Bedankt voor de complimenten. Vandaag gaan we eens kijken naar de freighter. Daarvoor heb ik nog geen definitieve referentie gevonden, maar ik kan de onderdelen al wel vergelijken met foto's die ik op Navsource gevonden heb. Daar staan de meeste belangrijke foto's van elk schip op chronologische volgorde. Hier zie je de brug van SS Lyon, een schip dat in het Middellandse Zeegebied dienst gedaan heeft: http://www.navsource.org/archives/09/22/22071.htm. De foto's zijn handig omdat ze de brug in detail tonen. Daardoor kon ik onjuistheden weghalen van het Revell model.



Er zijn veel relingen te zien op de galerijen. Ook is er een zonnekap voor de ramen zodat je niet veel van de stuurcabine ziet. Op dit schip zijn er ook verschillende geschutsposities te zien boven de vliegende brug en op de kingpost (pyloon voor de takels).



De relingen op het schip zijn allemaal vol gegoten als een opstaande rand en moeten dus afgezaagd worden.



Van de vier stukken van de brug zijn de relingen al verwijderd. Ik heb hier nog wel de kegeltjes voor de deksteunen laten staan, die heb ik na het bekijken van de foto ook weggehaald. Die steunen zijn niet meer dan dunne pilaartjes die bij de reling staan.



De dekken zijn doorgesneden op de raamlijm in plaats van aan het plafond, wat straks bij het verwijderen van de naad wel een klusje oplevert. De onderste rij sluit niet helemaal aan. De rest valt wel mee. Gelukkig heb ik bij de Columbia de patrijspoorten en de deuren niet gebruikt, die gaan hier het nodige detail opleveren. Let op hoeveel inkijk er in de stuurcabine is en hoe scheef de ramen zijn, dit heb ik daarna weggehaald.



De lagen worden nu onder druk samengelijmd, zodat ik nergens meer dan een smalle naad overhoud. Onder de raamlijn heb ik een strook metaal gekleefd, zodat ik de muur recht kan doen aansluiten zonder de brug kapot te schuren.

Zo hee, daar zitten serieuze lijmklemmen op. Arm schip.

We hebben er geen medelijden mee.



De ondoorzichtige reling gaat van het dek af. Er wordt ook nog een heel stuk gevijld om de rand die hiervan achterblijft weg te werken. Alle steunen voor het volgende dek van de brug mogen weg, want die zijn overscale en zouden dunne paaltjes moeten worden. De bolders hou ik wel, maar daar moeten ronde plaatjes op.



De romp moet zo nauw mogelijk tegen het dek aan passen, want de bovenste twee millimeter lopen er in over. Gelukkig past dit zeer goed, en dat voor een mal uit de jaren vijftig.



De brug wordt ook maar meteen op de voorziene plek gezet, want ook hier loopt de naad door de patrijspoorten. Ik heb ongeveer 70 daarvan geteld, maar ik heb maar PE voor 50. Ook heb ik ladders nodig. Dat wordt nog een bestelling bij L'Arsenal, vrees ik.



De ankerkettingen zijn opgegoten, maar daardoor zitten ze niet gespannen. Eerst worden de kluizen open geboord.



Ik had nog PE scheepsketting over van de Princeton. Een van de deuren naar het ruim zal ik open laten, maar van het interieur is niet zoveel te vinden.



De opwindmechanismen voor de takels waren aan het dek gegoten maar de spoel was daardoor niet rond. Ik heb die hier vervangen door stukjes aangietpunt.



Toen ik PE deuren op de dekhutten tussen de luiken had gekleefd, zag ik duidelijk dat de muren scheef stonden. Bij oude modellen kan je dat wel eens meemaken, hoewel de brug dan weer kaarsrecht is. Er zit dan niets anders op dan de deuren weg te nemen en alle muren af te schrapen.





Dit is het resultaat, de deurtjes zitten er terug op.

Nu worden ook de patrijspoorten die meest in het zicht zitten, voorzien van PE wenkbrouwen. Zo valt de indruk weg dat ze uit een boven- en een onderhelft opgebouwd zijn. Ik zet ze op de muur met een graveertool om ze uit te lijnen en doe dan wat lijm op de tool. Dat loopt dan in de patrijspoort en de ring zit vast. De pincet over de ring zetten en de tool met draaiende beweging terugtrekken.



