Inmiddels heb ik diverse detaillering aangebracht. Ik kwam nog een leuk PE setje tegen (eigenlijk voor een andere GAZ-AA kit, maar het helpt wel in de fijnste details).


Eerst heb ik de wielen onderhanden genomen. Dat was een beetje een rommeltje, omdat de aansluitingen zoals beschreven in de bouwtekening niet klopte en er was veel flash. Uiteindelijk heb ik de assen en aansluitingen zelf gemaakt van metaal/styreen. Dan kan ik meteen zorgen voor 'afstandhouders' zodat de wielen mooi strak in één lijn lopen.


Bij het passen kwam ik er achter dat het chassis net iets te hoog stond aan de achterkant. Het is millimeterwerk, maar de tank moest iets zakken anders zag het er niet uit. Dat heb ik gedaan door zowel in de tandem wheel unit als in de onderkant van het chassis elk een millimeter weg te snijden.


Op het oog lijkt dat prima zo! Alles zit nog los, dus om deze foto te kunnen maken moest ik heel voorzichtig zijn. Elke stoot tegen de tafel en er viel weer een wiel om


Ook de verlichtingsunit staat los, even als de motorkap. Dus als het hier en daar nog iets kiert; dat kan kloppen! Hierna spuit ik de afzonderlijke delen in hun kleur en daarna kan het definitieve samenbouwen gaan beginnen. Er is ook wat PE voor details van het interieur (voor zover dat gaat in 1/72), dus wordt vervolgd!

VJ

Mooie ombouw die je gedaan hebt!

En je praat over millimeterwerk, ik heb bij mijn 1:24 modellen al dat 0,5 of 1 millimeter het verschil kan maken (vind ik).
Laat staan bij schaal 1:72!

Succes met de afwerking.

gr Jeroen

Dit wordt een waardige compagnon van je DC-2! Mooi werk, zeg.

Schitterend werk. Mooi voorbeeld natuurlijk en ook een prachtig model in wording!

Rolf

Mooi, heel mooi...

boor je die lampen nog uit om er glaasjes in te monteren? Of vul je de sinkmark gewoon op?

Dank allemaal voor de leuke aanmoedigingen!

Die ga ik inderdaad nog uitboren en daarna voorzien van PE randjes en er zijn zelf lensjes meegeleverd, dus dat is nog een leuk projectje!

Ondertussen heb ik heel wat zoekwerk verricht naar de oorsprong van deze truck. Mede dankzij een Amerikaanse site van Ford AA liefhebbers en de hints van JohnH heb ik wel wat aannames kunnen doen. Niets definitief 'bewezen', want dan zou ik meerdere bronnen moeten hebben. Maar dat hoeft ook niet; het gaat mij erom te kunnen duiden waar deze truck ongeveer vandaan komt.

Het Ford logo
John tipte dat Fords een logo op de zijkant van de motorkap hebben. Dat klopt ook, maar dan alleen voor de modellen met een Flathead V8 motor.

In 1932 werd het truck model Ford AA vervangen voor de uiterlijk (nagenoeg) identieke Ford BB. Tegelijkertijd werd een 'model 18' geïntroduceerd, voorzien van de nieuwe V8 motor met 65pk (beter bekend als de 'Ford V8'). De eerste Ford BB trucks werden geleverd met de originele standaard 4 cylinder, watergekoelde 3,3 liter motor die tegen de 50pk leverde. Later werd de BB voorzien van een V8 van 85pk steeds meer populair. Na 1934 werd de V8 zelfs de standaard (tot aan 1954 toe!). Alle modellen met een V8 motor waren voorzien van het 'V8' logo, aangebracht op de grille en de motorkap. Daarmee is aan de buitenkant zichtbaar welke krachtbron er onder de kap schuil gaat. Zoals op de foto voor de Fokker F.36 op de vorige pagina. Dat is dus een Ford BB met V8 motor. De truck voor de DC-2, die ik nabouw, heeft het V8 logo niet. Die heeft wel het witte dak en dat is het volgende vraagstuk.

