Huib2 schreef:
Sjemig Paul, dit is niet alleen tegenslag, dit is een bloedstollend spannend bouwproject! Met Cilffhanger op het einde!
Deef schreef:
Onee! Een nachtmerrie! En de how to las zo lekker weg tot....
Ja, spannend hè, zo'n onverwachte wending in het verhaal. Je moet wat doen om je medebrouwers te blijven boeien
tsjopper bob schreef:
Waarom niet de achterste steun gebruikt om de romp op te laten steunen? Daar is deze toch voor?
Tja,...what-if. Nu moet ik zeggen dat ik dat houten rigginggeval nog niet zo lang in mijn bezit heb en dat de Morane het eerste model pardon slachtoffer, is geworden van mijn onkundigheid met dit hulpstuk.
Aan de andere kant wilde ik zo min mogelijk obstakels tegenkomen tijdens het spannen van de draadjes en daarom heb ik het model zo op de stellage gelegd. Achteraf een beetje dom eigenlijk.
TheFlyingDutchman schreef:
Heftig, wat is er nu precies gebeurd? Hoe komt het dat de bovenvleugel los is gekomen?
Het was letterlijk het laatste touwtje dat het How-Toetje de das om deed. Daarbij was ik waarschijnlijk iets te onvoorzichtig. Mogelijk voortvloeiend uit het feit dat eindelijk de Morane gereed leek te komen.
Geloof me: ik heb niet gevloekt. Echt niet. Zelf mijn vrouw had dit verbaasd geconcludeerd nadat ik teleurgesteld een drankje kwam pakken uit de koelkast.
Nee, deze jongen heeft het hoofd koel gehouden, een diepe zucht geslaakt, zichzelf inwendig wel degelijk voor Honoré de Balzac uitgemaakt en daarna voorzichtig getracht te redden wat er te redden viel.
Geluk bij een ongeluk was dat geen van de Uschi-draadjes waren losgekomen. De elasticiteit heeft ervoor gezorgd dat er eigenlijk weinig aan de hand was. Behalve natuurlijk dat de vleugel van de romp gescheiden is, hetgeen meestal leidt tot de dood van een vliegtuig.
Althans zoiets heb ik ooit bij de Luchtmacht geleerd tijdens ZHKH.
Dus diep adem gehaald en voorzichtig de romp weer richting vleugel gebracht en ondersteund. Aansluitend alles uitgelijnd totdat alles weer aerodynamisch en snaarstrak gespannen stond.
Bij de verbiinding tussen de cabane en de vleugel is geen gebruik meer gemaakt van secondenlijm maar van KristalKlear. Dit gaf wat meer gelegenheid om alles goed op zijn plek te zetten.
Na een nachtje drogen nog een tijdens alle hectiek gedeserteerde stuurstang teruggeplaatst en toen was het grootste leed al weer geleden.
Er restte nog één lastig karweitje en dat is het plaatsen van de vier, ja-hoe-noem-je-zoiets, horizontale stokken tussen de spandraden. In het boek noemen ze het onderdeel een
"stay".
Een houder voor de spandraden zeg maar.
Eerst de lengte bepaald en toen de stukjes rod gesneden en met slechts één drupje KristalKlear vastgezet op de kruising van de diagonale spandraden.
Ook hier is het handig dat de lijm je in de gelegenheid stelt om alles even netjes parallel in lijn te zetten.
Tenslotte nog twee u-vomige beugeltjes bij de ailerons geplaatst, de propeller erop en de wielen eronder en dan is het zover...
Jawel, de Morane Saulnier MS-35 AR/ Ep2 is KLAAR/ FINI!
Na alle geboden mentale steun en aanmoedigingen hebben jullie alle recht op de eindfoto's. Komen ze:
Nog één keer een plaatje van de basis:
Merci voor het kijken en de feedback en Huib bedankt voor het initiatief tot deze gezellige en goed bezochte BuddyBuild! Mooi hè, 1:72Au Revoir!
Paul