Zeg, zie ik daar nou een NS-trein opstijgen?

Machtig mooi wat je hier laat zien. in 1:144 lijkt me dit al geen eenvoudige klusje, laat staan in deze schaal. Succes!

Ha Odorf! Bedankt voor het meedenken, het is misschien inderdaad wel de moeite waard.. Ik heb er ook al aan zitten denken om aparte ringen te maken en die te bevestigen, maar dan moet ik in de toch al slecht passende inlaat-helften gaan zagen. Dat geeft ook weer naden, dus doe ik toch maar niet.



Ha FlyingDutchman! Ja klopt, is een modelletje van een B737-Mat '64 :


Heb ik na lang zoeken eindelijk te pakken gekregen. Het verwoord mijn 2 grote bezigheden: mijn werk bij de Spoorwegen en mijn hobby vliegtuigen. Vond ik wel passend.



Ha FokkerFan! Dank je. Dit is inderdaad een best klusje ja.. Maar, wat voor moeilijkheden ik ook nog tegenkom, deze kit gaat afgebouwd worden. Het is mijn droom altijd al geweest om deze kit te hebben dus ik ga ervoor!

Zo, dag Brouwers, daar ben ik weer even. Drukke tijd qua werk en werk in en om het huis, dus weinig tijd gehad voor modelbouw. Maar nu toch weer een slagje kunnen maken met het grote motoren project.
Na wederom veel passen/schuren en bijwerken heb ik iets kunnen spuiten en verlijmen.
Maar eerst een studie gedaan op Internet naar de 225 motoren, en ze zien er veel netter onderhouden uit dan die van de 124 terwijl het toch dezelfde zijn..
Ik denk dat dat komt doordat de 225 zeer strak en precies onderhouden wordt voor een Russische kist, aangezien hij veel uitzonderlijk zware en kostbare cargo te vervoeren heeft. Dat kan je niet veroorloven met een achterstallig onderhouden kist.. Ik heb laatst gelezen dat de 225 op 13 april dit jaar een wereldrecord heeft gevestigd met een lading medisch materiaal: 1000 kubieke meter cargo in 1 vliegtuig in 1 keer vervoerd, nog nooit eerder voorgekomen. Zijn maximale laadvermogen is 1200 kubieke meter, dus er had best nog wel wat bij gekund eigenlijk

Maar goed, de nette motoren. Ik zag op meerder foto's dat het allemaal nog best wit was aan de binnenzijde, dus dat heb ik maar aangehouden. Met een klein beetje weathering van panel lines, maar uiteindelijk zie je er bijna niks meer van als de motoren-helften aan elkaar verlijmd worden:




Op de achtergrond een weerbarstige turbine waar de exhaust cone toch niet exact paste. Dus de klem ingezet:


Ik doe alle handelingen van de motoren bouwen 6x, meteen na elkaar. Zo zorg ik ervoor dat elke motor precies dezelfde behandeling krijgt qua onderdelen, hoef ik achteraf niet na te denken wat ik ook alweer deed om iets passend te krijgen.
De grootste uitdaging komt nog: de intake-ring en de grote exhaust-kap passen (ook) niet qua diameter heb ik al ondervonden:


En, Modelsvit zou Modelsvit niet zijn om nog even een kleine verrassing toe te voegen.. De intake-ring moet polished aluminium worden, mooi 1 ring dus spuiten. Nee dus. Er zit aan de binnenzijde van de ring een 3mm brede rand die nog bij de witte inlaat hoort :

Dus dat kleine stukje moet wit gespoten en eerst passen, dus plamuren..
Het zou echt mooi geweest zijn als ze gewoon net als de exhaust-kap 1 ring voor de intake hadden gemaakt. Ach ja...

Wat gaat dat er gaaf uitzien! Het is enorm veel werk met tegenslagen, maar het resultaat is prachtig. Thumbs up voor de vliegende Mat'64!

VJ

Dank je wel VJ!
En dat modelletje is ooit uitgegeven ter gelegenheid van de opening van de Schiphol-lijn.

