Zo hee, dit is wel even een stukje huisvlijt waar je u tegen zegt.
Jij hebt ook al zo'n mooie snijder.

Potjandrie Paul, mooi werk met die motorkap en die motor!
En inderdaad, dat is wel een heel mooie cirkelsnijder. Vast nog gelagerd ook.

Ja, die cirkelsnijder ben ik erg blij mee. Op een gegeven moment kom je op het punt dat je de meeste kits wel in huis hebt, de neiging tot perfectionisme steeds groter wordt en het bouwtempo steeds lager wordt.
Als ik nu wat in de hobby investeer, doe ik dat vaker in goede gereedschappen. Dat kan een eenvoudig penseel zijn en soms een specialtool zoals deze.
Mooi uitgevoerd, het werkt goed en inderdaad gelagerd met een 6812Z en wel. Daar wordt de werktuigbouwert in mij wel blij van.
Overigens gekocht om de oranje bollen voor deze Nieuport-Spyker te kunnen snijden.




Groet,
Paul

Prachtige parasol ben je aan het maken. Is dit de opvolger van de L? Gaat nog wel even tijd en liefde in zitten zo te zien. De aanpassing van de moterkap is echt gaaf gelukt. Mooi hoe je de stapjes laat zien om tot dit resultaat te komen.

Grtz Arjan

De AR is niet zozeer een opvolger maar meer een doorontwikkeling van de Morane Saulnier L Parasol.

De L kwam in 1913 in dienst en was daarmee een van de eerste Franse jachtvliegtuigen van de Eerste Wereldoorlog. Het was een eenzitter met de kenmerkende vierkante rompdoorsnede die o.a door het Duitse Pfalz en Zweedse Thulin in licentie werd gebouwd.
De LA was een doorontwikkeling uit 1915 met een ronde romp en uitgevoerd met ailerons i.p.v. het scheluwtrekken van de vleugeltips.
In 1916 volgde de P, een wat grotere tweezitter verkenner met een zwaardere motor en beter bewapend.
De AR, het type dat ik bouw, was een tweezittertrainervariant die in de loop van 1915 zijn eerste vlucht maakte. Na de WO-1 kreeg deze de type aanduiding MS-35 en heeft in diverse landen nog behoorlijk lang rondgevlogen.




Klopt, ik ben er nog niet. Het is best een mooi gedetailleerde resinkit maar toch vind ik niet alle onderdelen bruikbaar (te kwetsbaar, krom, niet strak) en die moeten allemaal gescratcht worden.
Een fullresinkit vraagt altijd een beetje meer aandacht tijdens het bouwen omdat bijna alles met secondenlijm gemonteerd moet worden en het materiaal soms wat lastiger te bewerken is. Bijv. omdat het krom of brokkelig is of luchtbelletjes bevat. Soms wil de verf niet hechten.
Tel daar bij op dat dit een parasolvliegtuig is waarbij de vleugel van de AR alleen is afgesteund op de cabane en verder door de spandraden in bedwang gehouden wordt.
Dit is een kwetsbare constructie die een goede voorbereiding vraagt als het gaat om montage volgorde en uitlijning.
Maar dit alles maakt het ook zo'n leuk onderwerp.

Overigens heb ik de L ook liggen. Daar is er ooit eentje van geïnterneerd en in dienst gekomen van de LuchtvaartAfdeeling. Daar hebben ze 'm van parasol omgebouwd tot middendekker (daarmee werd het feitelijk een Morane Saulnier G).



Wie weet pak ik de L op na deze bouw. Ligt er een beetje aan of ik dan niet parasol-moe ben. Gelukkig loopt het tot nu toe best voorspoedig met de AR.

Groet,
Paul

Dat is een heel mooie cowling geworden. Knap gedaan.

Erg knap gedaan die cowling! Interessant in beeld gebracht zo ook met elk stapje!
En ja, die cirkelsnijder is een heerlijke tool

Echt top scratch werk!


D.J.

Ook weer van dat prachtige scratch werk. Petje af hoor. Komt dit vaak voor bij de militaire luchtvaart? Ik ben hier niet zo in thuis. Bij civiel (buiten de modellen van Rob) zie ik zelden veel scratchwerk, maar bij deze groepsbouw ben ik het al regelmatig tegengekomen.

p.s. die ronde snijder is super! Had ik nog nooit van gehoord. Die ga ik ook zeker aanschaffen.

Ja, dat gebeurt wel veel. Vooral bij het opleuken van cockpitjes, maar ook wel met het aanvullen van allerlei details, tot hele verbouwingen aan toe.