Wederom een prachtige bouw. Ik krijg per model steeds meer respect voor je werk en je enthousiasme wat je hier laat zien

Knap werk - daarmee ook bedoeld het uithoudingsvermogen. Je zal nog wel een aantal PE-velletjes over hebben om te monteren.

Jeroen

Bedankt voor de mooie complimenten, maar het aantal PE velletjes begint te minderen, want ik heb er vandaag ook eentje bijna leeg gemaakt.



Dit PE-vel bevat alle anti-slipplaten die aan de rand van het dek moeten zitten. Er zat al een dergelijke textuur op het plastic dek, maar dat was er enkele pagina's geleden afgeschraapt omdat het houten dek 0,20mm hoger komt te liggen. Het eiland heb ik nu opgeborgen in de Trumpeter vitrine waar ook Princeton's detailonderdelen in bewaard werden, nadat al het mogelijke PE er op aangebracht was.







Ik had de radarantenne al geplaatst toen bleek dat er in die kooi nog een geplooide antenne moest zitten. Gelukkig ging het deksel van de kooi nog open. Ik heb ook een paar kleine stukjes Evergreen aangebracht zodat de ramen van de brug niet meer uitsteken achteraan. Er is een laddertje gesneuveld, maar dat kon vervangen worden omdat er ook een laddertje binnen in de toren gestopt wordt, wat je normaal gezien niet meer terugvindt als je alle deuren gesloten laat. Het enige wat er naar mijn mening nog ontbreekt is een vervangstuk voor de venturi, de spoiler vooraan de brug om de wind af te leiden van de voorruit. Ook zou ik nog graag een aantal buizen onder de platformen plakken, zoals die te zien zijn op foto's, maar dat zouden dan heel dunne metaaldraadjes worden.

Op naar de anti-slipplaten dus:



Ik raad iedereen die PE van deze grootte-orde moet gaan plakken, af om dit met secondelijm te doen. Voor de voorste plaat had ik dit geprobeerd, maar ondanks een redelijk goede poging kleefde de plaat net een halve millimeter teveel naar bakboord. Dat lijkt niet veel, maar daardoor ziet de dekrand van een millimeter breed er aan die kant plots veel smaller uit dan aan stuurboord. Ik kreeg de plaat er onbeschadigd terug af en heb wat lijm verwijderd, maar ook een tweede poging liep verkeerd. Daarbij had ik er al wel op gelet niet meteen aan te drukken, dus alles kwam er ook weer goed terug af, maar nu heb ik er toch een kwartier over gedaan om de lijm terug te verwijderen met een schaafmes. Toen besloot ik om dit met contactlijm te doen, waarmee je nog een hele tijd kan schuiven voor het vastzit. Nu moet er alleen wat lijm van onder de kanten uit geschraapt worden, want dit smeert iets dikker dan secondelijm.



Al vroeg in de bouwstap bleek dat de stukken dekrand soms iets te lang ontworpen waren. Ik heb in het schema links de oplossing uitgebeeld. De platen hebben een dikkere rand die dus niet weggesneden kan worden. Daarom moet er materiaal van tussen de rand en de plaat weggehaald worden en dan kan de rand er terug op gezet worden.



Hier is het kleine stukje eerst gekleefd en is dan de verkorte rand toegevoegd, zodat alles mooi aansluit op de plastic dekrand.



De achterste plaat moet wat afhellen, dus die wordt met knijpers op zijn plek gehouden.





Ook aan stuurboord zijn er twee locaties waar een millimetertje weggehaald moet worden. Gelukkig is dat steeds waar de plaat maar een halve centimeter breed is, zodat je dit niet opmerkt op het anti-slipvlak.