Na een paar weken weinig tijd toch weer een gaatje gevonden voor wat modelbouw.. en wel vandaag, in m'n hobbykamer waar het 33' was :


Echt, als ik een grote heli zou bouwen momenteel zouden de rotorbladen meteen goed gaan hangen van de hitte..

Ik heb dus niet heel veel gedaan.
En ik zit nog steeds in het project 'maak 6 motoren af', wat ik ondertussen wel graag af wil hebben want ik kan ze ondertussen blind in en uit elkaar halen qua onderdelen.
Nog steeds onderdelen aan het bijschuren, test fitten en bewerken.
Laatst nog eens goed foto's bestudeerd van de Antonov engines en niet álles is wit aan de binnenzijde van de motoren, dus toch een 'donker' (grijs) gedeelte gespoten:


Dat grijze gedeelte grenst precies aan het witte intake gedeelte van de fan blades ring:



Nou blijft het probleem die engine intake. Als ik zo de twee onderdelen met fan blades ring ertussen aan elkaar verlijm, blijf ik met een kwetsbaar gedeelte zitten: ik kan niet even lekker in de buurt van de 32 geconstrueerde fan blades gaan zitten schuren en plamuren. Straks breekt er een af; niet meer bij te komen. En het schuurstof gaat overal tussen zitten.
Dus ik dacht eerst aan de fan blades voorzichtig af te plakken met een cirkel Tamiya tape, maar dat vind ik te link (breken van een fan blade..? ).
Bovendien heb ik dan geen strakke afgeplakte rand als ik de intake na schuren en plamuren wit ga spuiten. Dus wat anders bedenken.

Ik heb toen dit bedacht:
Als ik nou een dun plastic schijfje voor de fan blades ring plaats, dan heb ik een stoot- en krasvaste bescherming. Na alles verwijder ik dat schijfje en klaar!
Dus m'n voorraad Plasticard tevoorschijn gehaald, en de juiste diameter 6x afgetekend:




Vervolgens de 6 cirkels uitgeknipt met een speciaal gebogen schaartje. Die had ik nog liggen uit m'n RC auto tijdperk, daarmee kon je mooi van die flexibele kunststof Lexaan-kappen knippen:




Daarna alle cirkels bijgeschuurd tot een mooie ronding.
Vervolgens heb ik op alle cirkels een 'taartpunt-verdeling' getekend. Even uitleg:

De cirkels zijn best stug en passen precies voor de fan blades ring. Leuk, maar na verlijming van de 2 helften zit dat plastic cirkeltje voor altijd gevangen omdat de intake schuin naar voren staat en in diameter kleiner wordt naar de buitenring toe.
Dus om dat cirkeltje weer uit de motor te krijgen, maak ik een taartpunt-verdeling:




Vervolgens snij ik alle 8 lijnen dun in, niet door. behalve 1 lijn, die wel, zodat ik de diameter iets kan verkleinen van de cirkel:


Ik kan nu namelijk de cirkel iets als een paraplu in een lichte kegelvorm buigen zodat de diameter iets verkleint:

De foto geeft het niet helemaal goed weer, je ziet nog ruimte tussen de cirkel en de intake. Dit is eenvoudig te verhelpen door de kegelvorm iets in te drukken, en hij sluit goed af. Eigenlijk een soort diafragma-principe dus.

Dus nu kan de cirkel los voor de fan blade ring geplaatst worden.
Ik heb nu een stevige bescherming van de fan blades, ik kan gaan schuren, plamuren en spuiten in de intake.
Als ik klaar ben, trek ik de cirkel via het gaatje uit de intake, waarbij hij desnoods mag breken.

Tenminste: ik hoop het dat dit lukt...

