Long time no see!
Het is gelukkig weinig veranderd hier zo te zien, een aantal namen komen nog bekend voor. Na 4 jaar (ik moest het even terugzoeken) is de motivatie weer helemaal terug en wordt het dus echt weer tijd om te gaan solderen. Passie gaat waar het niet gaan kan. Een nieuwe start na zoveel tijd vraagt natuurlijk om een nieuw model. Aangezien de
C14 Dutch GT, het huidige model in de steigers, vrij complex is om te maken, gaan we voor een frisse start!
Het was even zoeken naar een goed ontwerp, vooral een heleboel veel te mooie auto’s afstrepen. Maar, uiteindelijk heeft dat een mooi concept opgeleverd: een vooroorlogse single seater. Terug naar de tijd dat raceauto’s een paar ijzeren balken waren met een motor en een stuur. Terug naar de jaren ’30…
In de jaren ’30 van de vorige eeuw, alweer 90 jaar geleden, was de racewereld al booming. Illustere merken zoals Alfa Romeo, Mercedes-Benz, Bugatti en Maserati boekten mooie overwinningen op minstens zulke illustere circuit zoals Monaco, Spa-Francorchamps en de Nürburgring. Namen van de coureurs van toen spreken in de autowereld nog steeds tot de verbeelding; de Bugatti Chiron is bijvoorbeeld vernoemd naar de coureur Louis Chiron. Mannen met ballen van staal, helden, een steekje los of gewoon niet goed wijs. Het zou allemaal op ze kunnen slaan. Feit blijft dat het een bijzondere tijd was met erg bijzondere auto’s. Niet voor niets was dat tijdperk de eerste inspiratie bron voor m’n modellen. Het allereerste model was er zelfs één, de
C12 Brooklands, naar de GP van Brooklands. En nu zal het volgende model daar verder gaan…
Één van die grote namen van toen was Alfa Romeo. Het merk is tegenwoordig niet veel meer met maar twee auto’s in het gamma. Een doodzonde gezien de geschiedenis van de organisatie, toch wel een van de bakermatten van de legendarische Italiaanse auto-industrie. In alle raceklasses kom je ze wel tegen, in de lijst met overwinning om precies te zijn. Winst in de 24-uur van Le Mans, Targa Florio, Mille Miglia, Touring Cars, Formule 1, DTM en ga maar door. Daarnaast begon de carrière van een andere Italiaanse grootheid ook bij Alfa Romeo; het steigerende paard van de Scuderia Ferrari prijkte als eerste op een Alfa Romeo. Dus, dat zit wel goed als voorbeeld voor een mooi model.
Voor dit model heb ik me verdiept in de Alfa Romeo P3 Tipo B Monoposto. Een geniaal ontwerp van Vittorio Jano wat resulteerde in genoeg overwinningen. De schoonheid van de auto’s uit die tijd zit in de eenvoud. Het chassis bestaat uit twee lange balken waar alles op gemonteerd wordt. De 8-cilinder lijnmotor is een kunstwerk op zich. Check onderstaande foto maar eens (via Volmeyer.com).
Dan mijn model. De Cheeta C8 GP Monza. C8 voor de achtcilinder, GP voor Grand Prix en Monza als hommage aan de GP van Italië op het beroemde circuit. Zoals altijd ben ik begonnen met een technische tekening. Hierbij wel een technologische ontwikkeling, het is zowaar op de computer getekend in plaats van op een oude krant. Ja, tijden veranderen…
Tijd voor de bouw! De basis van de auto is het chassis. In dit geval zijn dat twee chassisbalken met een buiging aan de voor- en achterkant. Voor optimale stevigheid moet dit natuurlijk uit één stuk gebogen worden. Stap twee is de twee balken verbinden met dwarsliggers. De uitdaging is om alles recht en uitgelijnd te krijgen, want een goede basis is natuurlijk het halve werk.
De volgende stap is de voorophanging, omdat de wielen ook ergens aan vast moeten zitten. Natuurlijk gaat dit ook weer een werkend stuurmechanisme worden. De wielen zitten vast aan korte messing pijpjes die kunnen draaien. Met een extra staafje aan het pijpje kan het wiel verbonden met de anderen. Als de stuurstang er opzit kan er gestuurd worden. Klinkt vaag? Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Dan zijn we nog even bezig geweest met de ijzeren staven. Na wat buigen, heel veel meten en nog meer buigen komt er al wat vorm in de auto.
Tot de volgende!
Cheetacars