Bij het laatste stuk kwam ik uit op een structuur die ik nog niet eerder bestudeerd had. Ik had al een PE-stukje voor een kraanarm zien voorbij komen en die was ook op een paar tekeningen al gepasseerd. Ik was er toen van uitgegaan dat die kraan verticaal in het dek verankerd zou zitten, zoals op andere carriers die ik kende. Bij nader bekijken zag ik, dat de kraan van de Shokaku's neergeklapt kan worden in het dek. Bij alle modellen die ik bekeek, zat die kraan dan ook onder een deksel in het dek verborgen, logisch als je standaard een ongeperforeerd plastieken blokje krijgt als kraanarm. Maar dat wilde ik niet, want ik had nu dat interessante stuk PE én ik had een deksel dat met een kleine ingreep opengeklapt kon staan. Ik had er alleen tot nu toe geen rekening mee gehouden dat er nog geen gat in het plastic dek was, en dat kon redelijk dik zijn.



Niet getalmd, ik had hier een bruikbaar zaagje voor. Door de ronde kant lukt het om vanuit het midden van een plaat te zagen.



De korte zijden worden met een boor doorgeprikt. Gelukkig zat er onder het deksel ook een afgesloten deel van de kit, zodat we niet recht op de galerij uitkwamen.



Maar er zat wel nog een stevig stuk van de romp in de weg, drie millimeter dik plastic.



Dat wordt er met een snijschijfje uitgehaald. Er wordt genoeg ruimte gemaakt om het stuk dat uit het dek verwijderd werd, op een lager niveau terug te plaatsen. Waar de kraan ingeplant wordt, is er een stuk I-profiel in de romp gepropt, want daar zat er een gat naar de binnenkant van het schip.



Toen kon het laatste stuk van de rand vastgelijmd worden. Ik heb eigenlijk geen aanwijzing naar welke kant het deksel openklapte, dus ik gok dat het naar rechts ging. De vorm van dit deksel is waarschijnlijk vereenvoudigd door Fujimi, want in de plannen van Morskie is het wat veelhoekiger en bij Gakken 13 zijn er meer dan zes onderverdelingen. Dat zou ons echter te ver brengen, want dan zou alle beplating rond het deksel ook nog aangepast moeten worden.



Nu zijn de twee achterste vliegtuigliften aan de beurt. Het zou iemand vergeven kunnen worden om te denken dat je de lift en de rand daarrond gewoon op de liftkoker van Fujimi kan passen. Werk je met een houten dek, dan mag je daar echter nooit van uit gaan. Je moet alle delen die op het dek komen, nauwkeurig op elkaar droogpassen. Zo is te zien dat er bij het houten dek een afwijking in de lengterichting van het schip bestaat van een millimeter. Weer lijkt dat niet veel, maar daardoor zou je bij het bevestigen van de houten dekdelen de liften niet kunnen centeren op de PE-stukken die je geplaatst hebt. Die houten delen komen namelijk pas aan de beurt als al het PE geprimerd is, want ik wil delen van het houten dek ongeschilderd laten. Er wordt namelijk vermoed dat wat op foto's een lichte kleur heeft, eigenlijk ongeschilderd hout was.



Bij de vorige lift was het plaatsen van de PE liftrand vrij lastig omdat Fujimi hier een hoogteverschil ingegoten heeft. Dat wordt daarom bij deze twee liften dichtgekleefd.



Bij de achterste lift is er een gelijkaardige verschuiving. Nu worden de PE liftvloeren in een stuk met de liftrand uitgesneden en geplaatst. Een grote afdekplaat wordt nog achter de kraan op het dek gekleefd. Ik had deze ook van Fujimi maar daar stond overal anti-slip op. Aangezien dit bij Shipyard op deze plaat achterwege gelaten is, denk ik dat hier een reden voor moet zijn.









De voorste plaat heeft op de badkamertegel wat microkrasjes opgelopen bij het verwijderen van de lijm aan de andere kant, maar dit ga je niet meer zien na de verflaag. Nu komen er een paar structuren aan de dekrand aan de beurt, vooraleer we ons met de rest van het geschut gaan bezighouden.

Er zijn nog wat antennes gemaakt.



Dit zijn de onderdelen die gebruikt worden om de vier draadantennemasten mee te maken. Dit is uiteraard een klusje voor de plooitafel.



Ik heb de uitstekende helft van de antennemast vervangen door een stukje staaldraad. Het PE was voorzien van openingen om dit te plaatsen.



