Mooie vorderingen

Dank je wel

De eerste stappen in de verwering van het chassis zijn gezet. Voor mij als modelbrouwer redelijk nieuw... Doel is de Land Rover er
uit te laten zien alsof hij een jaartje of wat braaf dienst doet. Dus wel de gebruikelijke sporen, maar niet teveel n zeker geen schade. De eigenaar is zuinig op z'n Land Rover

Als eerste heb ik de bladveren behandeld. Ik werk met acrylverf welke via de zg drybrush methode aangebracht wordt. Ik ben met grijs/zilver gestart om een canvas te bieden voor de details. Hier overheen de roestige tonen. Van donker naar meer licht. Als laatste Stip ik de lichtste kleur aan nadat het even heeft liggen drogen. hierdoor trek je de verf "open" en ontstaat een poederachtig effect.

Ik hoop dat dit op de foto's goed over komt





De onderzijde is donkerder in tonen omdat het opliggende roest aan de bovenzijde van de veren i.m o. eerder droogt en minder invloeden ondervind van het rijden. De assen en stuurinrichting hebben ook een zweempje meegekregen. Detail als de hengsels, scholbrekers etc... krijgen hierna hun definitieve kleur.



De chassisbalken hebben "hier en daar" wat bruine en grijs/witte sporen van verwering. Ik stel me zo voor dat de aluminium carroserie deze corrosie (edit: oxidatie) loslaat. De voorzijde is iets donkerder gehouden om later vet/olie afzetting te kunnen bewerkstelligen.

Feedback, tips om gewoon opmerkingen? Graag. Dit is voor mij nieuw en het geheel kan alleen maar mooier worden. toch? Waar ik inmidels wel achter ben is dat dry brush genadeloos iedere fout of onachtzaamheid blootlegt. Dacht ik de gietnaden weg te hebben... Dit is na het brushen gewoon weer te zien....

Dank voor het kijken en tot de volgende

Ik wil geen severaar zijn of miereneu…… maar alu roest niet hoor dat oxideert en geeft witte vlekjes , maar wat wel is dat de bladveren roesten op de plaats waar ze overeen wrijven na lang stilstaan dat kan wel
Verder mooi werk Ik blijf verder kijken
Marc

Oxideren.... Dat is inderdaad de juiste benaming. Inderdaad laat oxidatie wel z'n wit/grijs achtige sporen na. Dat stippelige/poederbrij achtige ga ik even verder over nadenken en misschien een proefstukje maken. Het chassis is immers nog niet klaar...

Verder ben ik blij met iedere opmerking. Jij bent toch een iets meer gevorderd brouwer en bovendien heb je kennis van technische zaken. Dus U hoeft zich niet te ver excuseren. Dank voor je reactie

Die vallen vaak ook al op na een primer-laagje.

René

Het chassis ziet er mooi verweerd uit zo, met die roest.
Die bladveren roesten in de praktijk inderdaad behoorlijk, en dat heb je zo goed getroffen. De carrosserie roest inderdaad niet. Maar het chassis is wel van staal en is gevoelig voor doorroesten. Bij menige oudere Land Rover zijn daar nieuwe stukken ingelast om het zaakje door de APK te krijgen.

Jaja.. wrijf het er maar in. Toch waren de stukjes oppervlakte voelbaar en zichtbaar glad



Ik heb me tot op heden onthouden van doorgeroeste delen etc. Ik heb wel restauratie projecten bekeken en gekeken wat de meest voorkomende "inlas delen" waren. De voorzijde van het chassis is ( waar de hengsels van de veerbladen bevestigd zijn ) zijn geloof ik een topseller

Dank voor de reacties!!!

Aan het chassis heb ik nog wat wittige (oxidatie) sporen aangebracht en de roestige tonen hier en daar wat teruggebracht. Op de hengsels donkergrijs aangebracht. Net als op de tank. De schokbrekers wit ( zie een paar posten terug) als op m'n referentiemode. Dit is dan weer de basis voor het verdere verloop. De assen en het motorblok mogen nog wat meer "geblend" worden met het chassis. Natuurlijk plaats je dan eerste het blokje en de aandrijfassen.




Dit bleek lastiger dan gedacht. Insteken van de aandrijfas naar de voorkant, blokje op z'n plek en door een subliele kantelbeweging is dan net aan ruimte om de aandrijfas vanuit de achterzijde te bevestigen. Net echt!!



Op bovenstaande foto is te zien dat de blok en versnellingsbak enigszins scheef in het chassis ligt. Op enerlei wijze past de combinatie van de bevestigingspunten van het blok niet helemaal met die van de versnellingsbak/transfercase. Hierdoor "wankelt" het geheel en vraagt dus nog wat aandacht.







Er is dus nog genoeg te doen aan de Landrover. Als het blokje correct geplaatst is "blenden" en de uitlaat en bodemplaat plaatsen. Daarover later mee.

Tot de volgende

Ziet er wel goed uit hoor. Ik ben inmiddels begonnen met een 1:76 Laro (LWB) van JB Models. Mijn broertje heeft zo'n wagen gehad en vond het wel leuk om er een model van te hebben. Bij dat model is het allemaal niet zo gedetailleerder dan deze.

René

Ik denk dat in de aandrijflijn toch nog wat gietnaden dwars liggen.
De gietnaden op je cardanassen zijn niet mooi recht, maar die lopen naar het midden ( zelf ook al gehad bij diverse kits ).
Als je de achterkanten van je assen vlak vijlt zal het beter passen.
Verder geen commentaar, ziet er heel goed uit.

Dank voor de reacties heren

Ik ben er achter wat er aan de hand is. Eerst het slechte nieuws...De aansluiting van het blok naar versnellingsbak is krap. Zelfs als je netjes schuurt en verf achterwege laat of (zoals in dit geval) achteraf verwijderd. Bij het verlijmen zat het geheel "op het oog" netjes en sloot het mooi aan. Nadere inspectie leerde dat er een "mierenkuithaartje" scheefte in zat. Bij de verbinding wel te verstaan. De versnellingsbak meet ongeveer 5/6 cm. Uitvergroot over die lengte bijna een mm verschil. Dit veroorzaakt dat het net niet passend is op het chassis.

Het goede nieuws? Zonder beschadiging losgekregen. Wachtend op een vijl en schuurpad

Tot de volgende