Mooie info en snap het helemaal. Toch denk ik dat dun styreen (0,1 mm) beter te lijmen is. Ondanks dat secondelijm uiteraard goed lijmt, het lijmoppervlak is klein en bij lange duur kan de lijmnaad broos worden. Bij styreen op styreen smelt het samen, waardoor de lijmnaad sterker is.

Doet niets af aan het feit dat ik mijn oude fotonegatieven nog niet weg moet doen.

Dit weekend niet heel veel kunnen doen. De romphelften zijn tegen elkaar gelijmd met secondenlijm. Eerst de romphelften zo exact mogelijk tegen elkaar klemmen en
dan voorzichtig de naad vullen met de dunne variant van deze lijm. Aan de onderkant bleef een klein kiertje over dat ik heb gedicht met een dun stukje plasticard.




Ter voorbereiding van het plaatsen van de diverse struts heb ik zo precies mogelijk de posities daarvan afgetekend op het model en hier met een boortje een ondiep gaatje geboord.

Aan de onderzijde de gaatjes voor de wielpoten:


En aan de bovenzijde voor de cabane, de stijlenconstructie tussen de romp en de bovenvleugel. Bij deze Morane bestaat de cabane uit een piramidevormige constructie vóór de voorste cockpit en een driehoekige constructie vóór de achterste cockpit.



Vooraf de maatvoering bepaald aan de hand van de maattekening uit het boekwerkje Aircraft Archive omdat ik heb besloten om de struts uit de kit niet te gebruiken.
Ik vind ze te breed en ik ben ook bang dat ze te zwak zijn voor het model. De complete vleugel rust volledig op de cabane. Verder zijn er alleen maar spandraden die de boel
in het gareel moeten houden. Het is dus belangrijk om vooraf alles goed uit te meten om tot een symmetrische constructie te komen.



Voor de struts heb ik wat alternatieve materialen beschikbaar die tegenwoordig niet of nauwelijks meer verkrijgbaar zijn: de plastic struts van Aeroclub en de metalen exemplaren van StrutZ.
Toch bieden deze niet de gewenste oplossing voor dit model, vind ik. Ze zijn vooral te breed en te dik.
Gelukkig heb ik ook nog wat messing Albionbuis liggen van 0,7 mm. Door dit plat te walsen ontstaat een prima bruikbaar profiel van ca. 0,8 mm breed en pakweg 0,3 mm dik.

Met een harde ondergrond in de vorm van een blokhaak en een X-Actomes als wals:


Na de eerste walsgang is het profiel opgekruld:


Het profiel omdraaien met de bolle kant naar boven en goed vasthouden voor de tweede walsgang (als je niet goed vasthoudt, vorm je een wokkel):


Je kunt rustig meerdere keren walsen tot je tevreden ben over het resultaat:


Het resultaat is een keurig strak afgerond plat profiel. Prima bruikbaar voor 1:72:


Je kunt het profiel knippen maar snijden biedt meer controle en daarmee nauwkeurigheid. De delen in de gewenste stand tegenelkaar lijmen met secondenlijm.
Na droging de lijmresten wegschuren met een fijne schuurstick, et voilà!



Op dezelfde wijze wil ik de cabanestruts en de wielpoten fabriceren terwijl de plamuur op de romp kan uitharden.


Groeten,
Paul

Mooi maatwerk dit. Nooit bij stil gestaan dat die profielen ook goed zijn samen te walsen.
Ziet er goed uit allemaal, mooi gesneden ook.

Moet zeggen dat je wel helemaal los gaat op deze klomp resin.

Da's inderdaad een mooie techniek die ik nog niet kende. Leuk, Paul. Weer wat geleerd.

Slim idee om Albion buis te gebruiken, komt me wellicht nog van pas voor de Fokker T.IV. De kier in de romp is overigens kleiner dan bij menig Special Hobby model .

Gr. Sjaak

Haha, ja dat klopt. Ik heb dan ook eerst een paar SpecialHobbykitjes gebouwd voordat ik met deze aan de slag ging.
Bij de Morane is echter de kier niet het grootste probleem. Ik heb meer last van het feit dat de romphelften niet even groot in doorsnede zijn.

Als je zwaardere struts wil maken uit Albionbuis wordt het walsen wel wat zwaarder. Misschien moet er dan een soort instelbare metalen rollers aan te pas komen waarmee je een constante dikte kunt walsen.
En je krijgt mogelijk niet meteen de goede airfoil. Mijn idee is om op de ESM eens wat grotere diameters buis aan te schaffen en wat te gaan pionieren. Voor ons werktuigbouwers moet zoiets toch te realiseren zijn.


Eerst dus maar het verschil in doorsnede tussen de beide romphelften aangepakt.
De rechterromphelft is zeker een halve mm kleiner dan de linkerhelft. Dit heb ik opgelost door bij het tegenelkaarlijmen de bovenzijde van de rompdelen gelijk te houden en het verschil aan de onderkant te laten vallen.



De romp heeft een meerhoekige doorsnede en de onderkant van de romp bij doorsnede-C is horizontaal.


Daarna een randje plamuur op de rechterhelft aangebracht en deze later vlak geschuurd.