Gisteren is er vooral gewerkt aan de ABSD. Het dek moest nog geschilderd worden. Zoals in het filmpje op pagina 1 en de volgende foto, is de kleur van dit dek snel verdwenen onder een roestlaag. De instructies hebben het over gunship grey maar ik koos een glossy roestkleur van Gunze. Zo zal de wash hier goed over vloeien.



Eerst moest ik een masking maken uit karton, met uitsneden voor de waterbuizen, om de muren tegen roestkleur te beschermen. De buizen zelf kon ik daarbij niet ontzien maar die kunnen makkelijk terug grijs gekwast worden.



Het karton was zo gemaakt dat het over drie modules past, de hele muur kan dus met 1 kartonnetje gespoten worden.











Voor de buitenkant van de pontons waren ook 2 stukken karton nodig. Eentje om de muur af te bakenen:



En een ander dat net rond de scheepsromp past en onder de bruggetjes door loopt. Ook de reling gaat dus mee in de roest. Dit zal later met drybrush opgelost worden.



Dit ging zo vlot dat het in een avond en een dag afgewerkt kon worden.









Nu komt nog het stuk dek op de muren aan de beurt, maar dit zal moeilijker zijn om te maskeren omdat de geschutsposities, de cabines en de luiken er op staan.

Het afplakken van de muur van de ABSD is een geduldwerkje, voor sommige uitsteeksels moet ik nog een oplossing zoeken. De verlichtingspalen en uitlaatbuizen zullen waarschijnlijk met Microscale Mask bedekt worden.



Op de freighter ondertussen zijn de bolders weggehaald nadat in elk een gaatje geboord is tot door het dek. Ze waren conisch gegoten en hadden geen flens om het meertouw tegen te houden.



Met deze materialen zullen ze opnieuw opgebouwd worden. Het betreft een PE-set met ringetjes, een messingbuisje en een staaldraad.



De draad is kort geknipt en de buis is in partjes van 1mm gesneden.



De ringetjes worden aan de draadjes gelijmd en die worden dan met een stukje buis door het geboorde gaatje geregen. Met een hamertje worden ze nog wat aangeslagen. Na het vastlijmen kunnen ze glad gevijld worden. Er zijn er een veertigtal nodig.





Ik heb nog onderzoek gedaan naar de foto's met de freighter die ik afgemeerd naast de ABSD vond. Ik vond een detailfoto van dit schip en het blijkt USS Sumter te zijn. Die heeft volgens Navsource een C2-romp en die kan ik dus niet bouwen met dit model. Daarom gaan we maar naar het schip dat vanuit de Hawaiian Pilot gebouwd werd, de Bayfield, en de rest van zijn klasse omdat die meer kans maken om op het juiste moment bij de ABSD geweest te zijn. Bayfield zelf verscheen pas in 1945 in de Pacific, de volgende schepen al een jaar eerder. Een ding dat aangepast moet worden, is de goalpost vooraan. De dwarsbalk daarvan is pas na de oorlog toegevoegd, de Bayfields hadden onder de oorlog alleen twee kingposts. Ik vervang ook de palen die in het model zitten, die hoeven niet te verjongen naar boven toe. Dat kan je duidelijk vaststellen op de foto's van Bayfield.



Enkele details verder, de palen kunnen nu gedry-fit worden.



Ondertussen zijn ze met metalen pinnetjes op het dek gelijmd.



Ook de twee andere masten moeten vervangen worden, er zit heel wat verschil op de dwarsbalk en ook hier hoeft de paal niet smaller te worden bovenaan.

De dwarsbalken op de masten zijn haast dubbel overscale, ik heb het nagemeten op foto's en ook op een plannetje dat ik vond online. Ze moeten ook puntiger zijn. Daarbij zitten er nog holtes in de onderkant. Dat alles heb ik hier nagemaakt met Evergreen en een metalen plaatje als bodem om in te boren. De uitsteeksels onder de oksels (zie vorige post) zijn duidelijk gecondenseerd tuigage.