Ik zal jullie de verdere strijd met de motoren besparen; het is wel duidelijk dat het aardig wat tijd en inspanning kost om weer wat vordering te maken

Maar goed, even beknopte uitleg:
-Ik heb de turbine-helften verlijmd met de fan blades erin;
-Vervolgens de gemonteerde turbines in de kappen van de motoren verlijmd na veel schuren en paswerk;
-Daarna de kappen van de motoren verlijmd;
-Toen alles geplamuurd en geschuurd, en de exhaust ringen aan de kappen verlijmd. De ringen pasten niet zomaar; ze zijn heel licht ovaal dus met een potloodstreepje aangegeven op welke positie de ring het mooiste aansloot:






-Ondertussen ook maar de 4 motoren van de An-124 gladgeschuurd en geplamuurd. Toch vrijwel hetzelfde qua handelingen, dus meteen maar meenemen!
Alleen zijn het wel heel veel motoren opeens..:


-Vervolgens de intake-ringen maar alvast aan de intakes van de turbines verlijmd, anders moet ik later 2x naden schuren en plamuren;
-Toen de naad van de intake-ringen en de turbine-intakes in 1x glad geschuurd, dus een gladde naadloze intake.

Uiteindelijk had ik dus de hele motor uit 1 stuk, hèhè!! Geen losse onderdelen meer.
Nog even wachten met de spinners, die komen pas na het spuiten als de afdekkapjes van de fan blades verwijderd zijn.


Eindelijk weer eens wat anders doen dan motor-onderdelen, alhoewel.. de pylons moeten ook nog.
Ik had bedacht die meteen in orde te maken, want ik wil checken wat het handigst is:
-Of de pylons aan de motoren verlijmen en later het geheel aan de vleugel bevestigen;
-Of de pylons aan de vleugel verlijmen en later alleen de motoren nog bevestigen.

Modelsvit heeft nu toch wel een handje geholpen met de onderdelen; ze hebben nummers er op aangebracht !


Dit omdat de pylons licht schuine vlakken hebben naar de stand van de linker- en rechtervleugel.
Wel zo netjes, aangezien dit een secondenlijm-constructie wordt (polystyreen op polyester), dus je wilt je niet vergissen bij het verlijmen.
In de bouwtekening hebben ze de genummerde onderdelen verwezen naar elk van de 6 motoren:


Ook hier geldt weer dat je zelf de pinnetjes voor versteviging moet aanbrengen in de pylons.
Ik heb besloten de pinnetjes eerst in de vleugels te bevestigen, zodat ik de pylons erop kan 'klikken' later:


Zo dus:


Ik heb ook besloten eerst de pylons aan de motoren te verlijmen.
Mocht een motor niet netjes naar beneden hangen onder de vleugel, dan lijkt het me simpeler om de bovenkant van de pylons iets aan te passen in plaats van een motor in een andere positie aan een pylon te moeten hangen.
Dat staat raar en de pylon blijft dan in een verkeerde positie staan, niet ok.

Dus weer met bijschuren (ja, het blijft allemaal totaal niet passen ) de pylons aan de motoren bevestigd:




Nu nog de naden tussen de motoren en de pylons plamuren en schuren..
Maar niet voordat ik eerst een test-fit heb gedaan, ik móet gewoon even zien hoe de motoren onder het bakbeest staan :














Sommige motoren begonnen los te raken, dus even wat extra tape aangebracht:


Ziet er leuk uit!
Maar goed, het mag weer los allemaal, eerst weer eens schuren en plamuren.

Understatement, ziet er ERG leuk uit.

René

Zo, we zijn weer een tijdje verder.. Afgelopen weken zo nu en dan wel wat gebouwd aan de Antonov maar weinig tijd gehad om hier alles up to date te houden, dus bij deze.

Ik heb het hoofdstuk 'cockpit' weer opgepakt en de motoren even laten rusten.
Zoal ik al aangaf, is de cockpit is een kunststukje op zich omdat er geen enkel aansluitpunt aangegeven is in de holle fiberglass neussectie.
Dus heb ik die 'rib' van Evergreen Plasticard gemaakt om de cockpit-sectie in ieder geval iets van een stevige basis te bieden:


Je ziet 4 schroefjes; deze zijn voor de bevestiging van de rib aan de neussectie:



Zo weet ik zeker dat de rib niet snel van zijn plaats komt.

