelijk met behulp van klemmen de hele gear droog ge-testfit tot ik heel voorzichtig alles onder de juiste hoeken in elkaar had staan, en dan voorzichtig weer aangetipt met de lijmkwast:


..en dit vervolgens 3x voor de linker-gear gedaan en 3x voor de rechter-gear (want ja, ook daar moet je rekening mee houden.. dus snel weer alles in genummerde zakjes gedaan).



Toen ik dus uiteindelijk alle 14 gears deels in elkaar had zitten, kwam ik weer op het grote beslismoment: verlijm ik alle gears maar in de laagste positie, dus met zuigertje volledig in? wel het makkelijkst leek mij; dan weet je zeker dat alle gears 'gelijk' zijn.
Maar is dit echt zo...?
Ik heb de bay in elkaar gezet, en zo te zien zou het kunnen voorkomen dat ik de bay uiteindelijk toch iets te scheef met de romp verlijm, en dan zou het dus zo zijn dat sommige gears ongelijk gewicht te verdragen krijgen.. met als gevolg toch afbreken van wielen of een rib.

Dus na wat denkwerk toch maar besloten een verstelbare gear te gaan maken. Maar hoe?
Zoals ik al zei, de detaillering van Modelsvit is bizar. Je ziet aan de constructie waar het hoort te scharnieren, zodat het zuigertje in- en uit de gear kan veren.
Ik heb besloten de gok te wagen om al die scharnierpunten een asje te geven, zodat de scharnieren werken zeg maar.
Dit met een 0,5mm boortje want dan past het ijzerdraad-asje mooi door het gaatje.

Ik heb eerst een constructie gemaakt om met mijn Dremel boor-standaard en het klem-handje een onderdeeltje zo stabiel en recht mogelijk te krijgen, want het is bijna onmogelijk om kaarsrecht door zo'n klein onderdeeltje te kunnen boren kwam ik achter..:


..dus bij elk onderdeel eerst het boortje ernaast houden om te kijken hoe ik ga boren:


..maar met resultaat, hier zie je de gaatjes ontstaan voor de asjes:


..en hier het kleine asje door het gaatje heen gestoken/geklemd:


Gelukt! Dus uiteindelijk besloten om door te gaan, bij alle 14 gears op alle scharnierpunten gaatjes geboord...
Dit is het resultaat, een gear die in hoogte verstelbaar is geworden door het zuigertje in en uit te bewegen:







Nare bijkomstigheid is dat het plastic na het boren een laagje achterliet op het 0,5mm boortje:


..dus na elke boring eerst weer met een mesje het boortje schoonmaken.



Hier ter verduidelijking dus het eindresultaat; per gear heb ik een halve centimeter speelruimte om de hoogte af te stellen!





Nu zou nog het mooiste zijn om toch dat zuigertje verend te krijgen... Dan zou ik een 'self-levelling' main landing gear hebben !
Iemand een idee voor piepkleine stevige veertjes..?


Wordt vervolgd!

Ik ben heel benieuwd naar het eindresultaat want dit gaat echt een bom worden!

Kijk, dat zijn nu oplossingen die ik erg mooi vind. Goed denkwerk en fraaie uitvoering. Nu kun je haast zeker weten dat alle wielen de grond gaan raken. Misschien kun je kleine sterke veertjes op ebay vinden bij de horlogemakeronderdelenafdeling.

Wow, dit is de hogeschool van de modelbouwkunst! Wat een schitterende detaillering.

VJ

Goed gevonden!

Veertjes uit aanstekers! Zouden die klein genoeg zijn? Stevig zijn ze wel.

Anders zelf ijzerdraad om een dun staafje wikkelen?

René