Beste medebrouwers,
I.v.m. een dipje bij de bouw van de magirus hauber heb ik maar besloten om 1 van mijn eigen kitjes van de 2600 te bouwen. Dit keer niet het model 1968 maar de 1e generatie en er komt ook een gedateerde kastoplegger achter maar daarover later meer.
De eerste generatie is herkenbaar aan de verticale streepjesgrille en de enkele i.p.v. dubbele handgreep onder de raampartij en het leek me niet al te veel werk nogmaals een 2600 te bouwen om diverse mensen die recentelijk de (denk ik laatste serie) 2600 kits hebben gekocht te stimuleren om ook aan het bouwen te gaan.
Na de tandemastrekker en de bakwagen dit keer een enkelas uitvoering om het resin veerpakket en de resin achteras eens weer te proberen.
Ik heb hierbij ook gekozen voor een wielbasis van 3,10 omdat ik dan de verhouding beter vind dan 3.60 uitvoering.
Basis is weer een Italeri DAF, dit keer een 2e handsje dus het wordt weer een bonte verzameling van onderdelen.
Als eerste een schetsje gemaakt met de maatvoering t.w. de achteroverhang en wielbasis van resp. 92 cm en 310 cm.
Het door mij ontvangen chassis was geschilderd, d.m.v. schrapen heb ik de verf en alle uitsteeksels en boutkoppen verwijderd omdat dit immers een gelast i.p.v. een gebout chassis is.
Om te voorkomen dat er gekke dingen met het chassis gebeuren heb ik het inkorten van het chassis met 2 inkortingen gedaan, zodoende blijft het gedeelte waar de koppelschotel moet komen op de goede plek.
De achterste snede is t.p.v. het schuin lopen van het achterdeel en de voorste sneden is een terugrekening naar de wielbasis.
Binnenin het middenstuk zit over de volledige hoogte een Evergreen strook die enige millimeters aan beide zijden uitsteekt voor de verbinding met het voordeel en achterdeel.
Voordeel in mijn geval was dat de binnenzijde ook mooi vlak is omdat er de dikke tussenbalk met schetsplaten is weggesloopt.
De achterste dwarsbalk blijft op de oorspronkelijke plaats, de voorlaatste balk wordt bepaald door de voorophanging van de bladveren. De daarvoor liggende balk zit op z'n standaard Italeri plek.
De eerste dwarsbalk is wederom omgedraaid om te voorkomen dat deze straks onder de bumper uitsteekt.
Als basishoogte voor het achteras veerpakket heb ik een dryfit van de vooras met het veerpakket gemaakt en daarna waterpas op basis van die hoogte het achterste veerpakket aangebracht.
De 2 delen van de achteras zijn met secondenlijm tegen elkaar gelijmd en de assen zijn erin geboord.
Voor die assen heb ik kunststof gebruikt die iets kleinere diameter heeft dan de wielen van Italeri, zodoende is er stelruimte om het chassis incl. de wielen mooi vlak te krijgen.
Het stuurhuis, de stuurstang en de spoorstang komen uit de onderdelendoos en zijn standaard Italeri.
Er ontbreekt nog een remcilinder aan de stuurstangkant, deze zal ik dieper uit mijn archief moeten halen
Deze generatie had geen torsiestangen onder de vooras, zelf bij de achteras kon ik daarover niks vinden dus dat heeft me weer werk bespaard.
De resintank gebruik ik wel, de letters DAF van Italeri zitten daar niet op omdat er het DAF logo met het verende wiel als decal op komt.
De ophanging van het reservewiel komt van Italeri en lijkt redelijk op het oude model.
Verschil met de kit zijn de accubakken en de luchttanks. De 2 accu's zijn in bakken aan weerszijden van het chassis geplaatst en evenwijdig aan de chassisbalken.
Deze zijn uit reststukken en Evergreen ontstaan, van een Renault Centaure heb ik de luchtketels "geleend"
Het remsysteem is "luchtdruk mechanisch" dus wederom een vacuumrem met de nodige stangen en gaffels.
Voor het systeem gebruik ik een luchtdruksysteem zoals die van de Hanomag al was dat een dubbelasser, ik heb een schema van een oude Mercedes truck dus dat globale systeem incl. luchtleidingen ga ik aanhouden.
wordt vervolgd,
Johannes
