Het buig, breek en sloopwerk om de mal uit de slingerbak te halen was geen succes.
De mal hangt nu in sleufgaten aan de wand. (waar de deksels van de oude CV ketel al niet goed voor zijn die al jaren "in de weg staan, wachtend op de oudijzerboer").


Ruim 5 mm vrij van de grond.


Door het morsen met de oude "gietlepel" waren de rechtophouddraden ook ene klont geworden.
Ik hoop dat dit werkt dat te voorkomen.


Verder nog geïnvesteerd in een sauslepel van BK, die ik na te hebben voorgesteld aan de bankschroef onmiddellijk heb gepromoveerd tot nieuwe gietlepel.
In de hoop dat daarmee minder naast het schenktuitje loopt en er dus meer in de mal terecht komt.

Zojuist gegoten, minder warm en met net zoveel geklieder.(ondanks de mooie lepel)
Het is net of de legering uit elkaar valt. (kan dat?)
Er drijft normaal wel wat slak op, dat veeg je aan de kant en dan heb je blinkend oppervlak.
Het viel al enige tijd op dat bovenop een dikkere "laag" dreef, die heb ik er net met een lepel maar eens afgeschept.
Straks kijken of dat nog scheelt.
De gieting was minder goed dan de vorige.
Of dat komt doordat het te taai was of te koud, ik weet het niet. (krijg je als je meerdere dingen tegelijk probeert, ik heb ook alle overloop gaten met slicone min of meer dicht gestopt.)
De vulpijp was vol maar net op de emmer hol (uitgezakt omdat het in de mal nog wel vloeibaar was).

De mal kon ik er wel zo uit tillen.



nummer 20
Volgens mijn gevoel duurde het schoonvegen van de lepelonderkant al wat lang, nadat ik de machine had "gestart".
(gieten ging wel zonder lekken bij de vulpijp met die schone lepel)
Bodem lijkt dik genoeg maar helaas net niet geheel volgelopen.
Maar volgieten via de bodem lijkt niet nodig als je kijkt naar de vorige emmer.
Verder was de zamak nu lekker schoon, maar minder warm dan nr 18, bovendien was de mal gekoeld na de gieting van vanmorgen.
Ook had ik kartonvullingen tussen de stalen houder en de mal. (ik had nu geen vellen die de insnijding waren ingeslingerd)
Het lijkt meer op een geringe verandering van allerlei variabelen, één daarvan is het toerental.

Volgende uitdaging:
elektrificeren van de machine.

Want ik kan moeilijk iemand van straat plukken om de machine te starten op het moment dat ik de lepel gevuld en schoon heb.
Ik kom wat handjes tekort.


Het lijkt er sterk op dat er na het afvegen van de lepel te weinig snelheid over is........

Desintegreren is mogelijk.
Ik kwam in een artikeltje tegen dat Zamak erg gevoelig is voor de juiste temperatuur.

Ook op de lange duur zijn er reacties als ‘Zinc Pest’ mogelijk.
Al was dit door mengen met mogelijk andere samenstellingen. (Halverwege in onderstaand artikel)

>>Artikeltje<<

Mooie machine aan het worden!
Ik houd daar wel van. Ik heb op dezelfde wijze een mini-puntlasapparaat in elkaar gezet. Daar kwamen ook steeds meer dingen aan vast.

Dank voor die link.
Best wel schokkende foto daar ook over dat uit elkaar vallende metaal........
En ook die opmerking over temperatuurinstelling.
Ik hoop maar dat deze emmers geen last krijgen van uit elkaar vallen van het gietwerk.
Ik had alleen dat de smelt in de pan deed alsof er twee verschillende soorten in zaten, met elk een andere stroperigheid.
Een nadeel van "het wiel uitvinden", je komt het tegen en doet er niets aan.

Een deel van mijn emmers is gemengd met rvs, maar daarover later meer.

Ik begreep wel dat daar allemaal ‘schroot’-Zamac werd verwerkt. Het omsmelten van carburateurs en degelijke. Mogelijk andere samenstellingen/verontreinigingen. Jij bent met ‘zuiver’ Zamac aan de gang.

Ik kwam er op doordat ik wel benieuwd was of je Zamac een beperkt aantal cycli kunt smelten, of onbeperkt. (Niet gevonden overigens)

Maar ‘zinkpest’ is wel een serieus ding. Vooral omdat het zich na lange tijd kan openbaren.

Ja, dan heb ik het niet naar mijn zin.
Het heeft heel erg veel tijd en moeite (en geld) gekost om 50 van die emmers te maken.

Dit gaat werken, maar
het lijkt wel een trilplaat.
Ondanks de vele tijd aan balanceren, kwam er niets bruikbaars uit.
Conclusie: de pickup kan geen LP's aan van 5 kg of meer. eigenlijk heel begrijpelijk
Met weinig toeren was er nog wel wat resultaat nadat er een gewicht was verplaatst.
Met meer toeren was het net het weer van Pelleboer: het kan vriezen, het kan dooien...........

Ik heb besloten dat het door de lagering kwam en het opgelost met rollen onder de draaitafel en niet in het versterken van de taatst (center-as)





Doordat ik halverwege het uitwerken overging van boutjes naar dubbelzijdig plakband kwam er weer een te hoog lagerblok uit, waardoor de taats van de eigenlijke pickup niet meer gebruikt werd en alle gewicht op de 4 lagers kwam.
Dat kost veel energie en de snaar trok de schijf niet meer rond.
Dus maar een vulbusje gemaakt en het lijkt nu redelijk te gaan tot 220RPM.
Daarna kan ik de boormachine wel meer toeren laten maken, maar gaat de schijf niet harder draaien.
Veel lawaai en vast slecht voor de snaar die, omdat de lijm niet hield) in elkaar genaaid zit.

Voorlopig maar zo laten en wat gaan proefgieten, pickup is niet (direct) geschikt als slingergietmachine.

jee, man, voor die paar emmertjes moet je een hele fabriek bouwen. Ik zou het uitbesteden

Maar wel respect voor je uithouding en volharding, het is jammer dat je nu net een onderwerp aantikt waar wij weinig tot geen ervaring mee hebben, anders was de hulp veel beter.

Heb je (het zou mij verbazen van niet) al eens bij een tingietersforum geneusd?

Ik weet het niet meer.
Tin kan je met een verfföhn nog wel smelten, dat is geen raketwetenschap.
Heb je ook niet dat de legering uit elkaar valt.
Ik heb me wel suf gezocht naar zamakgieters.


Momenteel wordt de mal zo gevuld.


De gieterij.
van links naar rechts:
De variac waarmee ik tot 270 V kan geven aan de smeltpan (blauw met geel met de vermiculietsteen als deksel er op.
Toerentalmeter
gietmachine
aandrijving.



Product: emmer 22
gegoten op 220RPM, bij 385W en 22.6mV

Ik heb er wel vertrouwen in, ik heb een minder goed resultaat gezien bij 410W.
Aangezien ik het met deze lage netspanning niet zie gaan lukken vandaag was dit de laatste proef.
Ik zit hier aan het einde van de kabel en met somber weer heb ik wel eens maar 217V

De oppervlakte structuur ziet er m.i. wel heel echt uit (stukje hart onder riem steken)

Mooie scherpe rand ook!
En ik zag al wat geoxideerde effecten op een ander forum voorbijkomen die er erg overtuigend uitzagen.