Dank je Andrew, ja ik doe veel om jullie als lezers te boeien
En dus volgt er nu wat theorie
De intro was nog niet af en dus ga ik nu lekker verder.
Mijn inspiratie om eens wat italiaans te gaan bouwen kwam voornamelijk door dit boek.
Afgelopen winter heb ik dat gelezen en een heel wat genuanceerder beeld overgehouden aan de zee oorlog op en rond de middellandse.
Het boek is niet voor of tegen iets of iemand maar bied brok feiten over wie wat waar waarom en wanneer.
Het is geen droge kost maar goed leesbaar (in het engels) voor wie eens wat meer wil weten over dat stuk geschiedenis.
Nu nog even over de Pegaso, wat algemeenheden.
ze was zo'n 89 meter lang, 9,5 meter breed en dat vertaald zich naar een model van zo'n 25x2,5 centimeters.
Uiteraard gaat dat model weer op een plankje en dat is wat ik tussen de werkzaamheden aan Malcolm door heb gemaakt.
Een beetje zagen, frezen,boren en lakken.
Het bouwboekje bestaat uit 2 A4-tjes dubbelgevouwen zodat je 8 kantjes A5 overhebt.
Anderhalf kantje gaat over Pegaso als schip en haar carrière want dit was wel DE heldenpraam van de regia marina.
Die faam komt doordat ze maar liefst drie britse onderzeeboten tot zinken heeft gebracht.
Dit waren de HMS Upholder, Torn en Undaunted dat alles onder commando van Capt di corvetta Francesco Acton een achter-achter-achter kleinzoon van een van Nelson's captains.
Uiteindelijk kwam er ook voor pegaso een eind aan in 1943 bij de wapenstilstand met Italie.
Op dat moment was zij samen met zusterschip Procione in Mallorca en om in beslagname door spanje of duitsland te voorkomen zijn beide schepen daar door de eigen bemanning grondig gesloopt en tot zinken gebracht.
Nog heel even over dat bouwboekje de resterende pagina's zijn gevuld met wat schetsjes en aanwijzingen en ja redelijk karig.
Gelukkig heb ik ook dit boek in de kast en daar valt doorgaans een prima overzichtstekening uit te halen en dat helpt wel.
En dan nu geen droge kost meer maar modelbrouw met plaatjes.
Eerst de bodem na het verwijderen van de gietprop.
Het lijkt heel wat maar het viel mee eerst maar eens een schuurrol in de dremel, stofmasker op en draaien maar.
Daarna een schuurschijf in dat apparaat en het wordt wat.
Beetje smeren en nog meer schuren, met de hand en veel water.
En ja al dat schuren is ook wat eentonig en omdat je dan toch met dat stuk resin (het is nog geen schip!) en je handen zit gaan dingen opvallen.
Om op het voordek te komen zijn er twee zig-zag trappen gegoten !
Dat is misschien heel fraai als bordestrappen voor het palazzo di duca de montepegaso maar ik vind je lelijk op een scheepje.
De eerlijkheid gebied me op te biechten dat ze amper zichtbaar zullen zijn want er komt nog een dekje overheen.
Maar ik weet dat ze er zitten en dat jeukt.
Weg er mee dus en later iets anders voor terugplaatsen.
Nog een dingetje de schroefastunnels.
Twee onduidelijke blobjes resin.
Nou daar ga ik ook nog iets op verzinnen.
De passing van het roer lijkt me ook nog een punt van discussie maar als dat alles is, komt ook wel goed denk ik.
Ondertussen heb ik ook maar de moeite genomen om alle portholes wat uit te diepen want zijn keurig op grootte aangegeven en zitten netjes op een rechte lijn(en dat heb ik wel anders gezien) maar erg ondiep en als je dan met verf bezig gaat blij er weinig van over.
Het laatste pijnpuntje voor vandaag is dit.
Zoals te zien twee spoorrailtjes. Leuk voor de schipper die gek is van spelen met treintjes denk ik dan.
Maar neen ze zijn voor de dieptebommen en ze houden niet keurig op bij de dekrand.
Moet ik ook nog iets op bedenken.
Eerst maar eens glas wijn uit piedmonte want dit vraagt veel denkwerk en de raderen moeten gesmeerd blijven.
tot de volgende
Groet wim