Omdat dit model een echte tail-sitter gaat worden zal er ook genoeg gewicht in de neus moeten komen.
Ik had bedacht dit te 'integreren' met de rib, zodat ook de verzwaring (een aantal lange M13 bouten met m13 moeren) netjes op z'n plaats blijft voorin de neus.
Dus op de rib afgetekend waar de constructie moet komen:

...en even proef-passen.
Ik snij die T-vorm uit zodat de constructie er een stukje doorheen geschoven kan worden waarna ik het zal vastlijmen aan de rib.
Maar dat vastlijmen komt pas vlak voordat ik de neussectie aan de romp ga bevestigen, als alles dus ook de cockpit af is.
Op de constructie zijn 2 vlakken afgetekend; hier komen de M13 bouten uiteindelijk op te liggen:


Na de T-vorm uitgesneden te hebben, weer eens alles proef-passen zodat ik zeker weet dat alles nog gaat passen.
Hier de cockpit-sectie met achter-sectie en los het transparante windshield.
Ik kijk dan of de raampjes nog op een reële hoogte komen te zitten:




Ziet er goed uit.
Wat me opviel: in de AN-225 cockpit zit op het glareshield een verhoging met daarin de autopilot en EFIS.
Modelsvit levert het glareshield onderdeel gewoon vlak, zonder verhoging..
Dus even in de spare-parts doos gezocht en een subtiele verhoging op het glareshield aangebracht:

Later even het glareshield opnieuw zwart spuiten.

Ook enkele details geverfd in de cockpit, zoals de rudder plates:




Daarna de instrument-decals aangebracht:


De yokes van de 225 hebben een 'knik' naar voren in de kolom, dus de kaarsrechte yokes een knikje gegeven:


Even een 1:72 mannetje erbij geposeerd:


En nog een, je kan nu het aangepaste glareshield met autopilot zien:

Zo, de cockpit leg ik weer even opzij. Ik wil niet te lang doorgaan met hetzelfde, anders raffel ik het misschien wel teveel af...

Ik had namelijk opeens zin in het hoofdstuk 'landingsgestel', een groot project op zich kan je wel zeggen!
Ik heb echt een lange tijd de gear constructie bestudeerd. We hebben het hier namelijk over 28 + 4 wielen in totaal, en deze hangen in een ingewikkelde draagarm-constructie:






Eerst maar eens alle gear-parts bij elkaar verzameld:

...iets met wielen....

...en met kleine onderdeeltjes...


Nadat ik ongeveer een idee had hoe het allemaal uiteindelijk in elkaar moet gaan passen, ben ik begonnen met de wielen zelf.
Deze bestaan uit 2 helften; maar voordat je ze aan elkaar bevestigt moet er een velg uit 3(!) delen tussen...
Het idee is dat de velg in het wiel kan draaien, maar tegelijkertijd ook weer niet kwam ik achter.
Het is nl onvermijdelijk en gewoon beter dat je het als 1 geheel verlijmd, want bij dit model heb je sowieso niks aan draaiende wielen (alsof ik met zo'n unit ga speel-'taxiën' ofzo en uiteindelijk verlijm je het wiel ook weer aan een as (die niet sterk genoeg is zo te zien.. Ook nog wat op verzinnen).
Dus begonnen met de wielen los te halen en vlak te schuren (er zaten genoeg gietbraampjes aan):


Vervolgens de 28 x 3 velg-onderdelen losgehaald, piepklein.. en heel handig, 4(!) bevestigingspunten in de ramen dus lekker voorzichtig verwijderen:



Dit zijn de remschijven:


Zo, even alle onderdelen voor alleen de wielen gerangschikt (de 4 neuswielen ga ik later maken, hebben een nét iets andere diameter dus verwarrend):

Onderin alvast 1 wiel test fit gedaan.