Ik heb eerst de dwarsliggers nagemaakt van de Fujimi stukjes, dus 10 millimeter. Ik heb ze in de richting van de afwijkende zijde van het "kraaienest" gekleefd.



Achteraf bekeken is de verhouding van de dwarsligger tot de antenne veel kleiner. Op deze tekening uit Osprey wat lastig te zien maar de richting van de afwijkende kant van de antennes is niet zijwaarts maar in de lengte van het schip.



Daarom zijn de staafjes ingekort en opnieuw geplaatst maar dan 90 graden gedraaid.



Fujimi lag weer in de knoop met zijn benamingen voor PE-onderdeeltjes, je moet dus niet op fret B maar fret A zijn. Het bleek dat ik al een stukje van de ladder had gebruikt die je op deze antennes moet kleven. Fujimi is ook helemaal niet zo vrijgevig met zijn laddertjes, dus moest ik naar de sparebox. Ik had ladders van de WEM Independence-set.



Helaas waren deze ladders tweemaal zo breed als de Japanse. Daarom moest ik ze in een H-vorm plooien om overeen te komen in breedte. Bijkomend voordeel is dat deze ladders zo in een keer vastgelijmd kunnen worden zonder afstandhouder. Het plooiwerk is natuurlijk een precisie-operatie.



De ladders zitten er maar de foto wilde niet goed mee. Een van de vier antennes heeft de vervangladder gekregen.



Deze antenne komt op de grote mast. Er zitten 8 stukjes in verwerkt.



Ik ga deze mast eerst opbouwen uit de doos en dan ga ik hem helemaal vervangen uit metaal, want het ziet er weer iets overscale uit qua dikte.

Basisstructuur van de mast: afgaande op een foto uit het boek koos ik voor koperdraad van 0,6mm als vervanging van de mast. Het zoeklicht kon er zo in geplaatst worden.



Nu kon de antenne geplaatst worden. Gelukkig was er ook een stukje PE om het kraaienest mee te maken.



Van bovenaf bekeken staat alles mooi evenwijdig.



De bovenste ra is afgeleid van een nieuwer vliegdekschip, Junyo. De Zuikaku had namelijk een keer een beschadigde mast en toen is die anders terug opgebouwd, met een V-vormige ra.



Dat kon ook de doos in.



Nu was het tijd voor wat geschutinstellingen, de rest van de 127mm-stukken dus.





De lopen worden vervangen door het tweede pakje Aber loopjes. Die zijn iets korter en ook wat fijner. Ze zijn ook beter uitgeboord.



Alle stukken zijn snel geplaatst en van schokdempers voorzien.





Na een vergelijking met foto's in Gakken bleken deze stukken bijna perfect nagemaakt, er hoeft geen extra PE meer op.

Nu nog een korte vergelijking van de Hasegawa vliegtuigenset voor late war vliegtuigen met wat er in de Fujimi set zit. Het valt vooral op dat de Hasegawa's meer paneellijnen hebben. Ik vond wel op de vroege Zero-romp wat sinkmarks.









Alles past heel mooi in elkaar, al weet ik niet of de staartvlakken correct geplaatst zijn. Die heb ik wat door elkaar gehaald en ik zag geen verschil meer in de onder- en bovenkant.

Ik heb uiteindelijk drie van de vier types vliegtuigen uit de Hasegawa set gemaakt. De Suisei duikbommenwerpers waren ook op Zuikaku gestationeerd. Die laatste hebben we een heel fijn onderstel.







Toen was het tijd voor een nieuwe lading PE op de galerijen. Een heleboel trapjes werden toegevoegd en ik kreeg door dat ik tot hiertoe de trapjes verkeerd geplooid had, met de treden naar achter. Dat kan niet meer gecorrigeerd worden, want dan gaan er treden afbreken. Wat je in deze update zet, zou toch juist moeten zijn. Ik was wel even op zoek naar een stuk van de landingslichten. Ik had al op de tafel gezocht en onder het schip, want het stuk was niet weggesprongen maar gewoon naar beneden gevallen. Ik had het al even opgegeven maar het ding verscheen plotseling weer vanzelf. Het was aan een vingernagel gaan hangen.