Het witte dak
In het oorspronkelijke ontwerp van de cabine ('cab') bestond de dakconstructie uit houten latten met daaroverheen een doek gespannen. Deze closed cab 'soft top' werd tot 1931 toegepast. Alle Ford model AA's na augustus 1931 waren voorzien van een closed cab 'steel top'. Toch is op de foto van de truck die ik bouw duidelijk de witte stoffen kap zichtbaar. Het gaat waarschijnlijk dan ook om een Fordson: een door de Ford Motor Company, bij Londen in Dagenham aan de Theems gebouwde Ford. Mogelijk werden daar de 'soft tops' langer toegepast. De foto hieronder is in elk geval duidelijk:

Een 1934 Fordson Type B 82, Model BB uit het inmiddels opgeheven Den Hartogh Ford museum. Hier is de soft top goed herkenbaar en toegepast op een 1934 model BB, terwijl dat na 1931 niet meer werd toegepast op Amerikaanse Ford modellen.

Fordson BB Sussex
En dat brengt de zoektocht naar de UK. De eerste truck die bij Fordson werd gebouwd was de AAB, in 1933 em 1934 opgevolgd door de ‘2-ton Truck’ of ‘Commercial Vehicle’. Dit was een Ford BB met met 157" wielbasis met ‘full floating’ achterassen. In 1934 en 1935, zo blijkt uit documenten, is een aantal van deze trucks extern verbouwd tot 'Sussex' 6-Wheel Double Drive. Het lijkt mij niet geheel toevallig dat dit samen viel met de volgende advertentie uit 1934 (en 1935):

bron: 'Flight' magazine December 5th 1935 via http://www.aviationancestry.co.uk
Met enige google werk lijkt het aannemelijk dat het dus gaat om een 1934 Fordson BB-157 met een closed cab, “soft top” met E98T vier cilinder motor, gemodificeerd tot ‘Sussex’ standaard door County Commercial Cars ltd. uit Hampshire door aanbrengen van een tandem achteras met dubbele aandrijving en een gelijknamige ‘Sussex’ brandstof tender door Thompson Brothers uit Bilston. Deze tender bevatte 3 ton brandstof (800 gallon) en kon met een eigen pompmotor tot 350 liter (100 gallons) per minuut tanken.
De opvolger hiervan was in 1936 de Fordson BBE, met als eerste de COE (cab over engine) configuratie, die in de UK werd aangeduid met 'forward control' en dat was weer de voorloper van mijn vorige truck: de Fordson 7V!

Bron: commons.wikimedia, eigendom: https://digitaltmuseum.org/021028596174/tankbil

Shell kleuren
Uit de vorige foto blijkt duidelijk de kleuren die Shell toepaste in de jaren '30. Gedefinieerd als Geel (RGB 253,205,9 / RAL1018) en rood (RGB: 237, 28, 36). Voor geel heb ik gebruik gemaakt van Humbrol 69 en voor rood Humbrol 153 met 10% wit en 20% Humbrol 19. Er zijn geen kleurenfoto's van de truck die ik aan het bouwen ben. Wel is er een ingekleurde foto als puzzel uit die tijd. Mogelijk heeft de maker daarvan de juiste kleuren tot zijn/haar beschikking gehad omdat de tekening afkomstig is van een foto.

Bron: KLM

en de ingekleurde puzzel op basis van bovenstaande foto. Opvallend is dat de velgen rood zijn. Een goede aanwijzing voor het inkleuren van de lossen onderdelen.


Maar eerst heb ik de laatste PE aangebracht en de deur aan de rechterkant open gezet. Dan blijft het interieur later beter zichtbaar. Ook is de middelste van de drie scharnieren weggehaald: een van de minieme verschillen tussen model AA en model BB.


Daarna heb ik alle delen die rood worden eerst een basis laag geel gegeven. Die tip heb ik ooit van een forumlid gekregen en het is een grote aanrader voor iedereen die rood gaat spuiten. Geel geeft een mooie warme ondergloed.


preshade


En het rood aangebracht. De volgende stap is het spuiten van de zwarte delen. Maar eerst mogen deze onderdelen een paar dagen uitharden voor ik ze opnieuw ga afplakken. Dat was het voor deze week. Bedankt voor de aandacht!