Eigenlijk wil ik nog een verstevigde wiel-tegen-as constructie maken.
Dit zijn de onderdelen van de landing gear:




Zoals je ziet bestaat de gear uit meerdere onderdeeltjes, en de 'slof' waar elk 2 wielen op aangebracht moeten worden bestaat zelfs al uit 2 onderdelen:


En de gear komt weer in een ingewikkelde draagarm-constructie te hangen uiteindelijk:


Kijk...
In het echt oogt het solide genoeg:




...maar eigenlijk komt het er hier op neer dat m'n hele zware grote Antonov-kit uiteindelijk met z'n (misschien wel) 3kg moet steunen op 32 wieltjes die gelijmd zijn aan zulke kleine asjes:

Hier past het wel.. maar uiteindelijk moeten de 32 asjes het wel houden...





Mmm... Ik weet het niet.
Ik ga toch ergens iets met as-tegen-wiel-versteviging doen. Dit vraagt om problemen.
Ik dacht over een dun stukje staaldraad door het asje en daarna door het wiel aan te brengen zodat het wiel niet meer kan afbreken, dus ik heb alle wielonderdelen nu nog maar even los in een zakje gedaan. Lijmen is toch redelijk snel gedaan als het moet.

Maar goed, terug naar de nog vele onderdeeltjes die tot een stevige gear geconstrueerd moeten worden.
Ik heb maar even wat van die handige kleine zip-bags aangeschaft om de boel maar eens op orde te gaan houden..
Het is onvermijdelijk dat je niet meer weet op een gegeven moment of je nu een rechter-achter gear aan het bouwen bent en of een onderdeeltje nu links-voor of rechts-achter moet komen.
Dus ik ben begonnen met alle onderdeeltjes van elke gear afzonderlijk in zakjes te doen met een Post-It memo briefje, dan weet ik nog een beetje waar ik mee bezig ben..:




Hier heb ik een gear even ge-dry-fit om wat te laten zien.
Zoals je ziet zit er een 'zuigertje' in de holte van de gear:

...en een 'scharnier'-deel tussen de slof en de gear zelf:

..en dit past allemaal in elkaar.

Dit is de echte gear:




Modelsvit adverteert trouwens op Facebook met een verend landingsgestel voor deze kit:
https://en-gb.facebook.com/modelsvit/vi ... 379351643/
Ik neem aan dat ze deze optie bieden om ervoor te zorgen dat al je wielen altijd 'level' staan als je de gear bevestigd hebt. Of zoiets?

Nou vertellen ze alleen niet hoe ze dit doen.
Ik denk dat ze die vering bereiken door boven het kleine 'zuigertje' een piepklein veertje te plaatsen zodat het zuigertje lichtjes op en neer kan bewegen.. In ieder geval, ik heb het serieus overwogen maar nee, het is onmogelijk.
Ten eerste omdat ik me gewoon niet voor kan stellen dat er zulke sterke piepkleine mini-veertjes bestaan, ten tweede waar haal je die dan vandaan, en ten derde: de totale constructie van de landing gear laat de vering niet toe kwam ik achter..
Er moeten namelijk nog veel meer piepkleine onderdeeltjes op en aan de gear verlijmd worden, ook onderdeeltjes die aan de slof en gear zelf vast komen te zitten waardoor vering/speling gewoon niet meer mogelijk is.
Dus ik ga ook niet verder proberen of het lukt, ik vind het allemaal al genoeg geïmproviseer met deze kit tot nu toe.

Tot zover dus weer, ik zit niet stil zoals jullie zien.
Alleen heb ik bij dit project Antonov 225 gewoon ook veel avonden waarin ik soms alleen maar brainstorm over hoe ik iets moet aanpakken, of ik ben heel saai alleen maar velgjes aan het schuren, bijsnijden en onderdeeltje sorteren...
Het gaat uiteindelijk wel wat worden!

Dat snap ik helemaal, al dat denkwerk kost heel veel tijd. Als je die onderdelen van die wielen ziet, zal het ook wel even duren voordat je de knop omzet, uiteindelijk moet het wel gebeuren.

René