Het voordeel aan de nummering is dat ze de naam van de kitonderdelen overneemt, dat maakt het makkelijker om te volgen. Ik heb wel een paar stukken van de galerij moeten bewerken om de trappen er in te krijgen, bij eentje was er bijvoorbeeld geen trapgat voorzien...

Vorige keer zei ik dat er geen PE voor de 127mm kanons voorzien was. Dat klopte niet, want er zijn voor elk twee afschermstukken voor de lader.



Het plooien ging erg makkelijk, zo klein als het allemaal is. Het plaatsen was wat lastiger, want het is niet helemaal duidelijk hoe de stukjes moeten hangen.



Deze plastic stukjes moesten er af.





Nu gaan we waarschijnlijk over naar de 25-millimeters.

Het is zonde om al dat PE straks onder een verflaag te zien verdwijnen.

Waarom? Het geheel wordt alleen maar mooier en verfijnder

Het zou een vreemd gezicht zijn, een ongeschilderd model op een waterlijndiorama. Maar al dat PE maakt het wel noodzakelijk dat er met grijze primer gewerkt moet worden, ik ga die delen eerst in Tamiya lichtgrijs spuiten voor de camo er op komt. Voor wie daarom treurt, niet wanhopen want het zal waarschijnlijk slechts een jaartje duren eer het volgende scheepsproject vol PE zal hangen. Die zal hopelijk wel in die vorm te zien zijn op een of ander evenement, want voor de Zuikaku zal dat ongetwijfeld pas in afgewerkte vorm gebeuren.



Het was al even uit mijn gedachten gegaan, maar ik moest nog wat doen aan de ondersteuning van de galerijen, waar een deel van afgeknipt moest worden omdat de structuur verder uitgewerkt moest worden. Helaas was dit nog een stuk lastiger dan de driehoekjes, hoewel deze stukjes iets groter zijn. Het bleek erg moeilijk te zijn om ze in een keer op de juiste plek te zetten, ook omdat er geen aanwijzingen op de romp zitten waar ze moeten uitkomen, buiten een hoogtelijn. De meeste van deze stukjes zijn een paar keer naar beneden gevallen. Gelukkig is daar nu niets meer van te zien.



Aan de stuurboordzijde waren er dan weer geen instructies, al bleek het mogelijk om uit de benaming van de stukjes af te leiden wel kitonderdeel ze moesten verfraaien.



Naast een verdwaalde galerijsteun zijn er ook al wat davits bijgeplaatst, al heb ik die voor het sloependek nog apart gehouden. Anders wordt het moeilijk om de sloepen niet mee in de camo te spuiten.



Nu begint de dolle pret echt. Ik heb het eerste pakket van 15 driedubbele 25mm-luchtdoelkanons geopend. Het was me zelfs niet opgevallen dat hier nog een bonus 16de kanononderstel in verborgen was, maar er zijn standaard maar 45 lopen meegeleverd en ik vond er maar twee bonus. Aangezien ik toch teveel single guns ga overhouden, is dit al een goeie manier om aan de nodige 18 driedubbele opstellingen te raken.



De loopjes zitten in het begin wel wat gammel in de kulas, het is de kwestie om ze in een acceptabele stand ten opzichte van elkaar vast te lijmen.



Ook bij de viziertjes is het opletten dat je alles recht plooit, want je mist snel de plooilijn.



De magazijnen zijn wel op een verstandige manier uitgewerkt, hier wordt niet met lijm geknoeid want de connectoren kunnen als paspinnen gebruikt worden.





Daardoor duurt deze stap maar een twintigtal minuten.



En we sluiten vandaag af met de tandheugels onderaan de kulas.

Wat een huzarenstuk! Top kerel ! Heb hier nog een us sarratoga vliegdekschip liggen . Kijk er tegenop maar is peanuts met het werk dat jij in deze set steekt . Keep going!