VJ

Vintage Jet,

Mooi speurwerk ! Zeker, als je bedenkt dat er van die Fords duizenden zijn gebouwd.
Je komt dingen tegen, waar je het bestaan niet van vermoedde.

Als ik het zo zie, is schaal 1/72 haast horlogemakerswerk !

Veel succes met de kleurtjes.

Met vr.gr.
.JohnH

Mooi werk tot dus ver hoor. Het enige wat mij opvalt is dat het lijkt alsof de scharnieren van de deuren wat aan de grote kant zijn.

Is denk ik een beetje inherent aan de schaal. De roosters op de motorkap zijn bijvoorbeeld ook fors als je die 72x vergroot krijg je ook aardige metalen "flappen" in 1op1. Soms zijn een beetje out of scale details minder erg dan geen details.

Het wordt wel een mooie zo!

Hi allemaal, hierbij weer een update. Ik kom steeds toe aan kleine klusjes, dus er zit enige tijd tussen de updates, maar ik lees jullie reacties/tips/comments ondertussen met plezier. Dank voor jullie meedenken.



Ja, eens met beiden. Op deze schaal zijn sommige onderdelen inderdaad te groot als je het nameet. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld panel lines of rivets, die in schaal 1/72 eigenlijk niet realistisch zijn. De foto's zijn ook behoorlijk macro, dus met het blote oog ziet het er acceptabel uit, maar onder de lens vallen dit soort details ook meer op. Ik heb een aantal zaken verbouwd aan dit model, waardoor bijvoorbeeld de rechter deur openstaat en het bovenste scharnier onder de spiegel valt. De enige overgebleven 'opvallende' scharnier laat ik dan maar voor wat het is. Ook omdat ik het spuitwerk al klaar heb. Ik heb geprobeerd met het dry brushen (verweren met witte olieverf) de scharnier wat minder opvallend te maken. Ik hoop dat dit is gelukt.



Ja, dat heb ik afgelopen weekeind opgepakt. Met enige PE heb ik de lampen best aardig gekregen, denk ik.

Het uitboren lukte goed, maar het vasthouden van het onderdeeltje was een uitdaging. Het lukte uiteindelijk met het meest puntige pincet.


Het afschuren van een staafje 2 mm diameter om er een hoorn van de claxon van te maken. Op de een of andere manier zit die niet standaard bij het model.


Alles gereed voor het spuiten. Ik heb een soort hoekje gemaakt met ijsstokjes, zodat ik er van alle kanten bij kon en de delen die straks tegen het spatbord leunen ongeverfd blijven (betere hechting).


En gespoten, met de lampen voorzien van lenzen.

Weatheren


De wielen heb ik op stokjes geprikt (druppeltje KristalKlear om ze stevig vast te laten zitten tijdens het behandelen) en zwart gespoten. Hierna heb ik 'stof' en 'vuil' aangebracht, dat na het sealen met matte lak meer diepte krijgt.


Eerst stap: Inspire Chrome gespoten delen, hier en daar met een klein kwastje voorzien van afwijkende metaal kleuren. De lelijke plek boven op de motor heb ik niet meer gecorrigeerd omdat het straks niet meer zichtbaar zal zijn.


tweede stap: 'blue and red burned' aangebracht uit de make-up doos van Tamiya


derde stap: roest aanbrengen met kleine stipjes geel bruin en als laatste rood (roest) bruin.

Montage chassis


Het aandrijfmechanisme aangebracht.


En nu ook de wielen er onder. Het lijkt bijna gedaan, maar er zit toch nog wat werk in: de PE details van de cabine is de volgende stap. Daarna het decallen en ik ben bang dat ik eerst nog even moet mailen met Mika, want tot mijn schrik zie ik dat ik een gele decal mis met het Shell Aviation Service logo, dat op de deur moet komen. Een l#lig klein detail, maar zoals gezegd: in macro toch onmisbaar...

wordt vervolgd!

VJ