Aan de bovenzijde van de romp wachtte weer een volgende uitdaging.
De beide mangaten waren onderling niet gelijk van vorm en zaten ook niet helemaal mooi gecentreerd in de romp. Tja, het moet ons als Fransozenbouwers ook niet te makkelijk gemaakt worden.
Tegen beter weten eerst getracht dit beter te krijgen met plamuur maar bij het nabewerken braken er steeds weer stukjes plamuur los dus uiteindelijk alles er weer vanaf gepeuterd.


Letterlijk de draad weer opgepakt door van boterhamzakjesijzerdraad twee ringen te buigen om deze als cockpitrand te gebruiken. Even een korte HowTo:


Het witte plastic strippen van het boterhamzakjesijzerdraadje


ringetje buigen om een rond voorwerp van de juiste diameter. Het getwiste deel niet verwijderen maar gebruiken om de ring vast te houden


het ringetje in een "holle"vorm walsen zodat ie goed aansluit op de romp


Even passen op de romp en de ring op 1 punt fixeren met vloeibare secondenlijm


Als de ring vast zit, kun je 'm verder vormen en stukje bij beetje fixeren tot deze naar tevredenheid om het mangat zit

De mangaten zijn nu mooi rond en strak, zijn gelijk van vorm en zitten netjes gecentreerd op de romp.
De ringetjes zijn 9mm in diameter wat overeenkomt met een zitkuil in 1:1 van Ø650mm. Lijkt mij prima.
De uitstekende stukken getwist ijzerdraad worden later afgeknipt als alles goed vast zit.

Groet,
Paul

Ik ben maar een onnozele civiele techneut, dus ik snap daar niets van. Dat wtben altijd. Dat is toch gewoon die rommel die onze mooie betonconstructies moet vullen?

Wederom mooi werk op dat gekke resin spul. Mooi om te zien dat je daar draad voor boterhamzakjes voor gebruikt. Lastig dat de maatvoering net niet honderd punten gelijk is natuurlijk. Maar mooi aan het oplossen.

Mooie techniek laat je hier zien, ik ben benieuwd hoe strak het zal zijn wanneer de overtollige stukken draad weggeknipt zijn.

Klopt inderdaad Mark, voordat die slimme werktuigbouwkundigen staal uitvonden was er enkel steen en hout. Dan deed men er jaren over om met een paar boomstammen grote stenen te verplaatsen om zo een grotere stapel stenen te vormen. Als deze verzameling stenen groot genoeg werd dan noemde men het een geslaagd project. Een aantal van de meest primitieve voorbeelden van dergelijke projecten zijn terug te vinden in een provincie in het Noord Oosten van ons land. (wel een erg mooie provincie overigens)



D.J.

Laat ik nu net in die provincie wonen Dj Dus dan snap je mijn binding met steen en hout wel.
En beton natuurlijk, ik heb tenslotte heel wat waterbouwkundige kunstwerken bij jullie in de omgeving ontworpen.

De tijd vliegt maar de Morane is nog niet zover. Toch heb ik afgelopen tijd niet helemaal stilgezeten en dus weer wat te melden.
Dit keer vooral veel foto's, dat vinden jullie vast geen probleem.

De cockpitomranding is gereed:




De struts zijn inmiddels ook klaar:




Nu verder met de motor. Dit resinhompje lijkt een Gnome-Rhone 9C-rotatiemotor maar in de Nederlandsch-Indische Morane zat een Clerget en die zag er iets
anders uit.



en de Clerget:


Bron: http://www.kozaero.com


Bij gebrek aan een alternatief, heb ik besloten om de resinmotor wat aan te passen om 'm op een Clerget te laten lijken:


Uitlaatjes erafgezaagd


Cilinders wat gefatsoeneerd en oogje gemaakt van looddraad


Uit een spoeltje dunne draadjes geknipt en rechtgerold


Draadjes plaatsen


Alles erop


Afgeknipt en vastgelijmd


Dan één van de grotere uitdagingen van deze kit: de motorkap. Probleem is dat de centrale opening in de kap niet correct is. Deze is veel te groot voor de KNIL-kist.
De diameter moet een stuk kleiner worden en... er moeten nog drie extra koelsleufjes aangebracht worden. Hmm, en dat in zo'n ielig resin motorkapje .


De oplettende kijker heeft al opgemerkt dat de motorkap niet helemaal recht gemonteerd zit


Al tekenend ontstaat bij mij meestal wel de oplossing hoe dit na te maken dus eerst maar de maatvoering vastgelegd:




Dat gaat wel lukken, de foto's van de HowTo spreken voor zich:




















en een grote bende op de werktafel....


De motor paste niet meteen in de kap, eerst zijn alle cilinderkoppen nog een beetje ingekort.
De vloeiende overgang tussen de resinmotorkap en de witte ring is met plamuur gerealiseerd. De kap zelf was niet mooi gegoten en moest in de omtrek ook oneffenheden worden weggeplamuurd.
Maar het gaat om het eindresultaat. En die is naar wens.



Nu de romp verder afbouwen en spuitklaar maken.


Groet,
Paul