Ik ben aan de masten zelf ook begonnen, maar daarbij ontbreekt het me aan messingbuis van 2.8 millimeter diameter. De mast verkleint namelijk toch trapsgewijs in diameter naar boven toe. Ik heb al wel diameter 2.5 en 3. Gelukkig kon ik wel verder met een ander knelpunt in de bouw van de freighter.



Ik moest een aankoop doen van PE ladders in een Duitse webwinkel, maar zo'n PE-setje is ook maar zielig om alleen te bestellen.



De omschrijving was "Ladders en relingen 1/350".



Het was pas bij het uitpakken dat ik het opschrift zag "Germen ladders". Niet dat ik ergens op dit halfrond een andere set ladders kon bemachtigen, tenzij misschien bij L'Arsenal. Maar da's minstens een week afwachten. Duitse ladders worden het dus. Een plus is dat het fret tweemaal voorkomt, dat zie je niet op de preview.



Twee stuks aan het voorkasteel, met genoeg ruimte aan de rand van het dek om nog twee geschutsopstellingen te plaatsen. Ik heb er een tree af moeten halen.



2 paar laddertjes aan elke kant van de brug.



Vier op het promenadedek.



En dan nog eens vier naar het achterdek, waarvan eentje dus een Amerikaanse ladder is. Na dit overzicht gaan we terug naar de ABSD. Nu moest de top van de muur gespoten worden. Dat betekende onder andere 100 verlichtingspaaltjes ontwijken, die al blauw gespoten waren.



Er werd eerst een experiment gedaan met Micro Mask. Ik heb dit op vijf paaltjes geprobeerd. Gelukkig heb ik dan gewacht tot het uitgehard was. Het bleek onmogelijk om het masker van de paaltjes af te krijgen zonder de verf mee te nemen.



Er zat dus weinig anders op dan elk paaltje af te plakken met tape. Omdat ik geen zin had om honderd stukjes tape te verspillen, bedacht ik een doorschuifsysteem waarbij telkens vijf stuks in een kegel van tape opgesloten worden. Die kegel kan dan gekanteld worden om verschillende zones van het dek te bereiken.



Hier was het voor 25 prcent afgewerkt.



Momenteel is er voor 50 procent afgewerkt, dit heeft wel 4 uur geduurd. Voor geïnteresseerden is het aan te raden om de paaltjes toch pas na het schilderen te bevestigen, je wint zo enkele uren tijd.

Micromask is mal spul, dat reageert met alles wat eronder zit.

Ik vind het trouwens vooral verbazingwekkend hoe ze Germen hebben geschreven in plaats van German.

De roestlaag ligt erop. Daarvoor is aan de randen met donkerbruin geschaduwd en dan met oranje afgewerkt.





Nu kunnen er weer wat elementen toegevoegd worden, zoals de ladders naar het dek.

Een van de platforms aan de uiteinden van de ABSD kit had ik niet toegevoegd, omdat er op foto's altijd een kleiner platform lag. Dat was meer een verplaatsbaar ponton.





Dit was eenvoudig na te maken met Evergreen en stukjes recht geplooide nieten.



Op de bovenkant is een anti-slippatroon te zien, dat ook terug te vinden is op de Rhino's in Normandië.



Om dit in laagreliëf te kunnen voorzien, worden er sporen gegraveerd.





In de lengte komen er twee lange nieten, dan wordt de breedte opgevuld. Daar komt wat vijlwerk aan te pas.



Als alle nieten er op gelijmd zijn, wordt de bovenkant ook nog eens glad gevijld.





een vierhonderdtal houten blokjes worden ook voorzien vanuit de kit. Je krijgt er meer dan 500, maar dit is voor een slagschip. aangezien de kruiser niet even lang is, ga ik er dus wat minder plaatsen. Ik wil ze wel verankeren met een stukje draad, dus is er heel wat boorwerk verricht.



Dan worden er koperen stokjes in de gaten verankerd.



Zo ben ik vandaag tot 2.5 gietramen geraakt. Nog 5.5 te gaan.

Wow! Wat een werk! Echt heel mooi op weg zo